Γράφει η Δώρα Βελέντζα
Τα 5 γκολ στην Ελβετία δεν λένε κάτι. Ναι οκ η Ελβετία είναι μια συμπαγή ομάδα που εξελίσσεται κατά την διάρκεια των χρόνων. Ναι έχει παίκτες που πρωταγωνιστούν στα μεγάλα πρωταθλήματα. Όλα αυτά όμως δεν την κάνουν ομάδα με μεγάλη εμπειρία στα Μουντιάλ. Δεν μιλώ γενικώς για τις συμμέτοχες. Μιλώ για έναν συγκεκριμένο κομμάτι που αφορά τις συμμέτοχες. Αναφέρομαι στο θέμα πρόκρισης. Το πώς οι Γάλλοι γνωρίζουν πολύ περισσότερο από τους Ελβετούς τι πρέπει να κάνουν για προκριθούν. Δηλαδή να αποφεύγουν κακά αποτελέσματα στα λεγόμενα ματς- παγίδα. Ε αυτό με τους Ελβετούς ανήκε σε αυτήν την κατηγορία. Στην ουσία η Γαλλία έβλεπε την Ελβετία ως τον μέγιστο αντίπαλο στο παιχνίδι της πρόκρισης. Λογικό ήταν λοιπόν να «γκαζώσει» λίγο παραπάνω στο εν λόγω. Εξάλλου τα προσωπικά λάθη των αντιπάλων ήταν αυτά που «διόγκωσαν» το σκορ. Αν οι Ελβετοί αμυντικοί δεν κάνανε λάθη πιστεύατε ότι το σκορ θα ήταν το ίδιο; Με την καμία όμως.
Μπροστά λοιπόν σε σοβαρό αντίπαλο όπως η Γερμανία είναι λογικό να φάνουν οι αδυναμίες της. Όσοι πιστέψατε ότι η απουσία του Ριμπερί ήταν η μοναδική της αδυναμία πλανάτε πλάνην οικτρά. Η Γαλλία φέτος έχει και άλλες αδυναμίες που μέχρι πρότινος καλυπτόταν από την παρουσία του Ριμπερί. Η μέγιστη αδυναμία της είναι η εμπιστοσύνη που έδειξε στους νεότερης ηλικίας αστέρες της. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε αυτούς που ήταν αναπληρωματικοί. Για αυτούς που έχουν σταθερή θέση στην ενδεκάδα μιλώ. Μπορεί όλοι τους να πρωταγωνίστησαν φέτος στις ομάδες τους αλλά αυτό δεν τους κάνει εμπείρους σε θέμα Μουντιάλ. Ειδικά στην νοκ – άουτ φάση. Ήταν μέγιστο φάουλ του Ντεσάμπ να τους αναθέσει σημαντικούς ρόλους μες στην ομάδα. Είναι λογικό λοιπόν η Γερμανία να υπερισχύσει σε καίρια σημεία επειδή ακριβώς είχε πιο έμπειρους παίχτες. Δεν είναι θέμα προκατάληψης προς κάποιους παίκτες αλλά η αλήθεια…
Ήταν λάθος εξαρχής η μη κλήση Νασρί. Ότι προσωπικά θέματα και να είχαν μεταξύ τους ο Νασρί δεν παύει να δίνει μια άλλη «αύρα» στην Γαλλία. Ειδικά τώρα που ο Ριμπερί έλειπε θα μπορούσε άνετα να τον αντικαταστήσει χωρίς καν να φάνει η απουσία του. Εξάλλου δεν χρειάζονταν να γίνουν κάτι πειράματα τύπου Μπενζέμα και Βαλμπουένα. Δεν αναφέρομαι στον Γκριεζμάνν διότι -παρότι νέος- ήταν φιλότιμος. Ο Μπενζέμα είναι καθαρό εννιάρι τελεία και παύλα. Δεν του ταιριάζει ο ρόλος του δευτέρου επιθετικού (δοκιμάστηκε σε ένα παιχνίδι αν δεν κάνω λάθος) ούτε ο ρόλος του οργανωτή. Το να γύρνα προς το κέντρο για να παίρνει μπάλα είναι απλά αχρήστευση των ικανοτήτων του. Από την άλλη κάλος άγιος ο Βαλμπούενα αλλά δεν κολλά σε αυτήν την Γαλλία. Μπορεί να είναι φιλότιμος όταν τον βάζουν να παίζει αλλά δεν μπορεί να πάρει απάνω του το θέμα της οργάνωσης παιχνιδιού. Φυσικά υπάρχει και ο Πογκπά…..
Δεν με νοιάζει αν με πείτε μεροληπτική. Ούτε αν με πείτε εμπαθή. Η ουσία είναι μια. Ήταν πολύ νωρίς για να μπει ο Πογκπά βασικός παίρνοντας μάλιστα σημαντικές αρμοδιότητες. Εννοείται πως έχει εξελιχθεί με την πάροδο των χρόνων. Εννοείται πως έχει ταλέντο. Μέχρι εκεί όμως. Μπορούσε άνετα να έρχεται από τον πάγκο για να δίνει λύσεις. Δεν έπρεπε να μπει βασικός και μάλιστα όπως όλοι θα είδατε στο ματς με την Γερμανία αυτό ήταν κάτι που πλήρωσε η Γαλλία. Ο Πογκπά είχε την ευτυχία/ ατυχία (πείτε το όπως θέλετε) να αναδειχθεί στην πιο μέτρια Γιουβέντους των τελευταίων χρόνων. Ναι οκ παίρνει αποτελέσματα όταν θέλει αλλά από ουσία μηδέν – σας το λέει αυτό φανατικός φίλαθλος των Ιταλών. Εξού και η έπαρση που βλέπουμε συχνά – πυκνά στις προσπάθειες του. Επίσης στην Γιουβέντους έχει Πίρλο – Βιντάλ να τον καλύπτουν όταν κάνει λάθη. Στην Γαλλία ποιον έχει; Έλα μου ντε….
Όταν το συγκεκριμένο άρθρο ήταν ακόμα υπό σκέψη υπήρχε χώρος για σχολιασμό της Γερμανίας και της Βραζιλίας. Βλέποντας όμως αυτήν την Γαλλία αποφάσισα να της αφιερώσω εξολοκλήρου το άρθρο. Όχι γιατί οι άλλες 2 ομάδες δεν το άξιζαν. Απλά έπρεπε κάποιος να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Στην αρχή είχα κατενθουσιαστεί με την πρόσληψη Ντεσάμπ. Πλέον αρχίζω να το μετανιώνω. Μετά τα χθεσινά πιστεύει κανείς πως έχω άδικο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου