Παραμυθιάζομαι...

Υπό τους ήχους του μεγάλου αυτού ποιητή, συνθέτη, τραγουδιστή, σκηνοθέτη, ηχολήπτη, ηθοποιό, αξιωματικό του ναυτικού, κλπ κλπ, δηλαδή τον Μπαντελή Μπαντελίδη, όπως λέμε, Μπάοκ, θα πορευτούμε σήμερα σε αυτό το άρθρο. Μάριε, τα χεις χαμένα τελείως, έτσι; Θα καταλάβετε μετά τι εννοώ και γιατί έχω βάλει αυτό τον τίτλο στο σημερινό μου άρθρο.

Γράφει ο Μάριος Μπούλης

Μετά από γενική απαίτηση κάποιων ατόμων που με γνωρίζουν καλά, και ξέρουν τον τρόπο που γράφω, αποφάσισα σήμερα να μιλήσω για τον Παναθηναϊκό. Το να αναλύσουμε την Εθνική Ελλάδος που έπαιξε με το Λιχτενστάιν μου φαίνεται βαρετό, δεν έπαιξε και με κανένα μεγαθήριο για να πούμε ότι θαυμάσαμε την εθνική ή ότι μας απογοήτευσε. Γι’ αυτό σήμερα αποφάσισα να βάλω στο κρεβάτι του χειρουργείου τον Παναθηναϊκό.

Δεν είδα ούτε ένα φιλικό του Παναθηναϊκού φέτος, το χω ξαναπεί, τα φιλικά είναι για τους προπονητές, καλύτερα την ώρα του φιλικού να πηγαίνει κανείς για κανένα καφέ, καμιά βόλτα, παρά να χάνει το χρόνο του με φιλικά. Είδα τις τρεις πρώτες αγωνιστικές και περίμενα αυτή τη χρονική διάρκεια για να μπορέσω να σχηματίσω άποψη. Το τριφύλλι θυμίζει γιαπί, ερείπιο. Και θα αναλύσω όλα τα προβλήματα.

Και ξεκινάμε, από πού αλλού, απ’ το τέρμα. Δυστυχώς ο Καπίνο είναι αυτή τη στιγμή ο παίκτης που έχει κάνει την περισσότερη αρνητική εντύπωση σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Όταν έφυγε ο Καρνέζης, δεν ανησύχησε πολύς κόσμος γιατί υπήρχε μεγάλη εμπιστοσύνη στον μικρό, που σιγά σιγά όμως χάνεται. Δεν ξέρω αν είναι ντεφορμάρισμα, αλλά ο νεαρός διεθνής έχει χαλάσει πολύ τις κινήσεις του κάτω απ’ τα δοκάρια, δεν μοιράζει σωστά τη μπάλα, δηλαδή όταν έρχεται η στιγμή να κάνει πάσα ξέρεις από πριν ότι θα κάνει λάθος, και κυρίως δεν έχει καθόλου καλή επικοινωνία με τους συμπαίκτες του. Μακάρι να περνάει απλά ένα ντεφορμάρισμα γιατί μιλάμε για ένα τεράστιο ταλέντο και είναι κρίμα να χαθεί.

Γίνεται πολύς ντόρος για το νέο ταλέντο της ομάδας, τον Μαρινάκη. Εγώ λέω ο, τι ‘ναι, έχει ταλέντο, έχει όλο το χρόνο μπροστά του να γίνει μεγάλος παίκτης, αλλά ακόμα χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά. Όταν του έρθει η μπάλα και έχει χώρο μπροστά του είναι πάρα πολύ καλός, μπορεί να περάσει τον αντίπαλο, μπορεί να βγάλει και μια καλή σέντρα. Όταν όμως του έρθει η μπάλα και είναι κοντά ο αντίπαλος, τότε κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Λόγω του ότι είναι πολύ αδύναμος μπορεί να τον σταματήσει πολύ εύκολα ο αντίπαλος, και ακριβώς επειδή είναι αδύναμος, αντιμετωπίζει και πολλά προβλήματα στην άμυνα. Και μου κάνει εντύπωση, πώς είναι δυνατόν ο Αναστασίου να μη βάζει το Σπυρόπουλο που έχει και περισσότερη εμπειρία. Σε αντίθεση με τον Νάνο στα αριστερά που είναι ο πιο σταθερός αυτή τη στιγμή στην ενδεκάδα, γιατί μπορεί να μην ανεβαίνει συνέχεια, αλλά αμυντικά δεν χάνει τον αντίπαλο.

