"Κουφός" της υπόθεσης ο μάνατζερ

Για να καταλάβω… Το πρόβλημα είναι αυτή καθ’ αυτή η άρνηση του Κουφού ή η καθυστερημένη μη αποδοχή της πρόσκλησης που έλαβε; Μα φυσικά για τους πολλούς το ζήτημα έγκειται στο γεγονός ότι δεν «χρειάζεται» πλέον την εθνική ο συγκεκριμένος παίχτης. Για τους λίγους και σημαντικούς, όμως, αφορά το χρόνο που ήρθε η πληροφορία στα αυτιά τους.

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής


Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, κος Κατσικάρης, σε έξαλλη κατάσταση-όπως είναι λογικό- έκανε λόγο για παίχτη που δεν αξίζει να φορά το εθνόσημο. Αναμενόμενο αφού, όχι μόνο έστρεψε την πλάτη του στην ομάδα, αλλά πήγε ένα βήμα πίσω τη προετοιμασία της. Δεν είναι, λοιπόν, αυτό που λέμε «ούτε γάτα ούτε ζημιά», γιατί η γάτα άλλαξε τα πλάνα του προπονητή λίγες μέρες πριν το ξεκίνημα της προσπάθειας.

Αυτός είναι ο λόγος επίθεσης των media και του προπονητή στο πρόσωπο αυτού και του μάνατζέρ του. Αν ο Κουφός από την άλλη, είχε προλάβει να αποφύγει την εθνική πριν από κάθε είδους πρόσκληση, οι ίδιοι που τον λοιδορούν θα τον προστάτευαν. Δεν είναι άλλωστε το μόνο πρόσωπο που χρησιμοποιεί το εθνόσημο για να ανεβάσει τις μετοχές του. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο έχουν κάνει ουσιαστικά το ίδιο με τον Κουφό. Το θέμα είναι ότι οι άλλοι είναι πιο προνοητικοί, πιο έξυπνοι και ίσως έχουν την εύνοια προστασίας από τρίτους.

Για να εστιάσουμε στην περίπτωση Κουφού, είναι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στην Αμερική με το όνειρο του NBA. Τα κατάφερε μέσα από σκληρή δουλειά και προσπάθεια να είναι μία καλή πρώτη αλλαγή για ομάδα play-off της Δύσης. Δεν είναι αμελητέο επίτευγμα και είναι λογικό να κοιτάει ψηλά, όπως σε βασική πεντάδα, που μπορεί να έρθει με τον καιρό.

Αυτή όμως είναι μία λειψή σκέψη καθώς σε όλα αυτά έπαιξε ρόλο και η παρουσία του στις εθνικές ομάδες. Πέρα από την ανδρών έχει συμμετάσχει με μεγάλη επιτυχία και στην Εφήβων που αναδείχθηκε, το 2007 στην Ισπανία, πολυτιμότερος παίχτης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αφού κυριαρχούσε σε πόντους, ριμπάουντ και τάπες. Έτσι συστήθηκε στο ελληνικό κοινό και ο ίδιος ωρίμασε παίρνοντας νέες εμπειρίες. Τη προβολή που πήρε εκείνη τη περίοδο ως Έλληνας NBAer και τη λάμψη, τη χρωστάει στη πατρίδα των γονιών του.

Εδώ κάπου, είναι περίεργο να απαρνείσαι ακόμη μία φορά πρόσκληση από τη πατρίδα που σου μιλούν οι γονείς σου και κατάγεσαι. Όπως και να το κάνουμε το συναισθηματικό δέσιμο μεταναστών με το μέρος τους, είναι έντονο και δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν το έχουν εμφυσήσει στο γιο τους. Κάπου εδώ, μάλλον, μπαίνει ο μάνατζερ που επηρεάζει, ελέγχει και εν τέλει ίσως αποφασίζει για τον ίδιο το Κουφό. Δεν αποτελεί δικαιολογία αυτό, καθώς τη μοίρα μας εμείς την ορίζουμε με τις αποφάσεις μας. Εκτός αν δεν έχουμε δυνατή προσωπικότητα και δεν κάνουμε υπεύθυνες επιλογές.

Follow @marios_bele