Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Τα παθήματα γίνονται μαθήματα


Σας είχα ενημερώσει μέσα από αυτή την στήλη. Ότι αν η Γαλλία ξεκινήσει το Μουντιάλ έχοντας «σοβαρό πρόσωπο» στα ματς όλα είναι πιθανά. Ακόμα και το πολυπόθητο τρόπαιο. Η ομάδα αυτή έχει φτιαχτεί έτσι. Με ή χωρίς τους σταρς όταν λειτουργεί ως σωστή ομάδα είναι έτοιμη για τα πάντα. Μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Η ουσία βρίσκεται αλλού. Λειτουργεί ως σωστή ομάδα ή όχι;

Γράφει η Δώρα Βελέντζα


Χρόνια κράτα αυτή η κολόνια. Πότε η Γαλλία δεν είχε 2 «καλές» διοργανώσεις μαζεμένες. Πάντα ήταν ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Από τροπαιούχος κατέληγε σε αποκλεισμό από τους ομίλους και τα νοκ- άουτ. Πότε δεν είχε σταθερή πορεία. Όποτε και να αποκλείονταν από τους ομίλους σε αυτό το Μουντιάλ δεν θα μας φαινόταν παράξενο. Απεναντίας θα το βρίσκαμε αναμενόμενο. Όχι λόγω των αγωνιστικών βέβαια αλλά λόγω των χαρακτήρων. Όταν έχεις πολλές πριμαντόνες στο ρόστερ σου πότε δεν είσαι σίγουρος τι θα συμβεί. Μπορεί οι περισσότερες πριμαντόνες της Γαλλίας να μην είναι επίπεδου Βραζιλίας ή Αργεντινής αλλά την ζημιά τους την κάνουν. Εδώ πρέπει να σας πληροφορήσω – γιατί σίγουρα θα απορείτε – ότι δεν είναι ο Ρίμπερι η μοναδική πριμαντόνα της Γαλλίας. Για πολλούς και διαφόρους λόγους (κατάκτηση τροπαίου ή μεταγραφή κυρίως) τέτοια συμπεριφορά επιδεικνύουν και οι υπόλοιποι. Όλα τα άνωθεν αποτελούσαν σκέψεις για την πορεία της Γαλλίας πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Βρείτε μου έναν που δεν τα είχε σκεφτεί…

Η πολύ καλή εμφάνιση στην πρεμιέρα και το «υπερηχητικό» αποτέλεσμα χθες έχουν διώξει όλες αυτές τις αμφιβολίες. Διότι αυτή η βερσιόν της Γαλλίας που βλέπουμε τώρα είναι μια εξελιγμένη που προέρχεται από το παρελθόν. Θυμίζει έντονα εποχές 1998 – 2000. Τότε οι κόποι ανταμείφτηκαν με 2 τρόπαιο. Τώρα θα συμβεί το ίδιο; Κανείς δεν ξέρει από τώρα. Είναι άλλωστε νωρίς. Όπως νωρίς ήταν όταν προδικάζαμε τον αποκλεισμό της Γαλλίας την ημέρα που τραυματίστηκε ο Ρίμπερι. Κάποιοι παχυλοί τίτλοι πρωτοσέλιδων γράψανε για «απώλεια ηγέτη». Ωπα ένα λεπτό. Επειδή έφυγε ένας πολύτιμος παίκτης της – μπορεί και υπερπολύτιμος βάσει στατιστικών – έπρεπε να βάλουν όλοι αμέσως μαύρες πλερέζες; Φυσικά και όχι. Η Γαλλία έχει πληθώρα παικτών που θα μπορούσαν να επωμιστούν τον ρόλο του ηγέτη. Δέχομαι ότι στην πλειοψηφία μπορεί να μην μπορούν λόγω φετινών συλλογικών εμφανίσεων. Ότι και καλά ήταν ντεφορμέ ο Μπενζέμα και ο Ζιρού και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ηγετικό ρόλο. Εδώ θα πρέπει να σας κάνω μια ερώτηση. Είδατε εσείς σε 2 ματς κανέναν ντεφορμέ Μπενζέμα ή έστω Ζιρού; Όχι βέβαια….

Υπήρξαν κάποιοι που ζήλεψαν την πορεία της Γαλλίας σε άλλα Μουντιάλ και θέλησαν να την αντιγράψουν. Δεν υπερβάλλω καθόλου. Έχει κανείς αντίθετη άποψη μετά το χθεσινό αποτέλεσμα της Ιταλίας; Ξέρω πως όλοι περιμένατε να κάνω τον παραλληλισμό με την Αγγλία. Κατά κάποιον τρόπο οι εμφανίσεις της Αγγλίας ήταν από πολλούς αναμενόμενες. Διότι όταν έχεις ως στόχο την κατάκτηση του τροπαίου δεν προσλαμβάνεις τον Χόντσον. Κάλος προπονητής αλλά όχι για την Εθνική Αγγλίας. Απεναντίας κάνεις δεν περίμενε την απογοητευτική χθεσινή εμφάνιση της Ιταλίας. Ειδικά μετά την νίκη επί της Αγγλίας. Όταν στο πρώτο παιχνίδι νικάς την βασική σου αντίπαλο στο θέμα πρόκριση τα άλλα 2 παιχνίδια σου φαίνονται παιχνιδάκι. Βέβαιο Πραντέλι φρόντισε να μας διαψεύσει σε αυτό κάνοντας τα εύκολα δύσκολα. Είστε σίγουροι εσείς πως η Ουρουγουάη – ερχόμενη με φόρα μετά από την νίκη επί των Άγγλων – θα κάτσει να χάσει; Δεν νομίζω..

Το έχω πει πως η φετινή χρόνια είναι των εκπλήξεων. Πες εντάξει τις εκπλήξεις σε συλλογικό επίπεδο μπορεί και να τις περιμέναμε; Άλλωστε πολλοί σύλλογοι δυναμώνουν χρόνο με τον χρόνο. Σε επίπεδο Μουντιάλ όμως δεν τις περιμέναμε. Δεν περιμέναμε την έκπληξη της Κόστα Ρίκα ας πούμε. Ούτε ότι το Μεξικό θα έβαζε σκούρα στην διοργανώτρια χώρα. Μέχρι το τέλος της διοργάνωσης – με βάσει αυτά που βλέπουμε – πιθανόν να έχουμε και άλλες εκπλήξεις. Υπάρχει κανείς που δεν θέλει να τις δει; Μα φυσικά όχι ….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου