Στο Βέλγιο καινούρια αρχή...

Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά από απουσία ενός χρόνου. Για τους φιλάθλους της ομάδας η απουσία ήταν αισθητή, καθώς είχαν καλομάθει όλα αυτά τα χρόνια. Το ζήτημα είναι, η αποχή από τέτοιους αγώνες να ήταν ευεργετική για την ανασυγκρότηση και οργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος, ώστε να ακολουθήσουν ανάλογες επιτυχίες του παρελθόντος. 

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής

Η περσινή χρονιά ήταν απρόσμενα επιτυχημένη, αφού κάθε στόχος επετεύχθη. Δεν έχει να κάνει απαραίτητα, με τη κατάκτηση του κυπέλλου και με τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, αλλά κυρίως με τον τρόπο που χτίστηκαν αυτές οι επιτυχίες. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλοι οι υπεύθυνοι τις περσινής χρονιάς το απέδειξαν. Από τον Αλαφούζο μέχρι τον Αναστασίου που δούλεψαν μεθοδικά για να βρεθεί ο Παναθηναϊκός στον σημερινό αγώνα με περγαμηνές πρόκρισης.

Η μισή δουλειά έγινε πέρσι, λοιπόν, που η νεανική ομάδα πήρε εμπειρίες, άντεξε στην όποια πίεση και απέκτησε φιλοσοφία. Τη φιλοσοφία του προπονητή που διάλεξε να μην μετακινήσει πολλά κομμάτια του παζλ, αλλά όσο δύναται, να προσθέσει. Άλλωστε φετινός στόχος είναι να τελειοποιήσουν οι παίχτες τις περσινές ικανότητές τους, προσθέτοντας νέα στοιχεία, μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας.

Στα επόμενα τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια καλείται να ολοκληρώσει τη δουλειά που ξεκίνησε πέρσι. Τίποτα δεν θα του στρωθεί με ροδοπέταλα για να μιλήσουμε με σιγουριά, όπως και πέρσι άλλωστε που μόνος του έφτιαξε τη τύχη του. Η Σταντάρ δεν γνωρίζουμε αν είναι καλή ευκαιρία, είναι πάντως καλύτερη από τις άλλες της κλήρωσης που συμμετείχε. Όλα δείχνουν ότι πάει διαβασμένος και όπως είπε ο προπονητής «Από τους παίχτες του Παναθηναϊκού εξαρτώνται όλα». Δεν έχουμε παρά να τον πιστέψουμε.

Στα αγωνιστικά, ο Παναθηναϊκός έχει ένα επιθετικό δίδυμο που θα ζήλευαν πολλοί. Ο πολυτιμότερος πέρσι Μπεργκ με τον Πέτριτς των καλών φιλικών είναι κλάση, που δεν φανταζόταν πέρσι τέτοια εποχή κανένας φίλος της ομάδας ότι θα μπορούσε να είχε στην ομάδα του. Αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί σίγουρα με τον Ατζαγκούν να κρατάει τη πίεση ψηλά στην άμυνα της Σταντάρ. Η αμυντική λειτουργία πρέπει να ξεκινάει από το κέντρο και να υπάρχουν βοήθειες καθώς οι αντίπαλοι είναι καλοί και επικίνδυνοι στο επιθετικό κομμάτι. Αναμένεται αν πιεστεί κατάλληλα η ομάδα της Λιέγης, να κοπεί στα δύο, οι γραμμές δηλαδή να ανοίξουν μεταξύ τους και θα είναι μία καλή ευκαιρία να πάρει τον έλεγχο του ματς η ελληνική ομάδα. Ίσως το σημαντικότερο ρόλο σε αυτά τα παιχνίδια παίξει η συνολική αμυντική ετοιμότητα των «πρασίνων» και όχι η επιθετική που έχει δώσει διαπιστευτήρια.

Υ.Γ.: Αν ο αγωνιστικός χώρος παραμείνει κακός, τότε θα δούμε ένα διαφορετικό παιχνίδι από αυτό που περιμένουμε, με έμφαση στη δύναμη.