Όλοι οι άνθρωποι ερωτεύονται και όλοι θέλουν να ζήσουν για πάντα με τον έρωτα τους. Ακόμα και αν υπάρξουν τσακωμοί, διαφωνίες και παρεξηγήσεις… το ζήτημα είναι πως δεν γίνεται να αποχωριστείς τον μεγάλο σου έρωτα. Είναι απόφαση ζωής να αποχαιρετήσεις και να ετοιμαστείς για… άλλες πολιτείες.Γράφει ο Ραφαήλ Νησιάγκας
Κάπως έτσι είναι λοιπόν και η σχέση μεταξύ Μπαρτσελόνα και Τσάβι. Είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον. Είναι γνωστό πως η φετινή σεζόν είναι μεταβατική για την Μπαρτσελόνα, σε πολλούς τομείς. Φανταστείτε όμως, πόσο εύκολο είναι για μια ομάδα να ορθοποδήσει όταν μέσα σε ένα καλοκαίρι αποχωρούν τρεις από τους τέσσερις αρχηγούς της ομάδας; Για καλή της τύχη όμως και μετά τις αποχωρήσεις των Πουγιόλ και Βαλντές, είδε τον αγαπημένο της Τσάβι να παίρνει την απόφαση να συνεχίσει για τουλάχιστον μια ακόμη σεζόν.
Απόλυτα δικαιολογημένη η απόφαση του κινητήριου μοχλού της Μπάρσα να αργήσει να παρθεί και εννοείται πως για τέτοιους εμβληματικούς παίκτες, οφείλεις να περιμένεις. Όμως, γιατί πρέπει να οδηγήσεις κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας σου να σκέφτεται την αποχώρηση του και να αφήνει ορθάνοιχτο ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Ο Τσάβι έχει πατήσει τα 34 του χρόνια και σίγουρα δεν είναι ο Τσάβι προ διετίας. Είναι όμως ο Τσάβι. Το κομπιούτερ της Μπαρτσελόνα, που κατευθύνει και αλλάζει την ροή του παιχνιδιού απλά με μια μπαλιά, ακόμα και αν πλέον του λείπουν τα τρεξίματα. Σεβαστό το γεγονός πως όλο τον έλεγχο του αγωνιστικού τον έχει ο Λουίς Ενρίκε και πως θέλει να προχωρήσει σε ανανέωση. Όμως δεν γίνεται να του λες με την μια ότι πλέον δεν θα παίζει βασικός. Μπορείς απλά να πεις ότι δεν θα έχει τόσες πολλές συμμετοχές ως βασικός, από ότι είχε έως τώρα. Όποιος και να είσαι δεν το κάνεις αυτό με τον Τσάβι.
Και όταν λέω δεν το κάνεις αυτό με τον Τσάβι, το λέω διότι αυτός ο τεράστιος παίκτης έχει ακόμα να προσφέρει πράγματα εντός γηπέδου. Σε αντίθεση δυστυχώς με τον Πουγιόλ που παρά τους συνεχόμενους τραυματισμούς του, πλέον όταν αγωνιζόταν ίσως να προκαλούσε και ζημιά στην ομάδα. Κακά τα ψέματα, όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν.
Όμως στην περίπτωση Τσάβι, τα καλά δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Και σε αυτό το σημείο έπρεπε να επέμβει η (αστεία) διοίκηση του συλλόγου και να προστατέψει ένα από τα κεφάλαια της σύγχρονης και χρυσής ιστορίας των «Μπλαουγκράνα». Σε 16 χρόνια παρουσίας οι τίτλοι του με τον σύλλογο, αλλά και οι προσωπικοί του τίτλοι, είναι… κάτι λιγότερο από αμέτρητοι. Ένα άρθρο μόνοι τους.
Ο Τσάβι είναι ένας τεράστιος παίκτης, μόνο που είναι… αντι-σταρ. Ο όρος «αντι-σταρ» όμως είναι άγνωστος για την εποχή μας και καθόλου ευπρόσδεκτος για την διαφήμιση. Κι όμως, αυτός ο αντι-σταρ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες της επιτυχίας της σύγχρονης Μπαρτσελόνα. Φυσικός αρχηγός, γέννημα θρέμμα Καταλανός, παιδί της Μασία και ένα σπάνιο είδος παίκτη. Εγκεφαλικός και πανέξυπνος παίκτης, ένας πραγματικός ηγέτης του άξονα. Ίσως ο μεγαλύτερος κεντρικός χαφ στην ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου, με πάσα μοναδική που θα ζήλευε ακόμα και ο… Μέσι.
Εν τέλη, για καλή μας τύχη θα τον απολαύσουμε για ακόμα λίγο και δεν θα μας αφήσει για το MLS και τη New York City. Αν και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον των Αμερικανών τον Γενάρη, αν και εφόσον ο Τσάβι δεν όντως ενεργό ρόλο στην ομάδα και θεωρήσει ο πάγκος δεν τον χωράει. Ο χρόνος θα δείξει…
(Το άρθρο είναι αναρτημένο και στο blaugrana.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου