Υπόκλιση στους Κροάτες!

Καλησπέρα σας,

Το τέλος του τρίτου ομίλου βρήκε την Ισπανία να βρίσκεται στην πρώτη θέση και την Ιταλία να την ακολουθεί στην προημιτελική φάση του θεσμού. Ένας όμιλος που κρίθηκε κυριολεκτικά στο νήμα και μέχρι στιγμής αποτέλεσε τον πιο αμφίρροπο της διοργάνωσης.

Από την πρώτη κιόλας αγωνιστική φάνηκε ότι τρεις ομάδες θα διεκδικήσουν την πρόκριση και μία απλώς θα τους παρακολουθεί. Αναμφίβολα αναφέρομαι στις Ισπανία, Κροατία, Ιταλία και Ιρλανδία, αντίστοιχα. Είναι γνωστό ότι η αποτυχία δύσκολα μένει στην μνήμη των οπαδών, σε αντίθεση με την επιτυχία που μπορεί να συνοδεύει τις ποδοσφαιρικές σκέψεις κάποιων οπαδών για χρόνια. Έτσι, το συγκεκριμένο άρθρο –όπως φαίνεται και από τον τίτλο- είναι αφιερωμένο στην πολύ δυνατή προσπάθεια που πραγματοποίησε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Κροατία ώστε να καταφέρει να είναι εκείνο που θα βρεθεί στην επόμενη φάση.

Αν κάποιοι παρατήρησαν κάτι καλό στους Δαλμάτες από τα μπαράζ προς την Πολωνία, η αρμάδα του Στέφαν Μπίλιτς έσπευσε να τους επιβιώσει και στην τελική φάση του καλοκαιριού. Η νικηφόρα πρεμιέρα τους στο θεσμό μόνο τυχαία δεν ήταν. Από τη μία το εύρος του σκορ και από την άλλη η εκπληκτική ανάπτυξη που είχε η ομάδα στην επιθετική της γραμμή συνεισέφεραν στο να μένει ο φίλαθλος καθηλωμένος να την παρακολουθεί.

Κι αν οποιοσδήποτε ισχυρίστηκε ότι αυτό συνέβη επειδή οι Ιρλανδοί ήταν υποδεέστερος αντίπαλος, οι Κροάτες τον διέψευσαν αφού το επανέλαβαν και με την εθνική ομάδα της Ιταλίας. Κόντρα λοιπόν σε μία από τις καλύτερες άμυνες της διοργάνωσης οι Κροάτες συνέχισαν να παράγουν το εκπληκτικό τους ποδόσφαιρο που τους αποκόμισε το βαθμό της ισοπαλίας. Κόντρα στους Ισπανούς την τελευταία αγωνιστική είχαν σαφώς πολύ δύσκολο έργο αφού ουσιαστικά μόνο η νίκη θα τους επέτρεπε να βρεθούν στην επόμενη φάση. Και νίκη κόντρα στους Ισπανούς σημαίνει αυτομάτως ότι η ομάδα είναι έτοιμη ακόμη και για τίτλο. Παρόλο λοιπόν που ο αντίπαλος ήταν δύο και τρία σκαλιά πιο πάνω, οι Κροάτες έπαιξαν ακόμη μία φορά το ποδόσφαιρό τους, έριξαν την Ισπανία στα στάνταρ τους και αν ήταν λίγο πιο εύστοχοι τότε θα πανηγύριζαν εκείνοι την πρώτη θέση του ομίλου. Όμως -ως γνωστόν- η μπάλα τιμωρεί και έτσι με ένα γκολ του Νάβας στο τέλος βρέθηκαν εκτός θεσμού.

Πώς όμως η Κροατία παρήγαγε τόσο σαγηνευτικό ποδόσφαιρο στους αγώνες της στο θεσμό; Η απάντηση ή μάλλον το τρικ του Στέφαν Μπίλιτς δε βρίσκεται τόσο στο τρομερό έμψυχο δυναμικό αλλά στο πως αυτό αξιοποιήθηκε το έπακρον. Στο χώρο του κέντρου η ομάδα της Κροατίας πέτυχε να παρουσιάσει  όλα τα συν των παικτών της και να κρύψει τα μείον τους. Πιο συγκεκριμένα κατάφερε να αξιοποιήσει πάρα πολύ τον άξονα. Η χρησιμοποίηση των Ράκιτιτς και Μόντριτς σε πιο ελεύθερους ρόλους παρέδωσε στην ανάπτυξη της ομάδας πλουραλισμό επιλογών. Τα αμυντικά κενά όμως που δημιουργούνται από τη χρησιμοποίηση των δύο επιτελικών κάλυπταν επάξια είτε τα εκάστοτε αμυντικά χαφ. Όμως ο προπονητής της Κροατίας έκρυβε κι άλλον άσο στο μανίκι. Οι Σρνα και Πέρισιτς δεν αγωνίστηκαν όπως περίμενε κανείς ως καθαρόαιμοι box-to-box  χαφ αλλά ως συμπλήρωμα των τριών κεντρικών αμυντικών. Συνεπώς είχαν όλη την πλευρά στην αρμοδιότητα τους. Σαφώς και οι δύο παίχτες  –και ο Πράνιτς στο ματς με τους Ισπανούς- διαθέτουν και τα πνευμόνια και την ποδοσφαιρική αξία ώστε να ανταποκριθούν σ’ αυτό το ρόλο.

Η πορεία των Κροατών στο UEFA EURO 2012 μπορεί να τερματίσθηκε πρόωρα όμως αν ο νέος προπονητής επενδύσει πάνω σε αυτό το πολύ καλό μοντέλο του Μπίλιτς τότε στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση η Κροατία είναι σαφώς έτοιμη για μεγάλα πράγματα. Οφείλω  συνεπώς να συγχαρώ τους Δαλμάτες για το πολύ όμορφο ποδόσφαιρο που έδειξαν και ελπίζω να τους βρούμε και πάλι σε δύο χρόνια στη Βραζιλία, αυτή τη φορά στο παγκόσμιο κύπελλο.

Υ.Σ.: Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στο Μάτζουκιτς που κατάφερε να επιστεγάσει την εξαιρετική σεζόν στη Βόλφσμπουργκ, με πολύ καλές εμφανίσεις και τρία γκολ με την εθνική του ομάδα, ανεβάζοντας έτσι πολύ τις μετοχές του ενόψει μεταγραφικής περιόδου.

Ευχαριστώ,
Δημήτριος Σακελλάρης

Για παλαιότερες αναρτήσεις μου πατήστε εδώ.