Αντιτουριστικός ποδοσφαιριστής δε σημαίνει κακός

Στα ελληνικά ΜΜΕ ο Βύντρα πήρε τη λάμψη του Ετό για το πρόσωπο του Σαββατοκύριακου. Ο Μπεργκ προσπάθησε να αμφισβητήσει αυτό το γεγονός, αλλά ένα γκολ έλληνα αμυντικού και δη στη Μπαρτσελόνα, δε θα μπορούσε να μην ήταν το γεγονός του διημέρου. Ένας παίχτης που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο πλέον αντιτουριστικός του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής
Μια στιγμή όμως. «Αντιτουριστικός» είναι ένας αδόκιμος όρος που δημιουργήθηκε για να χαρακτηρίσει ένα είδος ανθρώπινου χαρακτήρα. Συνήθως αναφέρεται για επαγγελματίες που συναναστρέφονται κόσμο, όπως και ένας ποδοσφαιριστής. Σίγουρα, όμως, δε σημαίνει κακός στη δουλειά του. Ακριβώς αυτό είναι το ζήτημα για αυτούς.

Ότι ποτέ δεν ίσχυσε η ισοδυναμία του καλού παίχτη με του εμπορικού. Είναι ανεξάρτητα αυτά τα δύο. Ακόμα και στη περίπτωση του Κριστιάνο Ρονάλντο μπορούμε να σκεφτούμε ότι το σταριλίκι δεν τον έκανε καλό ποδοσφαιριστή. Αντίθετα, η κλάση του, βοήθησε ουσιαστικά, στην εμπορευματοποίηση του ονόματός του.

Για να επανέρθω στο επίμαχο θέμα ας αναφέρω λίγα στοιχεία για τον Λουκά Βύντρα. Ένας παίχτης που στο Παναθηναϊκό ποτέ δε θυμάμαι να δίνει έμφαση στη προβολή του, είτε με δηλώσεις και μεγάλες συνεντεύξεις, είτε με συνεχείς αναφορές στον υπέροχο κόσμο. Που πας ρε Λουκά; Κατά το ήμισυ χαμένη υπόθεση, λοιπόν. Βάση έδινε στις προπονήσεις και στα λόγια του προπονητή. Όσους προπονητές και αν άλλαξαν οι πράσινοι, πάντα βασικός. Ο Τεν Κάτε, μάλιστα είχε δηλώσει πως είναι ο ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό (σαν στόπερ που τον χρησιμοποιούσε).

Η ταχυδύναμη ήταν το μεγαλύτερο προσόν του και η αιτία του διλλήματος «στόπερ ή δεξί μπακ;». Χωρίς αυτή θα ήταν ένας μέτριος στόπερ σε κάποια από τις μεσαίες ομάδες της Superleague. Φοβερός αθλητής με αντοχές και συνεχή τρεξίματα. Σα δεξί μπακ είχε συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Ανεβάσματα χωρίς μπάλα μέχρι την αντίπαλη περιοχή, σέντρα όχι τέλειου επιπέδου, κοφτή κίνηση προς τον άξονα όταν έβρισκε εμπόδιο και φυσικά συμπαθέστατα σουτ που τον έχρισαν αρκετές φορές σκόρερ όμορφων τερμάτων. Σα στόπερ είχε την ικανότητα (ως πρώην δεξί μπακ) να ανεβάσει λίγα μέτρα τη μπάλα από τη περιοχή και να βγαίνει πρώτος στη μπάλα.

Τα μειονεκτήματά του ήταν λίγα αλλά σημαντικά. Κακή τεχνική, άρχοντας της γκέλας και το κυριότερο, παίχτης ψυχολογίας. Όταν από τις αποδοκιμασίες, περάσαμε στη φάση «Λουκάς Βύντρα οε οε οε» άρχισε να παίζει πιο άνετα. Από κακός και επικίνδυνος γινόταν φιλότιμος και αντίστροφα. Ώσπου να φτάσει η μέρα να παρακαλάνε οι οπαδοί να πάει στον αιώνιο αντίπαλο.

Η Λεβάντε τον κέρδισε και μπορεί πλέον ήσυχος να αποδεικνύει αν είναι καλός ποδοσφαιριστής ή όχι. Χωρίς υπονοούμενα για εξωγηπεδικά ζητήματα που ποτέ ο ίδιος δεν απάντησε ή έδωσε κάποια αφορμή.

Οι βαθμολογίες και τα γραφόμενα του ελληνικού και ισπανικού τύπου είναι απλά μία επιβράβευση στις προσπάθειες τόσων χρόνων. Αδίκησε ο ίδιος τον εαυτό του με μερικές εμφανίσεις του, αλλά αδικήθηκε πολύ περισσότερο γιατί ήταν απλά «αντιτουριστικός».

Υ.Γ.1: Ο Μπεργκ ανήκει και αυτός στην ίδια κατηγορία των «αντιτουριστικών» αλλά έπεσε σε μία χρονιά που οι φίλαθλοι του ΠΑΟ αποφάσισαν να στηρίξουν παίχτες σε κάθε κακή στιγμή. Ακόμα και τώρα όμως πολλοί τον αμφισβητούσαν γιατί δεν ήταν …Σισέ. Να πανηγυρίζει έξαλλα, να δείχνει ότι παθιάζεται και να φορά εν τέλει μπλουζάκι της 13. Μοναδικός ο Σισέ, αλλά στη σύγκριση αδικείται ο Μπεργκ λόγω αντιτουριστικότητας.

Υ.Γ.2: Ο Βύντρα με δύο γκολ έχει κρίνει δύο πρωταθλήματα. Πρώτα αυτό στη Τρίπολη και τώρα αυτό στη Μπαρτσελόνα. Μπορεί να μη πήρε κάποιος άλλος πρωτάθλημα τώρα, αλλά η έκβαση του πρωταθλήματος αλλάζει, αφού δε γκελάρει συχνά η Μπάρτσα.

Υ.Γ. 3: Πως λέγεται αυτός που είναι Έλληνας, αμυντικός, μικρομεσαίας ισπανικής ομάδας, βάζει γκολ στη Μπαρτσελόνα (που δύσκολα θα ξαναβάλει) και σχεδόν δε το πανηγυρίζει; Λουκάς Βύντρα…