Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς
Την σεζόν 2012 – 2013 οι σκάουτερ των ομάδων του ΝΒΑ έκαναν συχνά – πυκνά στάση στο μικρό κλειστό του Ζωγράφου. Εκεί που είχαν τα μάτια τους στραμμένα σε ένα ψιλόλιγνο 18χρονο παιδί με καταγωγή από την Νιγηρία. Αυτό το παιδί 3 χρόνια μετά έχει γίνει ένα από τα πιο ανερχόμενα ταλέντα του πρωταθλήματος και συνεχίζει να εξελίσσεται. Πολλοί από αυτούς είχαν σημειώσει στο μπλοκάκι τους όμως και το όνομα του κατά 2 χρόνια μεγαλύτερου αδερφού του, Θανάση. Μπορεί να μην θεωρούνταν το ίδιο ταλαντούχος, όμως τα αγωνιστικά προσόντα του δεν είχαν περάσει απαρατήρητα.
Έτσι ο Θανάσης αποφάσισε να κάνει και αυτός το βήμα για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού λίγους μήνες μετά τον Γιάννη. Όμως αυτός επέλεξε έναν πιο δύσκολο δρόμο, αυτόν της αναπτυξιακής λίγκας του ΝΒΑ. Ήξερε ότι ήθελε ακόμα αρκετή δουλειά προκειμένου να πείσει κάποια από τις 30 ομάδες να του δώσει μια θέση στο ρόστερ της. Μέσα από την D-League ήλπιζε ωστόσο τόσο να βελτιωθεί ο ίδιος όσο και να κερδίσει την «προαγωγή» που κυνηγούσε. Την πρώτη του χρονιά στους Delaware 87ers δεν πέρασε απαρατήρητος, με την επιλογή του στην θέση 51 του draft το 2014 από τους Knicks να αποτελεί την πρώτη του δικαίωση.
Το ίδιο καλοκαίρι και το επόμενο συμμετείχε στην προετοιμασία της ομάδας της Νέας Υόρκης, χωρίς όμως να φτάσει μέχρι τέλους. Παράλληλα είχε κι αρκετές προτάσεις από την Ευρώπη. Αλλά ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε στην D-League για…ψίχουλα (ο μέγιστος μισθός είναι 25.000 δολάρια τον χρόνο) με την φανέλα των Westchester Knicks ώσπου η 29 Ιανουαρίου θα του μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό. Ήταν η μέρα που οι New York Knicks του πρόσφεραν δεκαήμερο συμβόλαιο. Την ίδια μέρα έκανε το ντεμπούτο απέναντι στους Phoenix Suns σκοράροντας το πρώτο του καλάθι, ενώ δύο ημέρες αργότερα στην δεύτερη (και τελευταία μέχρι τώρα) συμμετοχή του σημείωσε 4 πόντους απέναντι στους πρωταθλητές Warriors.
Μετά τον Γιάννη, και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ζει το δικό του παραμύθι. Ξεκινώντας από τα γήπεδα της Α’ ΈΣΚΑ το 2009, έφτασε 7 χρόνια μετά να αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Σίγουρα η καθιέρωση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, όμως ο ίδιος είναι αποφασισμένος αρχικά να πείσει τον Derek Fisher να του δώσει άλλη μια ευκαιρία για 10 μέρες. Με τον Cleananthony Early εκτός δράσης επ’αορίστον, έχει την δυνατότητα να εντυπωσιάσει τον κόουτς και το απαιτητικό κοινό της Νέας Υόρκης ώστε να μείνει τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν στην συνέχεια.
Η περίπτωση του αποτελεί τρανό παράδειγμα για το τι μπορεί να πετύχει κάποιος αν το πιστέψει και το προσπαθήσει πολύ. Κάποτε ήταν ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης που χωρίς σπουδαίο βιογραφικό και όνομα, κατάφερε έστω και για μερικούς αγώνες να αγωνιστεί με την φανέλα των τότε Seattle Supersonics. Πρόσφατα ήταν ο Κώστας Παπανικολάου ο οποίος μπορεί να εγκατέλειψε σύντομα το ΝΒΑ, όμως για ενάμιση χρόνο έζησε το όνειρο του κι έφτασε μέχρι και το All-Star game των rookies. Κανείς δεν αντιλέγει ότι θέλει μπόλικη δόση δουλειάς και ικανότητας ώστε να φτάσεις και να κάνεις καριέρα στο ΝΒΑ, όμως ο Θανάσης σίγουρα το κυνήγησε μέχρι τέλους.
Με την ελληνική παρουσία εκεί μάλιστα να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι θα δούμε κι άλλους συμπατριώτες μας να κάνουν το μεγάλο βήμα. Είμαστε μια από τις πιο μπασκετικές χώρες της Ευρώπης, γεμάτη ταλέντο και ήδη υπάρχουν ονόματα που έχουν όλα τα φόντα να βρεθούν εκεί, έστω και για μερικούς αγώνες ή χρονιές.
Και φυσικά μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Αντετοκούνμπο. Πέρα από τον Γιάννη που ήδη εντυπωσιάζει, υπάρχει και ο 18χρονος Κώστας που θα δεχτεί προτάσεις από αρκετά και καλά κολλέγια και οι ειδικοί θεωρούν ότι μπορεί να φτάσει κι εκείνος μέχρι το ΝΒΑ, καθώς και ο πιο μικρός αλλά επίσης ικανός Αλέξης.
Έτσι ο Θανάσης αποφάσισε να κάνει και αυτός το βήμα για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού λίγους μήνες μετά τον Γιάννη. Όμως αυτός επέλεξε έναν πιο δύσκολο δρόμο, αυτόν της αναπτυξιακής λίγκας του ΝΒΑ. Ήξερε ότι ήθελε ακόμα αρκετή δουλειά προκειμένου να πείσει κάποια από τις 30 ομάδες να του δώσει μια θέση στο ρόστερ της. Μέσα από την D-League ήλπιζε ωστόσο τόσο να βελτιωθεί ο ίδιος όσο και να κερδίσει την «προαγωγή» που κυνηγούσε. Την πρώτη του χρονιά στους Delaware 87ers δεν πέρασε απαρατήρητος, με την επιλογή του στην θέση 51 του draft το 2014 από τους Knicks να αποτελεί την πρώτη του δικαίωση.
Το ίδιο καλοκαίρι και το επόμενο συμμετείχε στην προετοιμασία της ομάδας της Νέας Υόρκης, χωρίς όμως να φτάσει μέχρι τέλους. Παράλληλα είχε κι αρκετές προτάσεις από την Ευρώπη. Αλλά ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε στην D-League για…ψίχουλα (ο μέγιστος μισθός είναι 25.000 δολάρια τον χρόνο) με την φανέλα των Westchester Knicks ώσπου η 29 Ιανουαρίου θα του μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό. Ήταν η μέρα που οι New York Knicks του πρόσφεραν δεκαήμερο συμβόλαιο. Την ίδια μέρα έκανε το ντεμπούτο απέναντι στους Phoenix Suns σκοράροντας το πρώτο του καλάθι, ενώ δύο ημέρες αργότερα στην δεύτερη (και τελευταία μέχρι τώρα) συμμετοχή του σημείωσε 4 πόντους απέναντι στους πρωταθλητές Warriors.
Μετά τον Γιάννη, και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο ζει το δικό του παραμύθι. Ξεκινώντας από τα γήπεδα της Α’ ΈΣΚΑ το 2009, έφτασε 7 χρόνια μετά να αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Σίγουρα η καθιέρωση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, όμως ο ίδιος είναι αποφασισμένος αρχικά να πείσει τον Derek Fisher να του δώσει άλλη μια ευκαιρία για 10 μέρες. Με τον Cleananthony Early εκτός δράσης επ’αορίστον, έχει την δυνατότητα να εντυπωσιάσει τον κόουτς και το απαιτητικό κοινό της Νέας Υόρκης ώστε να μείνει τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν στην συνέχεια.
Η περίπτωση του αποτελεί τρανό παράδειγμα για το τι μπορεί να πετύχει κάποιος αν το πιστέψει και το προσπαθήσει πολύ. Κάποτε ήταν ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης που χωρίς σπουδαίο βιογραφικό και όνομα, κατάφερε έστω και για μερικούς αγώνες να αγωνιστεί με την φανέλα των τότε Seattle Supersonics. Πρόσφατα ήταν ο Κώστας Παπανικολάου ο οποίος μπορεί να εγκατέλειψε σύντομα το ΝΒΑ, όμως για ενάμιση χρόνο έζησε το όνειρο του κι έφτασε μέχρι και το All-Star game των rookies. Κανείς δεν αντιλέγει ότι θέλει μπόλικη δόση δουλειάς και ικανότητας ώστε να φτάσεις και να κάνεις καριέρα στο ΝΒΑ, όμως ο Θανάσης σίγουρα το κυνήγησε μέχρι τέλους.
Με την ελληνική παρουσία εκεί μάλιστα να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι θα δούμε κι άλλους συμπατριώτες μας να κάνουν το μεγάλο βήμα. Είμαστε μια από τις πιο μπασκετικές χώρες της Ευρώπης, γεμάτη ταλέντο και ήδη υπάρχουν ονόματα που έχουν όλα τα φόντα να βρεθούν εκεί, έστω και για μερικούς αγώνες ή χρονιές.
Και φυσικά μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Αντετοκούνμπο. Πέρα από τον Γιάννη που ήδη εντυπωσιάζει, υπάρχει και ο 18χρονος Κώστας που θα δεχτεί προτάσεις από αρκετά και καλά κολλέγια και οι ειδικοί θεωρούν ότι μπορεί να φτάσει κι εκείνος μέχρι το ΝΒΑ, καθώς και ο πιο μικρός αλλά επίσης ικανός Αλέξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου