Γράφει ο Άρης Σταμόπουλος
Καταρχάς, οφείλουμε να τονίσουμε πως το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα άθλημα. Είναι ο βασιλιάς των σπορ. Ως το δημοφιλέστερο σπορ της υφηλίου, είναι αδύνατο να μην αφομοιώνεται στην κουλτούρα και στην παράδοση της κάθε χώρας ξεχωριστά. Τα στοιχεία αυτά διαφοροποιούνται, κυρίως βάση γεωγραφικών κριτηρίων, και το ποδόσφαιρο διαφέρει, ποιοτικά και ιδεολογικά, από περιοχή σε περιοχή. Ακόμη κι αν τυγχάνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, κάποιες χώρες να βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους.
Για πολλούς, μοιάζει παράλογο οι ουαλικές, οι σκωτσέζικες και οι ομάδες από τη Βόρειο Ιρλανδία, που ανήκουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, να μη συμμετέχουν στο αγγλικό πρωτάθλημα. Για άλλους, η δημιουργία ενός και μόνο εγχώριου πρωταθλήματος θεωρείται επιβεβλημένη κίνηση, που θα ανέβαζε τη δυναμική της αγγλικής Premier. Φανταστείτε ομάδες όπως η Σέλτικ και η Γλάσκοου Ρέιντζερς, ομάδες με τεράστια ποδοσφαιρική ιστορία, να αγωνίζονται απέναντι στις αγγλικές κάθε Σαββατοκύριακο.
Οι λόγους που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται είναι ποδοσφαιρικοί, γεωγραφικοί και, κυρίως, ιστορικοί και καλό θα ήταν να τους επεξηγήσουμε για κάθε χώρα ξεχωριστά. Ας αρχίσουμε από την Ουαλία. Η Ουαλία είναι η μοναδική χώρα της Μεγάλης Βρετανίας που οι ομάδες της έχουν τη δυνατότητα να αγωνίζονται κανονικά στις αγγλικές, επαγγελματικές και ερασιτεχνικές, κατηγορίες. Έως το 1992, το ουαλικό ποδόσφαιρο ήταν εξαιρετικά αδύναμο, δίχως να έχει δικό του πρωτάθλημα. Μοναδική διοργάνωση, μέχρι τη σεζόν 1992-1993 όταν και δημιουργήθηκε η ουαλική Premier, ήταν το Κύπελλο Ουαλίας το οποίο αποτελείτο από 12 ομάδες. Έξι ομάδες από το Βορρά και έξι από το Νότο, συνέθεταν εκείνη τη μικρή και ταπεινή διοργάνωση, της οποίας ο νικητής έπαιρνε το εισιτήριο για το Κύπελλο Κυπελλούχων.
Για τις ισχυρές ομάδες της χώρας, το επίπεδο του ποδοσφαίρου αποτελούσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την περεταίρω εξέλιξη των κλαμπ. Ήδη οι ουαλικές ομάδες είχαν δικαίωμα συμμετοχής στις αγγλικές ποδοσφαιρικές κατηγορίες, άλλωστε. Οπότε η συμμετοχή τους σε ένα μικρό και μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα θα ήταν μεγάλο πισωγύρισμα. Μόλις δημιουργήθηκε το νέο πρωτάθλημα οι τρεις μοναδικές επαγγελματικές ομάδας της χώρας η Κάρντιφ, η Ρέξαμ και η Σουόνσι αρνήθηκαν να λάβουν μέρος σε αυτό, διότι θεώρησαν ότι θα υποβαθμιστούν. Γι αυτό το λόγο, συνεχίζουν να παίζουν μέχρι και σήμερα σε επαγγελματικές κατηγορίες της Αγγλίας. Συνολικά έξι ουαλικές ομάδες συμμετέχουν, στις μέρες μας, στο αγγλικό πρωτάθλημα. Πρόκειται για τις Σουόνσι (Premier League), Κάρντιφ (Championship), Νιούπορτ Κάουντρι (League 2), Ρέξαμ (Conference Premier), Κόλγουιν Μπέι (Conference North) και Μέρθιρ Τάουν (Southern Football League).
Οι Ουαλοί, λόγω και της προσάρτησης τους στην Αγγλία από το 1542, είχαν και έχουν το προνόμιο να συμμετέχουν στις αγγλικές διοργανώσεις. Υπάρχουν όμως και τα παράδοξα. Αγγλικές, ερασιτεχνικές ομάδες προτίμησαν να φύγουν από τις αγγλικές διοργανώσεις και να αγωνιστούν στην Ουαλία(!), λόγω κοντινής απόστασης και χαμηλότερου, ποιοτικά, επιπέδου. Ομάδες όπως οι Νιού Σέντς, η Τρέφονεν, η Νιούκαστλ (όχι η γνωστή, εκείνη της περιοχή Σρόφσαϊρ), η Μπάκνελ και η Μπίσοπς Κάστλ (ομάδες επίσης από το Σρόφσαϊρ) αγωνίζονται στις ουαλικές διοργανώσεις. Ομάδες άγνωστες στο ευρύ κοινό, που με την κίνησή τους αυτή έχουν καταφέρει μπουν στο Πάνθεον της ιστορίας του ποδοσφαίρου.
Κλείνουμε το σημερινό 1ο μέρος του αφιερώματος, με μια τελευταία, αρκετά περίεργη ιστορία. Η Τσέστερ, είναι μια αγγλική πόλη, κοντά στα σύνορα με την Ουαλία. Η έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας, η οποία διαλύθηκε το 2010 λόγω χρεών, βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Για την ακρίβεια, βρισκόταν ακριβώς πάνω στα σύνορα της Ουαλίας με την Αγγλία. Ο αστικός μύθος λέει, πως το 95% του γηπέδου ήταν χτισμένο πάνω σε ουαλικό έδαφος και μόλις το 5% σε αγγλικό. Επομένως, η ομάδα θα έπρεπε να αγωνίζεται στην Ουαλία κι όχι στην Αγγλία. Χάρις στο μικρό κομμάτι που “πατούσε” στην Αγγλία, το γήπεδο απέκτησε δρόμο και αριθμό οδού από το αγγλικό κράτος. Και κάπως έτσι το πρόβλημα ουσιαστικά λύθηκε. Από τα ευτράπελα που μόνο στο ποδόσφαιρο μπορούν να συμβούν.
Υ.Γ : Στο 2ο μέρος του αφιερώματος, θα υπάρξει αναφορά στους λόγους που Σκωτσέζοι και Βορειοϊρλανδοι δε θέλουν και δε μπορούν να δημιουργήσουν μαζί με Αγγλία και Ουαλία, ένα ισχυρό, βρετανικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Μη το χάσετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου