Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Η επόμενη μέρα για την Ελλάδα

Αφού τελείωσε άδοξα για μετά από τρία χρόνια η ελληνική εκπροσώπηση στην Ευρωπή,τώρα τα βλέμματα στρέφονται στον ελλαδικό χώρο,και όλοι οι υγιείς φίλαθλοι μπορούν να αναρωτηθούν για το τι ξημερώνει στις δύο μεγάλες ομάδες. Σαφέστατα μιλάμε για το πρωτάθλημα που θα φιλοξενήσει στον τελικό του,κατά πάσα πιθανότητα,αυτούς τους δύο αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε τι στοχεύει ο καθένας μέχρι τότε.
Γράφει ο Λευτέρης Ζαφειρόπουλος


Στο Παναθηναϊκό στρατόπεδο δεν θα ακολουθηθεί μία πολιτική σαν την περσινή που είχε στο μενού της την προσθήκη του Ραμέλ Κάρι και Ρ.Τ Κουίν. Όπως δήλωσε και ο πρόεδρος της ομάδας,στόχος είναι η ελληνοποίηση του ρόστερ,που προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Οι χρυσές εποχές που γινόντουσαν προσθήκες από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά ονόματα ανήκουν στο παρελθόν,τουλάχιστον για την ώρα,και αν αναλογιστούμε πως το τριφύλλι διαθέτει 4 τεράστια ταλέντα ,τότε μιλάμε για μια υγιή κίνηση εκ μέρους της διοίκησης. Σίγουρα τα αποτελέσματα δεν θα συγκρίνονται με αυτά του παρελθόντος,αλλά ο εξάστερος με γνώμονα της ομάδα του Πειραιά θέλει να δημιουργήσει την ομάδα της επόμενης πενταετίας. Μην ξεχνάμε πως διαθέτει τους δύο καλύτερους περσινούς παίχτες της Α1 και δύο από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ομάδας των εφήβων. Μιλάμε για τέσσερα παιδιά που δεν βρήκαν τις ευκαιρίες τους φέτος,αλλά έχουν ένα ταλέντο που θα ζήλευαν ακόμα και τα κολέγια της Αμερικής. Ο Διαμαντάκος για παράδειγμα,όντας ο πρώτος σκόρερ σε πανελλήνιες διοργανώσεις εφήβων έδειξε και πάλι πως διαθέτει τεράστιο ταλέντο αλλά και έλλειψη πείρας. Ο Αλβέρτης αποτελεί έναν προπονητή που δίνει την χαμένη αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται και στον Μαυροκεφαλίδη που δεν αποτελεί πια την άκρη του πάγκου,αλλά ένα μεγάλο χαρτί στην θέση 5. Από εκεί και πέρα,σίγουρα θα παραμείνουν έμπειροι παίχτες,αλλά το βασικό μοτίβο του μέλλοντος θα είναι μια νεανική ελληνική ομάδα γεμάτη ενέργεια. Μια απώλεια του πρωταθλήματος σε συνάρτηση με την καλή πορεία παιχτών όπως ο Παππάς ή Γιάνκοβιτς ,σίγουρα,θα ανακουφίσει το προπονητικό τιμ,κατά την γνώμη μου.

Στην ομάδα του Πειραιά ,με την ενδεχόμενη παραμονή του Γ. Μπαρτζώκα δεν θα αλλάξουν και πολλά. Βέβαια έχουμε να υπολογίσουμε και τα συμβόλαια που λήγουν σε παίκτες κλειδιά όπως ο Μάντζαρης και Σλούκας. Παίχτες που είναι μια γοητευτική επιλογή για τον αιώνιο αντίπαλο,που ψάχνει την ευκαιρία να κλέψει παίχτες μετά τις περιπτώσεις του Περπέρογλου και Σπανούλη. Αναντικατάστατοι παίχτες,αφού και νεανικότητα και ενέργεια διαθέτουν,και μην ξεχνάμε πως είναι Έλληνες άρα δεν πιάνουν θέση ξένου. Επίσης, σε περίπτωση απώλειας τους δύσκολα θα βρεθούν αντάξιοι Έλληνες με παρόμοια εμπειρία και ίδια χαρακτηριστικά αλλά και στην ίδια τιμή. Η κίνηση του μέλλοντος που ακούει στο όνομα Παπαπέτρου και Καββαδάς σίγουρα θα βοηθήσει,αφού μαθαίνουν από τα πιο έμπειρα ονόματα της Ευρώπης. Παρόλο που ο Ολυμπιακός δε φημίζεται για τις προσθήκες πριν τα πλέυ όφ ,κατά την γνώμη μου πονάει στην θέση 1 και 3 και θα πρέπει να το κοιτάξει με την πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί. Δεν μπορεί να περιμένει την καλή μέρα του Λοτζέσκι ή τον Παπαπέτρου να ξυπνήσει ένα πρωί και να γίνει ο νέος Παπανικολάου. Είναι δύο παίχτες εκ διαμέτρου διαφορετικοί που ενώ ο μεν Παπαπέτρου βοηθάει στο σκοράρισμα,ο Παπανικολάου έκανε την βρώμικη δουλειά της άμυνας και των ριμπάουντ. Το αδύναμο σημείο του Μπαρτζώκα είναι οι επιπόλαιες μεταγραφές και αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στον άσσο. Την περσινή χρονιά ο Πέρκινς μόνο αντάξιος των προσδοκιών δεν ήταν κάτι που ισχύει και για τον φιλότιμο Κόλινς.

Οι δύο υπερδυνάμεις ακονίζουν τα σπαθιά τους για μία ακόμα συναρπαστική σειρά τελικών. Το μεγάλο στοίχημα ,όμως,δεν είναι απλά η κατάκτηση ενός τροπαίου,αλλά το τελικό ταμείο που θα δείξει κατά πόσο ανταποκρίθηκαν τα αποκτήματα αλλά και οι παλιοί στις φετινές δοκιμασίες. Θα υπάρχει η κλασική ελληνική γκρίνια ή θα πάνε διακοπές οι ομάδες με ψηλά το κεφάλι όπως συνέβει τα τελευταία δύο χρόνια? Το μέλλον έχει όλες τις απαντήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου