Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Μηδέν εις το πηλίκο


Όπως σοφά λέει ο λαός, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Έτσι λοιπόν, μετά την «πετυχημένη» συνταγή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, είδαμε ξανά μετά από καιρό σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος στις κερκίδες οπαδούς και των δύο ομάδων.


Γράφει ο Άρης Σταμόπουλος






Δύο περίπου βδομάδες μετά τον αγώνα στο ΟΑΚΑ, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ κονταροχτυπήθηκαν στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής των play-offs, με το δικέφαλο του Βορρά να έχει στο πλάι του 300 οπαδούς στο Απόστολος Νικολαΐδης. Οι αγκαλιές και οι χειραψίες ανάμεσα σε Ιβάν Σαββίδη και Γιάννη Αλαφούζο, στον τελικό του Κυπέλλου, μάλλον έκαναν τους δύο ιδιόκτητες να νομίζουν πως η Ελλάδα ξαφνικά έγινε… Αγγλία και προέβησαν σε αυτή την άκρως τολμηρή, για τα ελληνικά δεδομένα, κίνηση. Τα αποτελέσματα γνωστά. Επεισόδια μεταξύ των φιλάθλων, σπασμένα καθίσματα, ρίψη μολότοφ, παρά τον «εξονυχιστικό» έλεγχο της αστυνομίας στους οπαδούς πριν την έναρξη της αναμέτρησης και καθυστερημένη έναρξη, ως είθισται.

Οι δύο πρόεδροι πίστεψαν πως μια ακόμη κοινή τους εμφάνιση θα ήταν αρκετή για να κατευνάσουν τα πνεύματα. Η πραγματικότητα, όμως, είναι αυτή που σκοτώνει το ρομαντισμό και οι δύο πρόεδροι μάλλον παραέχουν έντονο το αίσθημα του ρομαντισμού, όσον αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Καλογρέζα δε φάνηκε να τους έχουν νουθετήσει στο ελάχιστο. Το αποκορύφωμα των επεισοδίων ήταν η συνεχής ρίψη καθισμάτων, φωτοβολίδων και κάθε λογής αντικειμένων μεταξύ των οπαδών, κατά τη διάρκεια της κοινής παρουσίας των δύο ισχυρών ανδρών στον αγωνιστικό χώρο. Οι οπαδοί ούτε που ασχολήθηκαν μαζί τους. Σα να μην υπήρχαν.

Το συμπέρασμα που προέκυψε, δυστυχώς, είναι ότι σχεδόν 10 χρόνια μετά την απόφαση του υπουργείου αθλητισμού και της ΕΠΟ για οριστική απαγόρευση στις μετακινήσεις των οπαδών, τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Το μίσος των οπαδών παραμένει άσβεστο και η επιστροφή του ελληνικού ποδοσφαίρου σε γήπεδα με φιλάθλους και των δύο ομάδων μοιάζει, πιο πολύ από ποτέ, με όνειρο θερινής νυκτός. Είναι εμφανές ότι δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του ποδοσφαίρου μας κάτι τέτοιο. Το εγχείρημα των δύο ΠΑΕ ήταν πέρα για πέρα άτοπο, άστοχο, ανούσιο, όπως θέλετε πείτε το. Εγώ θα το χαρακτήριζα απλά αχρείαστο.

Η έκθεση της Super League, η οποία εξέφραζε τις αντιρρήσεις της διοργανώτριας αρχής για τη μετακίνηση οπαδών του δικεφάλου, δε λήφθηκε ποτέ υπόψη από την αστυνομία. Δε γίνεται πάντα να κατηγορούμε την αστυνομία, βέβαια, για περιστατικά και καταστάσεις που βαραίνουν και τις ίδιες τις ομάδες. Έπρεπε, προφανώς, η μολότοφ που εκτοξεύθηκε να σκοτώσει ή να ακρωτηριάσει κάποιον άτυχο φίλαθλο για να συλληφθεί ο ανεγκέφαλος. Όπως στην περίπτωση του Αναστασίου στο Γ. Καραϊσκάκης, αυτός που πέταξε το ποτήρι με το αναψυκτικό στον προπονητή του Παναθηναϊκού θα μπορούσε κάλλιστα να βρεθεί από την ΠΑΕ Ολυμπιακός και να συλληφθεί. Ή έστω να του απαγορευτεί η δια βίου είσοδος στο γήπεδο, όπως έγινε στην περίπτωση του οπαδού της Βιγιαρεάλ που πέταξε τη μπανάνα στον Ντάνι Άλβες.

Οι ίδιες οι διοικήσεις των ομάδων, που θέλουν να τα έχουν καλά με τους οργανωμένους, εκκολάπτουν αυτές τις συνθήκες οι οποίες επικρατούν εδώ χρόνια στο Ελλαδιστάν! Θα πρέπει να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι το γήπεδο δεν είναι καζίνο, στο οποίο ρισκάρεις τη ζωή σου, και ότι κάποια μέρα η μολότοφ θα βρει στόχο, κάποιον «γκαντέμη». και θα θρηνήσουμε θύματα. Και τότε θα είναι υπόλογοι των θέσεων και των πράξεών τους. Αν συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στο χάος που δημιουργούν αυτές τους οι ενέργειες, τότε ας προετοιμαστούν κατάλληλα γιατί οι ομάδες τους θα παίζουν για αυτούς τους 100,200,300 ανεγκέφαλους, που είναι και η αιτία που ο κόσμος απομακρύνεται από τα γήπεδα.

Δε μπορούμε να μιλάμε για τίποτα άλλο παρά για σφετερισμό. Ας κατασταλάξουν οι ομάδες τι είδους κόσμο θέλουν στα γήπεδά τους. Είναι διπρόσωπο, στα όρια του ξεδιάντροπου, να θες οικογένειες να έρχονται στο γήπεδο με τα υπάρχοντα δεδομένα. Ποιος γονιός άλλωστε θα έθετε τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού του σε προφανή κίνδυνο; Δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα σαν ποδόσφαιρο για τέτοιες γενναίες αλλαγές. Ο αγώνας της Κυριακής το απέδειξε και με το παραπάνω. Δέκα χρόνια μετά και τίποτα δε βελτιώθηκε. Παραμένουμε στο απόλυτο μηδέν.

Υ.Γ: Για πολλούς, ο Σαββίδης ορθώς έπραξε και πήρε τα εισιτήρια, από τη στιγμή που υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη της αστυνομίας, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα ερχόταν σε αντιπαράθεση με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η ομάδα τους έχει ιδιοκτήτη και αυτός κάνει κουμάντο. Το κατανοώ ότι τους είναι πρωτόγνωρο, καθώς χρόνια ολόκληρα είχε να συμβεί αυτό, αλλά θα πρέπει να πάψουν να συμπεριφέρονται λες και η ΠΑΕ τους ανήκει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου