Το μεγάλο αντίο από έναν μεγάλο παίκτη

Η φετινή χρονιά ήταν ομολογουμένως εφιαλτική για τη Γιουνάιτεντ. Κανένας τίτλος, κάκιστες εμφανίσεις, ενώ παράλληλα δεν βγήκε και στην Ευρώπη. Όμως, οι φίλοι της θα έχουν να τη θυμούνται για έναν και μοναδικό λόγο. Για το αντίο του ΄΄πιστού στρατιώτη΄΄ Ράιαν Γκιγκς.

Γράφει ο Κωστής Γκόρος

Το βράδυ της 6ης Μαϊου, ο Ουαλός είπε αντίο στην ενεργό δράση μπροστά στο κοινό που λάτρεψε και λατρεύτηκε. Η στιγμή της εισόδου του στο γήπεδο ως αλλαγή, αλλά και ο λόγος που έβγαλε στη λήξη ήταν στιγμές με έντονη συγκίνηση. Δεν είναι και λίγο να αποχαιρετάς την ομάδα που έπαιξες για 23 ολόκληρα χρόνια.

Ο Γκιγκς, παρόλο τα 41 του χρόνια, αποδεικνύει πως είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Ειδικά την φετινή σεζόν, ο Γκιγκς ήταν από τους πιο πολύτιμους και πιο σταθερούς σε απόδοση παίκτες της Γιουνάιτεντ. Είχε τρεξίματα, είχε τις ανάσες και έκανε τα πιο απλά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Έβλεπε την πάσα στον ελεύθερο χώρο και δεν κούραζε με περίτεχνες ενέργειες.

Παράλληλα, ο Γκιγκς ήταν αυτός πολλές φορές ανέβαζε την ψυχολογία των παικτών μετά από άσχημες περιόδους. Και αυτό με τον ρόλο του ΄΄πατέρα΄΄ των συμπαικτών του. Η διαφορά ηλικίας ήταν τόσο μεγάλη που ο Ουαλός είχε πάρει δικαιωματικά αυτόν τον ρόλο. Είναι αξιοπρόσεχτη η εικόνα που είχε βγει στη δημοσιότητα μετά το 3-0 με τον Ολυμπιακό και έδειχνε την ηλικία των υπολοίπων, όταν ο Γκιγκς έκανε ντεμπούτο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οι Ντε Χέα, Γουέλμπεκ και Ράφαελ δεν είχαν συμπληρώσει ούτε ένα χρόνο ζωής.

Τα τρόπαια και οι διακρίσεις που έχει κατακτήσει ο εμβληματικός μέσος είναι παρά πολλά. 13 πρωταθλήματα, 2 Τσάμπιονς Λιγκ τα πιο σημαντικά φυσικά. Ακόμα και η προσωρινή ανάληψη της αγαπημένης του ομάδας αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές στιγμές του. Το μέλλον του στην ομάδα είναι ακόμα άγνωστο με την έλευση του Φαν Χάαλ ως νέου προπονητή. Η θέση του βοηθού προπονητή είναι ανοιχτή, αλλά τίποτα δεν αποκλείεται.

Μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του αποτελεί και η Εθνική. Αν και αρχηγός της Εθνικής Κ-16 της Αγγλίας, δεν έπαιξε ποτέ στην Ανδρών διαλέγοντας την Ουαλία. Και αν οι κανονισμοί που βγήκαν το 2009 του το επέτρεπαν, ο Γκιγκς ήταν κάθετος πολλά χρόνια πριν. Ήθελε να παίξει για τη χώρα του, ακόμα και αυτή δεν είχε βλέψεις να προκριθεί σε κάποιο Euro ή Mundial.

Οι αριθμοί του προκαλούν ίλιγγο. Σε 23 χρόνια στην ίδια ομάδα, έπαιξε 963 φορές, σκόραρε 168 γκολ και κατέκτησε 35 τρόπαια. Ήταν ευχής έργον για τον ίδιο το ότι αγωνίστηκε στις δύο καλύτερες δεκαετίες της Γιουνάιτεντ. Με μέντορα τον Φέργκιουσον, ο ίδιος έγινε καλύτερος και η ομάδα έγινε καλύτερη με αυτόν.

Ο Γκιγκς έχει αγωνιστεί δίπλα σε παίκτες-σύμβολα για τη Γιουνάιτεντ. Ρόμπσον, Καντονά, Σμάιχελ, Κιν, Νέβιλ είναι ορισμένοι εξ’αυτών. Σύντομα, το όνομα του θα βρίσκεται δίπλα τους στην ιστορία του συλλόγου. Για την ακρίβεια, βρίσκεται ήδη. Το μόνο που απομένει είναι να παίξει το τελευταίο του ματς. Τα τελευταία του 90 ή λιγότερα λεπτά – ο ίδιος το καθορίζει- με την κόκκινη φανέλα.