Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης
Απεσταλμένος των Αλλαξομπαλιών στο Μιλάνο
Μέσω αυτού του άρθρου θα ψάξουμε να βρούμε τι λείπει από αυτόν τον Ολυμπιακό και τι χρειάζεται η ομάδα ώστε να παρουσιαστεί καλύτερη του χρόνου. Φυσικά, τα σενάρια είναι πολλά, όμως πριν εξετάσουμε τα «θέλω», θα αναλωθούμε στα «πρέπει».
Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα, ανάγκη του Ολυμπιακού είναι να κλείσει τα αυτιά του σε κάθε σειρήνα. Φυσικά, αναφέρομαι στο Ρομπέρτο όπου πριν από λίγο καιρό υπέγραψε με τους Πρωταθλητές ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο και είναι αδιανόητο να φύγει 2 μήνες μετά. Αν το έκανε αυτό τότε ουσιαστικά εκβιάστηκε να αφήσει την Ατλέντικο. Τώρα, όσο για τη θέση του 2ου τερματοφύλακα, καλό θα είναι οι Πειραιώτες να κοιτάξουν Ελληνικά αφού αρκετοί παίκτες είναι σε καλύτερη κατάσταση από το Σμάιχελ που ακούστηκε να βολιδοσκοπεί η ομάδα.
Στο χώρο της άμυνας τα πράγματα ευτυχώς είναι ακόμη πιο απλά. Τη στιγμή που αποφασίστηκε να γίνει προσπάθεια για την παραμονή του Μαρκάνο και ταυτόχρονα συμφωνήθηκε η παραμονή Παπάζογλου, ο Ολυμπιακός αν δε προβεί σε πώληση του Μανωλά ή του Σιόβα δεν έχει λόγο να αναζητήσει κάτι άλλο. Η μόνη επιλογή είναι αν θα προτιμήσει να ψάξει για 4ο στόπερ, αντικαθιστώντας τον Α. Παπαδόπουλο ή θα πάει στη λύση εκ των έσω. Προσωπικά, εκτιμώ ότι αξίζει να πάρει την ευκαιρία ο Τζανακάκης. Λύσεις τύπου Βύντρα πιστεύω θα προκαλέσουν αρκετά προβλήματα, κυρίως εξωαγωνιστικά. Στα άκρα, η πώληση του Χολέμπας, θα πρέπει να συνοδευτεί με απόκτηση παίκτη ανώτερου επιπέδου και όχι του ελπιδοφόρου αλλά καθόλου έτοιμου Σταφυλίδη ή του καθοδικού Ταϊβό.
Και τώρα πάμε στα δύσκολα, τουτ’ έστιν το κέντρο. Εκεί οι επιλογές που πρέπει να γίνουν, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το στιλ παιχνιδιού. Αν θα κυμανθεί στην ίδια φιλοσοφία της τριάδας με εναλλαγές ανάλογα την περίσταση, οι κινήσεις θα πρέπει να κυμαίνονται όχι τόσο στο δημιουργικό αλλά στον τομέα του «τρεξίματος». Η παρουσία του Ντομίγκες μπορεί να αναδειχθεί πολύ περισσότερο με την παρουσία ενός ποδοσφαιριστή που θα του δίνει τις απαραίτητες ανάσες. Αυτή τη δουλειά δε μπορεί να κάνει ούτε ο Μανιάτης, ούτε ο Μασάντο, ούτε ο Σάμαρης. Εκεί εκτιμώ ότι θα χρειαστεί κάποιος ποδοσφαιριστής προς απόκτησιν. Ανασταλτικά, στην ομάδα θα πρέπει να αποφασιστεί αν θα αξιοποιήσει για 2η χρονιά το Σάμαρη ή θα πάει σε άλλη περίπτωση (Ντιόπ) πιο καταξιωμένου παίκτη. Περαιτέρω, στα άκρα θα πρέπει το τοπίο να ξεκαθαρίσει για την παραμονή του Κάμπελ. Φυσικά αυτό εξαρτάται και από το στιλ του επιθετικού που θα αποκτηθεί.
Αν η διοίκηση προβεί στην επιλογή της σύγκλισης των άκρων τότε θα πρέπει να αποκτηθεί επιθετικός τύπου Πουλίδο. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής, δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει μόνος του στην επίθεση και θα πρέπει είτε να πλαισιωθεί από ένα 2ο επιθετικό, είτε να παίρνει βοήθειες από τα πλάγια. Αντίθετα, η δική μου εκτίμηση είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να προβεί σε διαπλάτυνση του γηπέδου στα πρότυπα της Ατλέτικο. Αυτό σημαίνει πως τα άκρα θα παίζουν σχεδόν στη γραμμή και θα προσπαθούν να ανοίξουν τα αντίπαλα στόπερ. Σ’ αυτό το στιλ ταιριάζει επιθετικός στιλ Μήτρογλου. Επειδή όμως η επιστροφή του Έλληνα είναι σχεδόν αδύνατη, για την ομάδα σωστά ακούγονται ποδοσφαιριστές τύπου Πελέ που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά στο γήπεδο, με μπάλα ή χωρίς.
Μέσω αυτού του άρθρου θα ψάξουμε να βρούμε τι λείπει από αυτόν τον Ολυμπιακό και τι χρειάζεται η ομάδα ώστε να παρουσιαστεί καλύτερη του χρόνου. Φυσικά, τα σενάρια είναι πολλά, όμως πριν εξετάσουμε τα «θέλω», θα αναλωθούμε στα «πρέπει».
Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα, ανάγκη του Ολυμπιακού είναι να κλείσει τα αυτιά του σε κάθε σειρήνα. Φυσικά, αναφέρομαι στο Ρομπέρτο όπου πριν από λίγο καιρό υπέγραψε με τους Πρωταθλητές ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο και είναι αδιανόητο να φύγει 2 μήνες μετά. Αν το έκανε αυτό τότε ουσιαστικά εκβιάστηκε να αφήσει την Ατλέντικο. Τώρα, όσο για τη θέση του 2ου τερματοφύλακα, καλό θα είναι οι Πειραιώτες να κοιτάξουν Ελληνικά αφού αρκετοί παίκτες είναι σε καλύτερη κατάσταση από το Σμάιχελ που ακούστηκε να βολιδοσκοπεί η ομάδα.
Στο χώρο της άμυνας τα πράγματα ευτυχώς είναι ακόμη πιο απλά. Τη στιγμή που αποφασίστηκε να γίνει προσπάθεια για την παραμονή του Μαρκάνο και ταυτόχρονα συμφωνήθηκε η παραμονή Παπάζογλου, ο Ολυμπιακός αν δε προβεί σε πώληση του Μανωλά ή του Σιόβα δεν έχει λόγο να αναζητήσει κάτι άλλο. Η μόνη επιλογή είναι αν θα προτιμήσει να ψάξει για 4ο στόπερ, αντικαθιστώντας τον Α. Παπαδόπουλο ή θα πάει στη λύση εκ των έσω. Προσωπικά, εκτιμώ ότι αξίζει να πάρει την ευκαιρία ο Τζανακάκης. Λύσεις τύπου Βύντρα πιστεύω θα προκαλέσουν αρκετά προβλήματα, κυρίως εξωαγωνιστικά. Στα άκρα, η πώληση του Χολέμπας, θα πρέπει να συνοδευτεί με απόκτηση παίκτη ανώτερου επιπέδου και όχι του ελπιδοφόρου αλλά καθόλου έτοιμου Σταφυλίδη ή του καθοδικού Ταϊβό.
Και τώρα πάμε στα δύσκολα, τουτ’ έστιν το κέντρο. Εκεί οι επιλογές που πρέπει να γίνουν, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το στιλ παιχνιδιού. Αν θα κυμανθεί στην ίδια φιλοσοφία της τριάδας με εναλλαγές ανάλογα την περίσταση, οι κινήσεις θα πρέπει να κυμαίνονται όχι τόσο στο δημιουργικό αλλά στον τομέα του «τρεξίματος». Η παρουσία του Ντομίγκες μπορεί να αναδειχθεί πολύ περισσότερο με την παρουσία ενός ποδοσφαιριστή που θα του δίνει τις απαραίτητες ανάσες. Αυτή τη δουλειά δε μπορεί να κάνει ούτε ο Μανιάτης, ούτε ο Μασάντο, ούτε ο Σάμαρης. Εκεί εκτιμώ ότι θα χρειαστεί κάποιος ποδοσφαιριστής προς απόκτησιν. Ανασταλτικά, στην ομάδα θα πρέπει να αποφασιστεί αν θα αξιοποιήσει για 2η χρονιά το Σάμαρη ή θα πάει σε άλλη περίπτωση (Ντιόπ) πιο καταξιωμένου παίκτη. Περαιτέρω, στα άκρα θα πρέπει το τοπίο να ξεκαθαρίσει για την παραμονή του Κάμπελ. Φυσικά αυτό εξαρτάται και από το στιλ του επιθετικού που θα αποκτηθεί.
Αν η διοίκηση προβεί στην επιλογή της σύγκλισης των άκρων τότε θα πρέπει να αποκτηθεί επιθετικός τύπου Πουλίδο. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής, δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει μόνος του στην επίθεση και θα πρέπει είτε να πλαισιωθεί από ένα 2ο επιθετικό, είτε να παίρνει βοήθειες από τα πλάγια. Αντίθετα, η δική μου εκτίμηση είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να προβεί σε διαπλάτυνση του γηπέδου στα πρότυπα της Ατλέτικο. Αυτό σημαίνει πως τα άκρα θα παίζουν σχεδόν στη γραμμή και θα προσπαθούν να ανοίξουν τα αντίπαλα στόπερ. Σ’ αυτό το στιλ ταιριάζει επιθετικός στιλ Μήτρογλου. Επειδή όμως η επιστροφή του Έλληνα είναι σχεδόν αδύνατη, για την ομάδα σωστά ακούγονται ποδοσφαιριστές τύπου Πελέ που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά στο γήπεδο, με μπάλα ή χωρίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου