Ricos Dragões!

Αν ο Άγιαξ, όπως προαναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο είναι κορυφαίος στο ν’ αναδεικνύει παίχτες, τότε η Πόρτο παίρνει άριστα με τόνο κιόλας στο ν’ αγοράζει παίχτες για “ψίχουλα” και να τους μοσχοπουλάει. Ας εξετάσουμε αναλυτικά λοιπόν τις 10 πιο κερδοφόρες περιπτώσεις παιχτών, καθώς και τα ποσά που είχαν δοθεί για την απόκτησή τους.

Γράφει ο Στάθης Συριόπουλος

Το καλοκαίρι του 2004, με την Πόρτο εστεμμένη πρωταθλήτρια Ευρώπης, η διοίκησή της παραχωρεί τον Ρικάρντο Καρβάλιο στην Τσέλσι με 30 εκ. €, με τον παίχτη να προέρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας κ’ έχοντας δοθεί παράλληλα δανεικός σε 3 ομάδες.  Τρία καλοκαίρια αργότερα, οι Πέπε και Άντερσον θα δοθούν  σε Ρεάλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντίστοιχα, ομάδες στις οποίες αγωνίζονται μέχρι σήμερα. Ο κεντρικός αμυντικός είχε αποκτηθεί από την Μαρίτιμο έναντι 2. εκ €, για να πωληθεί στη συνέχεια 15 φορές ακριβότερα, προκειμένου να φορέσει την φανέλα της βασίλισσας, ενώ ο Άντερσον είχε παραχωρηθεί στην Μάντσεστερ για 31,5 εκ. € κ’ ενώ στην Πόρτο είχε κοστίσει 5 εκ. €, προκειμένου να τον φέρει από το Πόρτο Αλέγκρε και δη από τη Γκρέμιο. Το επόμενο καλοκαίρι σειρά είχε ο ηγέτης της, Κουαρέσμα. Ο Πορτογάλος, ο οποίος είχε επαναπατριστεί  για χάρη της Πόρτο μετά το ανεπιτυχές του πέρασμα στην Μπαρτσελόνα για 6 εκ. €, δόθηκε 4 χρόνια αργότερα στην Ίντερ  4 φορές ακριβότερα σχεδόν, απ’ όσο είχε πάρει μεταγραφή στην Πόρτο. Την επόμενη χρονιά σειρά είχε ο επιθετικός Λισάντρο Λόπεζ, ο οποίος άφησε την Ράσινγκ Κλουμπ για 2,3 εκ. €, προκειμένου να ενισχύσει την επιθετική γραμμή των δράκων, ώστε να δοθεί στη συνέχεια στη Λυών προς 24 εκ. €.

Συνεχίζουμε λοιπόν με τις 5 εναπομείναντες περιπτώσεις, ξεκινώντας από τον Μπρούνο Άλβες. Μεταγραφική περίοδος λοιπόν αγωνιστικής χρονιάς 2010-11 και η Πόρτο παραχωρεί τον αμυντικό στη Ζενίτ για 22 εκ. € κ’ ενώ ο παίχτης προέρχεται από τα φυτώρια της ομάδας, όπως και ο Ρικάρντο Καρβάλιο. Την επόμενη χρονιά, η Πόρτο όντας κάτοχος του Γιουρόπα Λιγκ, χάρη σε τέρμα του Φαλκάο, θα παραχωρήσει τον χαρισματικό της φορ στην Ατλέτικο Μαδρίτης, βάζοντας στα ταμεία της 47 εκ. €, 5 φόρες περισσότερα δηλαδή απ’ όσα είχε δώσει η Πόρτο στη Ρίβερ Πλέιτ. Φτάνουμε λοιπόν στο παίχτη, ο οποίος κατέχει 2 ρεκόρ στην ιστορία της Πόρτο. Ως η ακριβότερη της μεταγραφή, το καλοκαίρι του 2008 από ομάδα της… Ιαπωνίας για 19 εκ. €, αλλά και ως η πιο κερδοφόρα μιας και 4 χρόνια αργότερα μεταγράφηκε στη Ζενίτ έναντι 55 εκ. €. Τελειώνουμε λοιπόν χρονολογικά με την μεταγραφική περίοδο που μας πέρασε, όπου είχαμε τις παραχωρήσεις των Μουτίνιο και του Κολομβιανού Ροντρίγκεζ στη νεόπλουτη Μονακό, όντας συμπαίκτες αμφότεροι πλέον με τον Φαλκάο. Συγκεκριμένα λοιπόν, ο Μουτίνιο ύστερα από 6 χρόνια παραμονής του στην Σπόρτινγκ, θα μεταβεί στο Πόρτο προς 11 εκ. €, ώστε να δοθεί 3 χρόνια αργότερα στους Μονεγάσκους σχεδόν στη διπλάσια τιμή. Όσον αφορά τον Ροντρίγκεζ, ο οποίος αγωνιζόταν στην Αργεντίνικη Μπάνφιλντ όταν οι «Δράκοι» τον απέκτησαν για 7,35 εκ. €, πριν λίγους μήνες άφησε κ’ εκείνος το Πόρτο για το κοσμοπολίτικο Μονακό, κάνοντας την Πόρτο πλουσιότερη 6 φόρες περισσότερο από το κόστος της μεταγραφής του στην Πορτογαλική ομάδα.

Αν σκέφτεστε λοιπόν μια συνολική εκτίμηση, η διοίκηση της Πόρτο έβαλε στα ταμεία της μέσω αυτών των 10 παιχτών γύρω στα 334 εκ. €, τους οποίος είχε αγοράσει για 51 σχεδόν εκ. €! Δηλαδή η Πόρτο πούλησε αυτούς τους παίχτες 6,5 φορές περισσότερο κατά μέσο όρο πάντα, απ’ όσο χρειάστηκε να τους αγοράσει. Καθόλου άσχημα λοιπόν για μία ομάδα, η οποία θεωρείται η πλέον ειδική σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο, όσον αφορά την εύρεση ποδοσφαιρικών ταλέντων και στην μετέπειτα κερδοφόρα γι’ αυτούς, πωλήσεις των.