Made in Amsterdam!

Μπορεί το Ρότερνταμ να θεωρείται το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης, το Άμστερνταμ όμως του κλέβει την δόξα σ’ εξαγωγές σε ποδοσφαιρική κλίμακα πάντα. 

Γράφει ο Στάθης Συριόπουλος

Άπαντες γνωρίζουν για τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες του Αίαντα, αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν αρκετοί μετά και το πέρασμα της δεύτερης μέρας της πρεμιέρας του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι ότι 10 παίχτες αγωνίζονται στην εν λόγω διοργάνωση, έχοντας ανδρωθεί ποδοσφαιρικά στον Άγιαξ. Σχεδόν μία ολόκληρη εντεκάδα δηλαδή, τους οποίους και θα δούμε ξεχωριστά σε σύστημα 4-4-2 στην ευθεία.

Η μοναδική θέση που δεν εκπροσωπείται από πρώην παίχτη του Άγιαξ, είναι αυτή του τερματοφύλακα, μιας και οι Λομποντ-Στεκέλενμπουργκ, αγωνίζονται σ’ ομάδες που δεν συμμετέχουν ούτε καν στο Γιουρόπα Λιγκ(Ρόμα και Φούλαμ αντίστοιχα). Ξεκινάμε λοιπόν με δεξιό οπισθοφύλακα τον Γκρέγκορι Φαν ντερ Βιλ, από τις αποκαλύψεις του παγκοσμίου κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής, ο οποίος αγωνίστηκε για 5 χρονιές έως ότου μετακινηθεί προς Παρίσι μεριά έναντι 6 εκ. Ευρώ. Στην αριστερή πτέρυγα συναντάμε τον συμπαίκτη του στην Παρί, Μάξουελ με 5ετή επίσης θητεία στον Άγιαξ. Αγωνίστηκε ακόμα σε Ίντερ και Μπαρτσελόνα, έχοντας στην κατοχή του πρωτάθλημα κ’ από τις 4 χώρες(Ολλανδίας επί 2, Ιταλίας επί 3, Ισπανίας επί 2 και Γαλλίας). Στο κέντρο της άμυνας συναντάμε τους, Τόμπι Άλντερβιλντ και Τόμας Βερμάλεν, αμφότεροι Βέλγοι. Ο πρώτος αγωνίστηκε για 5 συναπτά έτη πρωτού μετακινηθεί την τελευταία μέρα των μεταγραφών στην Ατλέτικο Μαδρίτης φέτος και ο δεύτερος για 6 έτη αντίστοιχα, και μέλος των κανονιέρηδων για 5^η χρονιά, χωρίς να έχει κατακτήσει κάποιο τίτλο με την λονδρέζικη ομάδα.

Περνάμε λοιπόν στη μεσαία γραμμή ξεκινώντας από τα δεξιά με τον Μιραλέμ Σουλειμάνι, τον οποίον και τον οπισθοχωρίσαμε για τις ανάγκες του συστήματος. Το νέο μεταγραφικό απόκτημα της Μπενφίκα κ’ αντίπαλος του Ολυμπιακού στον όμιλο, κατέφτασε στην μεγάλη χαμένη της περσινής χρονιάς, έχοντας κάτσει 5 χρόνια στο Άμστερνταμ κατακτώντας μάλιστα 3 σερί πρωταθλήματα. Εξ’ αριστερών έχουμε τον Ούρμπι Εμανουέλσον, κάτοικος Άμστερνταμ για 6μιση έτη, τ’ οποίο κ’ αποχωρίστηκε για χάρη της Μίλαν στα μισά της περιόδου 2010-11, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα ύστερα από 7 χρόνια ξηρασίας. Σειρά έχουν οι εσωτερικοί μέσοι και συγκεκριμένα οι Ουέσλι Σνάιντερ και Νάιτζελ ντε Γιόνγκ. Ο πρώτος, στον οποίον θ’ αποδώσουμε ελευθερία κινήσεων ελέω επιθετικών αρετών, αγωνίστηκε όπως και οι περισσότεροι για 5 χρονιές στον Αίαντα, μέχρι π’ αποκτήθηκε από την Ρεάλ Μαδρίτης μαζί με τους συμπατριώτες του, Ντρέντε και Ρόμπεν, στη συνέχεια από την Ίντερ με την οποία κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ στην παρθενική του χρονιά κ’ από κει μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για λογαριασμό της Γαλατασαράι. Ο ντε Γιόνγκ απο την άλλη, περίφημος για τις αντοχές, τη μαχητικότητα, αλλά και τ’ αντιαθλητικά μαρκαρίσματά του, τοποθετείται σε ρόλο αμυντικού χαφ, θέση την οποία υπηρέτησε 4 χρόνια σε Άγιαξ, Αμβούργο και Μάντσεστερ Σίτι, προτού η Μίλαν τον αποκτήσει τον περασμένο Αύγουστο.

Τελειώνοντας με το επιθετικό δίδυμο, αυτό αποτελείται από τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς και τον Γιαν-Κλαας Χούντελαρ. Ο Σουηδός, ο οποίος τα τελευταία 7 χρόνια στα πρωταθλήματα που αγωνίστηκε έχει διψήφιο αριθμό τερμάτων και 6 κατακτήσεις των, πέρασε μία τριετία από την ομάδα του Άγιαξ, προτού μεταγραφεί σε Γιουβέντους, Ίντερ, Μπαρτσελόνα, Μίλαν και Παρί Σεν Ζερμέν κατά σειρά, σημειώνοντας γύρω στα 200 γκολ μ’ αυτές τις 6 ομάδες σε περίοδο 12 ετών. Από την άλλη, ο Χούντελαρ πρώτα έφτιαξε όνομα στην Χέρενφεν και μετά μεταγράφηκε στον Αίαντα με τον οποίον κατέκτησε 2 σερί κύπελλα. Ρεάλ Μαδρίτης και Μίλαν υπήρξαν οι 2 επόμενοι σταθμοί του, σε χρονιές που η μεν Ρεάλ το 2008—09 είδε την Μπαρτσελόνα να κάνει το τρεμπλ και την επόμενη χρονιά, την Ίντερ να κάνει τ’ αντίστοιχο, όντας παίχτης της Μίλαν. Από το Μιλάνο μετέβη στο Γκελσενκίρχεν και στην δεύτερη του χρονιά, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα. Ανεξάρτητα από το αν ο Άγιαξ, έχει να κατακτήσει την ποδοσφαιρική Ευρώπη εδώ και 18 χρόνια κ’ ακόμα κ’ αν πέρασε ξηρασία 7 ετών χωρίς πρωτάθλημα, αποτελεί εγγύηση τόσο για τη στελέχωση της εθνικής Ολλανδίας, όσο και για την διεθνή καταξίωση αρκετών παιχτών, οι οποίοι ανδρώθηκαν στα ερυθρόλευκα.