R1-0 De Janeiro και τα μυαλά... στη Σλοβενία!

Αυτός ο τίτλος συνδυάζει τις δύο Ελληνικές Εθνικές ομάδες που δίνουν μια μυτιά χαράς στα καθημερινά προβλήματα του απλού πολίτη. ΕΛΛΑΣ ΟΛΕ ΟΛΕ εδώ , ΕΛΛΑΣ ΟΛΕ ΟΛΕ εκεί, Ελλάς και παραπέρα.

Γράφει ο Βαγγέλης Λουπέτης






Από την ματσάρα  του Φαλήρου, στο πρώτο ημίχρονο, μέχρι την ματσάρα στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας. Μιλάμε φυσικά για την Εθνική ποδοσφαίρου η οποία κέρδισε την Λετονία 1-0 και εξασφάλισε μαθηματικά την ευκαιρία για τη Βραζιλία στα μπαράζ και την Εθνική καλαθοσφαίρισης που επικράτησε 79-75 επί της «καταραμένης» Ισπανίας.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά τα πράγματα , όμορφα και τακτοποιημένα. Πρώτα μπάσκετ. Πάμε στην Λιουμπλιάνα. Η Ελλάδα έχοντας μπει στην δεύτερη φάση των ομίλων του Ευρωμπάσκετ με την πλάτη στον τοίχο καλείται να κάνει ένα ηρωικό comeback για να περάσει στους «8» της διοργάνωσης.  Έπειτα από τις δύο διαδοχικές ήττες ο Αρχηγός Φώτσης μαζί με τον Σπανούλη και την παρέα τους , δέχθηκαν σκληρή κριτική από δημοσιογράφους και φίλαθλους. Ως ειδικοί προπονητές του καναπέ όλοι μας -και εγώ- αρχίσαμε την ανάλυση και γιατί ο Τρινκιέρι δεν πήρε τον ένα και γιατί δεν πήρε τον άλλο και θα θα θα θα μπορούσε να να να …. Αμ δε όμως. Η Εθνική αποφασισμένη να αποδείξει μόνο στον εαυτό της  ότι αξίζει μετάλλιο , μπήκε στον αγωνιστικό χώρο θέλοντας να δώσει τον καλύτερο της εαυτό. Ο Τρινκιέρι ξεκίνησε τον αγώνα με τον Καββαδά , κίνηση που εξέπληξε πολλούς , αλλά ο νέος «τυπάρας» , γιατί είναι ωραίος τύπος ο Αντρέα , έριξε παγίδα στον Μαρκ Γκασόλ αποσπώντας 3 φάουλ από τον ισπανό σταρ. Η πρώτη περίοδος μας βρήκε πίσω 10 πόντους. Μια γρήγορη επανεκκίνηση από τους Έλληνες αθλητές μας έφερε στο 25-12 και οι Έλληνες ήταν μπροστά στο ημίχρονο με 41-38. Στη 3^η περίοδο , εμ παίξαμε καλή άμυνα , εμ καλάθι δεν βάζαμε! Βέβαια οι Ισπανοί δεν μας συγχώρεσαν όλες τις αδυναμίες μας και με ένα σόου του Γκασόλ πήραν την περίοδο με 11-19. Στην τελευταία περίοδο η σειρά του σόου ήταν δική μας. Σπανούλης και Μπράμος «δολοφόνησαν» τους Ισπανούς και το παιχνίδι τελικά έληξε υπέρ μας 79-75.

Το γύρισμα (Turning point) :
Σε καλύτερη ακολουθία του σε ολόκληρο το παιχνίδι, ο Ιωάννης Μπουρούσης έθεσε τους Έλληνες μπροστά 66-64 με δύο βολές στο 4:09 από το τελικό κουδούνι, κι έπειτα επέστρεψε στην άμυνα, μπλοκάροντας τον  Ροντρίγκεζ και για την επόμενη Ελληνική κατοχή σκόραρε από κάτω χαμηλά για να κάνει 68-64 με 3:31 για το ρολόι.

Ο ήρωας του παιχνιδιού:
Η Ελλάδα έπρεπε να έρθει από πίσω στη δεύτερη και τη τέταρτη περίοδο και ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ο παίκτης-αιχμή του δόρατος. Η απόδοση του κατά τη διάρκεια εκείνων απλώνεται πλήρως κατασκευασμένα για διακριτική προβολή του στο πρώτο και στο τρίτο καρέ, όπως τελείωσε το παιχνίδι με 20 πόντους ως πρώτος σκόρερ και πρόσθεσε τρεις ασίστ και τέσσερα ριμπάουντ. Στους ήρωες του ματς θέλω ακόμα να προσθέσω τον Μπράμο και τον Καϊμακόγλου που με σημαντικά τρίποντα έσπασαν το τσαγανό των Φούριας Ρόχας;

Και από την εκπληκτική νίκη απέναντι στους Ισπανούς, καθώς προσδοκούμε νίκη και στο αποψινό παιχνίδι με την οικοδέσποινα Σλοβενία, γυρίζουμε Ελλάδα!

Στο Φάληρο, το «Πειρατικό» υποδέχτηκε τη Λετονία με σχήμα 4-2-3-1. Επιτέλους 4-2-3-1. Στη θέση του ΤΦ , ποιος άλλος από τον πιο σταθερό στη «μεταΝικοπολίδη» εποχή, Ορέστη Καρνέζη , δεξιά στην άμυνα ο «Τόρο» και αριστερά ο Τζαβέλλας , με φύλακες της αμύνης τον φορμαρισμένο Σιόβα και τον Παπασταθόπουλο. Στο κέντρο ο αρχηγός Κατσουράνης για να κάνει παιχνίδι και να έχει το ρόλο του οργανωτή και δίπλα του το «μηχανάκι» Μανιάτης να κοσμεί τον άξονα με τα αθλητικά του προσόντα. Η τριπλέτα φωτιά μπροστά από το κέντρο αποτελούταν από τους Σαμαρά , Νίνη και Σαλπιγγίδη. Μπροστά ο Μήτρογλου. Ευτυχίσαμε να ξαναδούμε τον Νίνη πίσω από τον Μήτρογλου ξανά. Εδώ και 7 χρόνια από τις μικρές Εθνικές αυτοί οι δύο μεταξύ τους μπορούν να κάνουν θαύματα. Έχουν κατά την γνώμη μου μία απίστευτη χημεία από μικρά παιδιά μαζί πράμα που με κάνει να πιστεύω πως μπορούν να κάνουν θαύματα. Άλλωστε το είχαμε δει και στον αγώνα με την Λιθουανία (2-0). Στο πρώτο ημίχρονο Σαμαράς και Νίνης μοίραζαν ευκαιρίες σωρό για γκολ οι οποίες δεν αξιοποιούνταν έτσι όπως όλοι θέλαμε. Με τα νεύρα τεντωμένα, η Ελλάδα έχασε ένα ακόμα ημίχρονο ευκαιριών. Και ενώ ο ρυθμός του αγώνα ήταν πεσμένος σε σχέση με το ξεκίνημα, ήρθε στο 58’ με εξαιρετική πάσα του Σαμαρά και ένα ψύχραιμο και όμορφο πλασέ του Σαλπιγγίδη για να έρθει το 1-0. Ο «Σάλπι» όπως και στα περισσότερα κρίσιμα ματς έδωσε την λύση, δίνοντας το προβάδισμα στην Εθνική μας. Η Ελλάδα δυστυχώς γύρισε άνευ λόγου πίσω και ουσιαστικά δεν ξανάγινε απειλητική. Μπήκε αργότερα και ο Κάρα και μαζί με την 126^η συμμετοχή του έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα στο γήπεδο. Κράτησε μπάλα και πήρε φάουλ , αφήνοντας το παιχνίδι να κυλήσει ανεκμετάλλευτο.  Με το αγαπημένο μας σκορ φτάσαμε μέχρι το τέλος του αγώνα. Το δώρο τελικά δεν ήρθε από τη Σλοβακία, αλλά μένουν ακόμα δύο παιχνίδια ώστε να μάθουμε την τελική μας θέση στον όμιλο.

Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στην 11^η θέση της FIFA. Μπορεί να μην παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, ούτε τα χαφ της να πετάνε φωτιά. Ο Σάντος προσπαθεί να ισορροπεί τον ρυθμό, έστω και σε χαμηλό τέμπο, ώστε να μην ξεφεύγει το ματς. Η άμυνα της όμως δεν αφήνει φάση του αντιπάλου να πάρει σοβαρή τροπή για γκολ. Ανεκτίμητη αξία για μια ομάδα η άμυνα. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν έτσι και αλλιώς, έχοντας δεχθεί 4 γκολ τα τρία μόλις από την Βοσνία, σε ένα ματς  που είχε γίνει λάθος επιλογή σέντερ μπακ. Δεν καταλαβαίνω το λόγο, όπου ακούω Έλληνες οπαδούς να λένε «έλα μωρέ ποιος ασχολείται με την Εθνική και τους Καραγκούνηδες» μέχρι να έρθει η στιγμή που έχουμε περάσει σε τελική φάση διοργάνωσης είτε αυτό είναι το Euro είτε το παγκόσμιο κύπελλο και ξαφνικά όλα γίνονται ενδιαφέρον. Επιτέλους πότε θα ωριμάσουμε σαν φίλαθλος λαός; Πότε θα καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο έχει και άλλες όψεις; Η εθνική μας εδώ και μια δεκαετία μας κάνει συνέχεια περήφανους, γεμίζει ποδοσφαιρικά τα καλοκαίρια μας και έχει λείψει μόνο στο παγκόσμιο κύπελλο της Γερμανίας. Και όλα αυτά τα έχει κάνει με ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΓΚΟΛ. Είτε σε αντεπίθεση , είτε σε νεκρό χρόνο του αντιπάλου.