Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής
Δεν εξηγείται αλλιώς ότι σε τέτοιο ματς έχουν μπει 5 γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Συνήθως όταν κρίνεται ή πιστεύεις ότι κρίνεται η κατηγορία, παίζεις σφιχτή άμυνα και κυνηγάς κάποιο γκολ που θα σε οδηγήσει στη νίκη. Παρόλο που έχουμε δείγματα από τη φετινή πορεία των γηπεδούχων, αναφορικά με την ποσότητα των τερμάτων που μπαίνουν στους αγώνες τους, κανείς δεν περίμενε σε τόσο κρίσιμο σημείο να υπερισχύσει η ίδια λογική. Πρώτο λάθος, λοιπόν, που δεν έχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα, αλλά με τη νοοτροπία που μπαίνει η ομάδα στο γήπεδο.
Αναλύοντας τη ροή του αγώνα, οι γηπεδούχοι μπήκαν δυνατά στο πρώτο τέταρτο και πίεσαν τον ΠΑΟΚ που ευτύχησε να κερδίσει ένα πέναλτι. Χωρίς να κινδύνευε σοβαρά η εστία του Απόλλων, ο αμυντικός αποφάσισε να πέσει άτσαλα πάνω στον Σπυρόπουλο και να δώσει το δικαίωμα(!) στον διαιτητή να δείξει την άσπρη βούλα. Ύστερα με τη ποιότητά τους οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να πετύχουν άλλα δύο τέρματα, με την άμυνα των γηπεδούχων να βρίσκεται αρκετά ψηλά χωρίς να διαθέτει γρήγορους στόπερ. Έτσι το ταμπλό έδειξε από πολύ νωρίς 0-3 και όλοι πίστεψαν πως τα πάντα τελείωσαν.
Πέρα, όμως, από τη λάθος οπτική που είδε το ματς ο Απόλλων, είχαμε και την έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ. Πολλά αβίαστα λάθη στο κέντρο που έδιναν τη δυνατότητα για γρήγορες επιθέσεις στους αντιπάλους και καμία πίεση σε όλο το 90λεπτο. Έτσι αναθάρρησαν οι γηπεδούχοι που κατάφεραν να μπούνε στα αποδυτήρια με το σκορ στο 2-3.
Σημαντικό στοιχείο του αγώνα είναι ότι το δυνατό σημείο και ο τρόπος επίθεσης της «ελαφράς ταξιαρχίας», ανέκαθεν, ήταν οι σέντρες. Εκεί ήταν αδιάβαστος ο «δικέφαλος του Βορρά» και το πλήρωσε. Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, άπαντες αναμέναν τη πολιορκία του ΠΑΟΚ στα καρέ του. Εντούτοις παρακολουθήσαμε ένα κακό έως αδιάφορο ματς αφού οι παίκτες του Απόλλων έδειχναν να μην γνωρίζουν ότι παιζόταν η κατηγορία. Όλα αυτά μέχρι να φτάσει άλλη μία σέντρα στη περιοχή του Γλύκου. Έτσι έμελλε να διαμορφωθεί το τελικό αποτέλεσμα, αφού ο Κόρμπος δε μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τη τεράστια ευκαιρία που είχε στο τετ α τετ που βγήκε στο 93.
Η λανθασμένη νοοτροπία των γηπεδούχων, η έλλειψη ποιότητας σε σχέση με τον ΠΑΟΚ ήταν αυτά που φέρνουν την ομάδα πιο κοντά στον υποβιβασμό. Είναι να αναρωτιέσαι αν το ματς ήταν φιλικού χαρακτήρα ως προς το σκορ του, ή όντως κρινόταν η κατηγορία.
Υ.Γ.: Επειδή ήμουν από τους τυχερούς που παρακολούθησαν το παιχνίδι, νιώθω την υποχρέωση να σας μεταφέρω δυο εικόνες που ανέβασαν στα μάτια μου την ομάδα του Απόλλων.
1)Η πρώτη αφορά ένα φίλαθλο της ομάδας, που έχασε τις αισθήσεις του μετά τη λήξη του αγώνα και χρειάστηκε γιατρός για να επανέλθει. Ο φίλαθλος αυτός μόλις στάθηκε λίγο στα πόδια του άρχισε να κλαίει για την ομάδα του. Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα, που σε κάθε υποβιβασμό, οι οπαδοί ζητούν να βγάλουν τις φανέλες και αρχίζουν τα επεισόδια.
2)Η δεύτερη έχει να κάνει με το πέρασμά μου από το καφέ που βρίσκετε στο γήπεδο. Εκεί με το πέρας του αγώνα, αρκετός κόσμος βρέθηκε για να αναλύσει, να κατηγορήσει αλλά και να επαινέσει τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί. Σίγουρα δεν έχει τον κόσμο των μεγάλων αλλά μια ομάδα της γειτονιάς εκπέμπει άλλο ρομαντισμό.
