In my memory!

Εβδομάδα σεντονιού, αστεριών, πίτσας και μπύρας και δεν θα μπορούσα παρά να μην ασχοληθώ με την 22η έκδοση του Τσάμπιονς Λιγκ.

Γράφει ο Στάθης Συριόπουλος
 

Μόνο που δεν θα επικεντρωθώ σε κάποιο συγκεκριμένο παιχνίδι ή όμιλο, όπως επίσης δεν θα μπω στην διαδικασία να προβλέψω τις 16 ομάδες που θα συνεχίσουν το ταξίδι τους και τα φετινά φαβορί, αλλά θα φτιάξω το δικό μου τοπ-10 μ’ αγώνες που μ’ έχουν μείνει αξέχαστοι, ο καθένας για τον δικό του λόγο, σ’ αυτά τα 14 χρόνια που παρακολουθώ λεπτομερώς την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Η σειρά των αγώνων είναι αυστηρά και μόνο χρονολογική, με 3 αναφορές σε τελικούς και λίγο από Ελλάδα.

1. Ολυμπιακός 3-3 Ρεάλ Μαδρίτης 15-9-1999:

Λίγες μόλις μέρες μετά τον σεισμό στην Αθήνα και το εν λόγω παιχνίδι αποτελεί το ντεμπούτο, όχι μόνο του Ίκερ Κασίγιας στην διοργάνωση, αλλά και προσωπικό δικό μου, αφότου άρχισα να παρακολουθώ εκτενώς τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Αξέχαστο επίσης το γκολ του Ζάχοβιτς καθώς και η πρόβλεψη για ισοφάριση της βασίλισσας.

2. Ρεάλ Μαδρίτης 2-4 Μπάγερν Μονάχου 29-2-2000:

Πρώτο παιχνίδι μη-ελληνικής ομάδας που θυμάμαι χαρακτηριστικά και στ’ οποίο ασχολήθηκα με την στατιστική και τις διατάξεις των ομάδων. Η Μπάγερν κάνει πάρτυ μέσα στην Μαδρίτη, η Ρεάλ θα είναι αυτή όμως που θα χαμογελάσει στο τέλος της χρονιάς με την 8η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης.

3. Γιουβέντους 0-0 Μίλαν 28-5-2003:

Είναι ο 8ος κατά σειρά τελικός που παρακολουθώ, αλλά ο πρώτος στον οποίον συμμετέχει ομάδα που υποστηρίζω. Για τους περισσότερους, υπήρξε ένας απο τους χειρότερους τελικούς βάσει θεάματος και φάσεων, για τους υποστηρικτές του ιταλικού ποδοσφαίρου όμως, μια σκληρή παρτίδα σκάκι με τον Σεβτσένκο να μου χαρίζει την πρώτη κούπα.

4. Ντεπορτίβο Λα Κορούνια 4-0 Μίλαν 7-4-2004:

Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες σφαλιάρες όχι μόνο της Μίλαν, αλλά και δική μου, όντας οπαδός της. Η Ντέπορ κάνει πάρτυ στη ρεβάνς του 4-1, περνάει στα ημιτελικά όπου την περιμένει η Πόρτο, η οποία έχει αποκλείσει κατά σειρά Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λυών.

5. Πόρτο 0-0 Ντεπορτίβο Λα Κορούνια 21-4-2004:

Ίσως ο χειρότερος αγώνας που έχω παρακολουθήσει σε φάση νοκ-αουτ. Μηδέν φάσεις ,ο Μουρίνιο το πάει στο μηδέν και στον επαναληπτικο, ο Ντερλέι στέλνει τους δράκους στο δεύτερο σερί και δη νικηφόρο ευρωπαικό τελικό, επαληθεύοντάς με για την τύχη της Πόρτο, ύστερα απο τους αποκλεισμούς των Ρεάλ, Άρσεναλ και Μίλαν.

6. Λίβερπουλ 3-1 Ολυμπιακός 8-12-2004:

Η αγγλική ομάδα από τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς ενστικτωδώς και λόγω ισπανοποίησης στις αρχές της, έχει πάρει τα σκήπτρα για την θέση της επίσημης αγαπημένης απο την Μίλαν. Ο αγώνας, πέρα απο τη μεγάλη ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο, αποτελεί σημείο αναφοράς στην σύγχρονη ιστορίας της Λίβερπουλ, καθώς με την πρόκρισή της κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό και να διατηρηθεί στο πλεόν υψηλό επίπεδο γι’ άλλα 4 χρόνια.

7. Μίλαν 3-3 Λίβερπουλ 25-5-2005:

Οι δύο αγαπημένες μου ομάδες αναμετρώνται στον πλέον συναρπαστικό τελικό, με την καρδιά μου να δείχνει προς Αγγλία μεριά, χαρίζοντάς μου για δεύτερη φορά την μεγάλη κούπα, αμφότερες στα πέναλντι. Η Μίλαν θα πρέπει να περιμένει άλλα 2 χρόνια για να σβήσει τον εφιάλτη της Κωνσταντινούπολης και να πάρει την δική της εκδίκηση.

8. Βέρντερ Βρέμης 0-3 Παναθηναικός 4-11-2008:

7ο διπλό του «πρέσβη» με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Η καλύτερη εμφάνιση ελληνικής ομάδας εκτός έδρας, γκολάρα απο τον Καραγκούνη, εμφάνιση-διαβατήριο για τον Τζιόλη, ο οποίος μέσα στην χρονιά μεταπήδησε στην γερμανική ομάδα και μαζί φτάσανε ως τον τελικό του Ουέφα, χάνοντας το τρόπαιο απο την Σαχτάρ Ντόνετσκ.

9. Τσέλσι 4-4 Λίβερπουλ 14-4-2009:

Στην ρεβάνς του 1-3, η Λίβερπουλ κυνηγάει ένα θαύμα στο Λονδίνο, φτάνει 2 φορές 1 γκολ μακρυά απο την πρόκριση την οποία σφραγίζει ο Λάμπαρντ στο τέλος για λογαριασμό των Λονδρέζων. Απο τους καλύτερους αγώνες κ’ απο τους πλέον συναρπαστικούς, σήμα-κατατεθέν της ομάδας του λιμανιού, με τον οποίον σφραγίζεται μια δυνατή 5ετία.

10. Μπορούσια Ντόρτμουντ 1-2 Μπάγερν Μονάχου 25-5-2013:
Οι Βαυαροί με στεναχωρούν για 5^η φορά σε τελικό, έχοντας τους υποστηρίξει στους 3 χαμένους της τελικούς κ’ έρχοντας αντιμέτωπός της στους 2 νικηφόρους της. Μακράν ο καλύτερος τελικός, καταπληκτικές εμφανίσεις απο τους 2 τερματοφύλακες κ’ επιτέλους εξιλέωση για Μπάγερν και Ρόμπεν σε προσωπικό επίπεδο.