Για τα σέντερ μπακ τι να πεις; Ο Αναστασίου φαίνεται ότι έχει πλάνο γενικής τακτικής στο μυαλό του, το οποίο όμως δεν ταιριάζει με το ρόστερ των πρασίνων. Είναι ποτέ δυνατόν ο Κουτρουμπής  να κατεβάζει μπάλα και να είναι ο παίκτης που θα ξεκινάει το παιχνίδι; Ποιος είναι, ο Λούσιο; Για να παίξεις έτσι πρέπει το σέντερ μπακ σου να έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά, ταχύτητα και τεχνική. Μαντέψτε τι χαρακτηριστικά έχει ο Κουτρουμπής; Τίποτα απ’ τα δύο!! Και πιθανολογώ ότι το κάνει αυτό ο Αναστασίου γιατί δεν έχει έναν πλέι μέικερ να φτιάξει το παιχνίδι, δεν υπάρχει κάποιος να πάρει τη μπάλα από πίσω. Γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός παίζει απ’ τα πλάγια και είναι εύκολο να διαβαστεί το παιχνίδι του.

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σε μία ομάδα απ’ το να είναι ντεφορμέ ο καλύτερος της παίκτης. Μιλάω για το Ζέκα.  Ο Πορτογάλος δεν μπορεί να ακουμπήσει τη μπάλα, δεν έχει τα τρεξίματα του περσινού 2^ου γύρου, δεν κόβει, και κάνει πολλά λάθη. Βέβαια δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα στο κέντρο. Ο Αμπέιντ μπορείς να καταλάβεις γιατί πήγε στην Νιούκαστλ, και γιατί δόθηκε δανεικός. Ο παίκτης αυτός είναι γρήγορος, είναι τεχνίτης, ξέρει να κόβει, ξέρει να μοιράζει, αλλά έχει ένα τεράστιο μειονέκτημα, που μπροστά του τα καλά που έχει δεν μπορούν να φανούν. Είναι αργόστροφος. Δεν το χω ξαναδεί αυτό. Μέχρι να αποφασίσει τι θα κάνει, μπορεί ο αντίπαλος να πάρει τη μπάλα, να βάλει γκολ, να πανηγυρίσει, και τότε θα έχει πάρει την απόφαση του ο Αλγερινός. Ο χειρότερος όμως στα χαφ είναι ο Μέντες. Εμένα μου θυμίζει Πλεσσί. Δεν πας πουθενά πλέον με τέτοια κορμιά στα χαφ, και δυστυχώς δεν μπορεί να προσφέρει σε κανένα τομέα. Είναι ξεκάθαρο ότι έχει μείνει πολύ πίσω σε πολλούς τομείς.

Άφησα για το τέλος την επιθετική γραμμή της ομάδας. Δυστυχώς πρόβλημα και εκεί. Έχεις δώσει το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον επιθετικό σου, και είναι λογικό. Όμως, θα πρέπει, αφού πιστεύεις αυτό τον παίκτη, να παίζεις με βάση αυτόν. Ο Μπέργκ είναι περισσότερο κεφαλοσφαιριστής. Άμα του βγάλεις την καλή σέντρα θα στο βάλει το γκολ. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να παίζεις στα άκρα με παίκτες με αντίθετο πόδι; Αφού και ο Μπαϊράμι, και Ντίνας, δεν είναι μπουκαδόροι, δεν μπορούν κάνουν αυτό που θέλει ο Αναστασίου, ας τους βάλει, το Σουηδό αριστερά και το Ντίνα δεξιά. Ο Κοβάσεβιτς που έπαιζε μόνο με το κεφάλι, ήταν άσχημος; Και ο Λεμονής και ο Βαλβέρδε αυτό έκαναν, σέντρα και έμπαινε το γκολ. Βγάζει π.χ. ο Ντίνας τη σέντρα, γεμίζεις την περιοχή με το Μπαϊράμι, το Μπέργκ και ένα χαφ και στο βάζει το γκολ.

Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός έχει πέσει πάρα πολλά επίπεδα και είναι θλιβερή εικόνα. Αν πιάσουν οι νέες τελευταίες κινήσεις, τότε μπορεί να ελπίζει στην εύκολη παραμονή και από κει και πέρα όσο ψηλότερα γίνεται. Και ο λόγος που έβαλα τον τίτλο είναι γιατί με προπαγάνδα για τη διαιτησία δεν χτίζει ομάδα…