Δεν εξηγείται αλλιώς ότι σε τέτοιο ματς έχουν μπει 5 γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Συνήθως όταν κρίνεται ή πιστεύεις ότι κρίνεται η κατηγορία, παίζεις σφιχτή άμυνα και κυνηγάς κάποιο γκολ που θα σε οδηγήσει στη νίκη. Παρόλο που έχουμε δείγματα από τη φετινή πορεία των γηπεδούχων, αναφορικά με την ποσότητα των τερμάτων που μπαίνουν στους αγώνες τους, κανείς δεν περίμενε σε τόσο κρίσιμο σημείο να υπερισχύσει η ίδια λογική. Πρώτο λάθος, λοιπόν, που δεν έχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα, αλλά με τη νοοτροπία που μπαίνει η ομάδα στο γήπεδο.
Αναλύοντας τη ροή του αγώνα, οι γηπεδούχοι μπήκαν δυνατά στο πρώτο τέταρτο και πίεσαν τον ΠΑΟΚ που ευτύχησε να κερδίσει ένα πέναλτι. Χωρίς να κινδύνευε σοβαρά η εστία του Απόλλων, ο αμυντικός αποφάσισε να πέσει άτσαλα πάνω στον Σπυρόπουλο και να δώσει το δικαίωμα(!) στον διαιτητή να δείξει την άσπρη βούλα. Ύστερα με τη ποιότητά τους οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να πετύχουν άλλα δύο τέρματα, με την άμυνα των γηπεδούχων να βρίσκεται αρκετά ψηλά χωρίς να διαθέτει γρήγορους στόπερ. Έτσι το ταμπλό έδειξε από πολύ νωρίς 0-3 και όλοι πίστεψαν πως τα πάντα τελείωσαν.
Πέρα, όμως, από τη λάθος οπτική που είδε το ματς ο Απόλλων, είχαμε και την έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ. Πολλά αβίαστα λάθη στο κέντρο που έδιναν τη δυνατότητα για γρήγορες επιθέσεις στους αντιπάλους και καμία πίεση σε όλο το 90λεπτο. Έτσι αναθάρρησαν οι γηπεδούχοι που κατάφεραν να μπούνε στα αποδυτήρια με το σκορ στο 2-3.
Σημαντικό στοιχείο του αγώνα είναι ότι το δυνατό σημείο και ο τρόπος επίθεσης της «ελαφράς ταξιαρχίας», ανέκαθεν, ήταν οι σέντρες. Εκεί ήταν αδιάβαστος ο «δικέφαλος του Βορρά» και το πλήρωσε. Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, άπαντες αναμέναν τη πολιορκία του ΠΑΟΚ στα καρέ του. Εντούτοις παρακολουθήσαμε ένα κακό έως αδιάφορο ματς αφού οι παίκτες του Απόλλων έδειχναν να μην γνωρίζουν ότι παιζόταν η κατηγορία. Όλα αυτά μέχρι να φτάσει άλλη μία σέντρα στη περιοχή του Γλύκου. Έτσι έμελλε να διαμορφωθεί το τελικό αποτέλεσμα, αφού ο Κόρμπος δε μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τη τεράστια ευκαιρία που είχε στο τετ α τετ που βγήκε στο 93.
Η λανθασμένη νοοτροπία των γηπεδούχων, η έλλειψη ποιότητας σε σχέση με τον ΠΑΟΚ ήταν αυτά που φέρνουν την ομάδα πιο κοντά στον υποβιβασμό. Είναι να αναρωτιέσαι αν το ματς ήταν φιλικού χαρακτήρα ως προς το σκορ του, ή όντως κρινόταν η κατηγορία.
Υ.Γ.: Επειδή ήμουν από τους τυχερούς που παρακολούθησαν το παιχνίδι, νιώθω την υποχρέωση να σας μεταφέρω δυο εικόνες που ανέβασαν στα μάτια μου την ομάδα του Απόλλων.
1)Η πρώτη αφορά ένα φίλαθλο της ομάδας, που έχασε τις αισθήσεις του μετά τη λήξη του αγώνα και χρειάστηκε γιατρός για να επανέλθει. Ο φίλαθλος αυτός μόλις στάθηκε λίγο στα πόδια του άρχισε να κλαίει για την ομάδα του. Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα, που σε κάθε υποβιβασμό, οι οπαδοί ζητούν να βγάλουν τις φανέλες και αρχίζουν τα επεισόδια.
2)Η δεύτερη έχει να κάνει με το πέρασμά μου από το καφέ που βρίσκετε στο γήπεδο. Εκεί με το πέρας του αγώνα, αρκετός κόσμος βρέθηκε για να αναλύσει, να κατηγορήσει αλλά και να επαινέσει τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί. Σίγουρα δεν έχει τον κόσμο των μεγάλων αλλά μια ομάδα της γειτονιάς εκπέμπει άλλο ρομαντισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου