Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Το κύκνειο άσμα μιας ταλαντούχας γενιάς


Άλλο ένα Μουντιάλ έφτασε στο τέλος του. Ένα Μουντιάλ συναρπαστικό σε όλη την εξέλιξη του πάρα τις διαφωνίες κάποιων. Μπορεί όλοι να κάναμε υποθέσεις. Μπορεί όλοι να είχαμε ευσεβείς πόθους αλλά κάνεις δεν μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη με ακρίβεια. Αν γίνονταν αυτό ίσως κάνεις δεν θα προέβλεπε ότι ο τίτλος θα πήγαινε στην Γερμανία. Αλλά ούτε και το γεγονός ότι η Αργεντινή θα ήταν φιναλίστ.

Γράφει η Δώρα Βελέντζα


Είχαν χυθεί τόνοι μελανιού για αυτό. Όχι μόνο σε αυτήν την στήλη και σε κάθε έντυπο/ηλεκτρονικό μέσο. Όλοι μας τονίζαμε πως η κάθε ελπίδα για πορεία της Αργεντινής ήταν συνυφασμένη με ένα συγκεκριμένο άτομο και την φόρμα του. Ναι καλά καταλάβατε το αν θα κάνει πορεία η Αργεντινή εξαρτιόνταν από την φόρμα του Λιονέλ Μέσι. Πράγμα που αποδείχθηκε στους ομίλους και στα νοκ άουτ. Εκεί όμως που αποδείχθηκε περίτρανα ο ισχυρισμός ήταν ο χθεσινός τελικός. Άλλωστε βλέποντας από ένα σημείο και έπειτα έναν κακό Μέσι όλοι οι φίλαθλοι της Αργεντινής απλά περίμεναν το μοιραίο. Δηλαδή το γκολ των Γερμανών και μετά τον τίτλο. Μπορεί οι Αργεντινοί φίλαθλοι του Μαρακανά να μην το είχαν καταλάβει – εξού και τα δάκρυα στο τέλος – εμείς οι υπόλοιποι όμως ναι. Βέβαια κάποιος θα ισχυριστεί πάλι πως δεν είναι όλη η Αργεντινή ο Μέσι. Σωστό αυτό αλλά για να ξανακοιτάξτε τον τρόπο παιχνιδιού των Αργεντινών χθες….

Σε αυτήν την διοργάνωση η Αργεντινή είχε πολλά καλά. Είδαμε στοιχεία στο παιχνίδι της που δεν περιμέναμε πότε να δούμε. Είδαμε μια Αργεντινή να πιέζει – πράγμα σπάνιο αν αναλογιστεί κανείς πως στην πίεση βοηθούσε και οι σούπερ σταρ. Είδαμε μια Αργεντινή να παίζει άμυνα και μάλιστα πολύ καλή. Είδαμε μια πειθαρχία και όχι αυτό το χάλι που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Όσο και να διαφωνούμε με τον Σαμπέγια δεν μπορούμε να μην του προσμετρήσουμε όλα τα παραπάνω. Άλλωστε δεν είναι εύκολο να είσαι εκλέκτορας μιας εθνικής με τόσους αστέρες. Ειδικά όταν μερικοί από αυτούς είναι δύσκολοι χαρακτήρες. Εκείνος όμως τα κατάφερε άσχετα αν «λύγισε» στο τέλος. Η ουσία είναι πως θα τον μνημονεύονται τα επόμενα χρόνια. Πράγμα λογικό αφού έφερε την Αργεντινή σε τελικό μετά από 24 χρόνια. Βέβαια θα μνημονεύεται και για τις μικρές λεπτομέρειες που στοίχισαν τον τίτλο. Αφού το έχουμε το κουσούρι…

Προσωπικώς εγώ δεν έχω να του καταλογίσω τίποτα παρά μόνο στο θέμα των αλλαγών. Σε όλα τα παιχνίδια του Μουντιάλ έκανε τις ίδιες 3 αλλαγές συνέχεια. Όποια και να ήταν η ροή του αγώνα. Μπορεί να μην το είχατε παρατηρήσει αλλά όντως έγινε. Υπήρχαν και άλλες επιλογές στο πάγκο. Τώρα γιατί δεν τις χρησιμοποίησε είναι μια απορία που μόνο ο Σαμπέγια μπορεί να μας την λύσει. Βέβαια θα πει κάποιος ότι θα ήταν λίγο επικίνδυνο αν ρίσκαρε στον τελικό αλλά από ότι είδατε ούτε η περπατημένη τον βοήθησε. Αγκούερο και Παλάσιο αποδείχθηκαν πολύ πιο κακοί από αυτούς που αντικατέστησαν. Επίσης όταν θες να πάρεις τον τίτλο και πρέπει να σκοράρεις δεν βγάζεις επιθετικό χαφ για να βάλεις αμυντικό. Δηλαδή πως θα βοηθούσε ο Γκάγκο στην επίτευξη γκολ; Από την άλλη ο Πέρεζ θα είχε πολύ περισσότερες ευκαιρίες.

Υπήρχε κάτι που διαφωνούσα εξαρχής. Ήταν λάθος η όλη νοοτροπία « τίτλος μες στην Βραζιλία». Αυτή η επιθυμία που προέκυψε – να πάρουν δηλαδή το τρόπαιο μες στην χώρα των αιωνίων αντιπάλων τους – ήταν σαν την καταδίκη τους. Τους χορήγησε ένα επιπλέον άγχος που δεν έπρεπε να έχουν. Φυσικά θα έπαιζε και αυτό τον ρόλο του. Τώρα μιας και μιλήσαμε για διαφωνίες ας διατυπώσω άλλη μια. Διότι ακόμα και η αγαπητή μας FIFA κάνει λάθη. Βρείτε μου έναν που συμφώνησε με την ανάδειξη του Μέσι ως κορυφαίου της διοργάνωσης. Όσο και να πήγε από το χεράκι την Αργεντινή στον τελικό δεν ήταν τόσο κάλος ώστε να αξίζει το βραβείο. Δηλαδή τι λιγότερο είχαν ο Ρόμπεν και η «έκπληξη» του Μουντιάλ Χάμες Ροντρίγκεζ; Ακόμα και στον Γκέτσε να το έδιναν λόγω του γκολ πιο δικαιό θα ήταν….

Πολλοί θα παραξενευτήκατε με τον τίτλο του άρθρου. Έλα όμως που ο συγκεκριμένος τίτλος ταιριάζει γάντι στην χθεσινή Αργεντινή. Διότι ο χθεσινός τελικός ήταν η τελευταία ευκαιρία για μερικούς εξ αυτών να πάρουν τίτλο. Πόσοι απ’ αυτούς πιστεύετε ότι θα είναι και στο Μουντιάλ του 2018; Τολμώ να πω ελάχιστοι και όχι με σιγουριά. Τώρα πλέον η σκυτάλη παραδίδεται στην επομένη γένια. Τώρα αν είναι τόσο ταλαντούχοι μόνο οι ίδιοι καλούνται να το αποδείξουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου