Τι 'χες Σάντος τι 'χα πάντα!

   Παρελθόν αποτελεί, αισίως, και η δεύτερη αγωνιστική του πρώτου ομίλου του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που διεξάγεται στα γήπεδα της Πολωνίας. Η εθνική μας ομάδα έχασε τον τελικό για τον οποίο μιλούσαμε όλοι τις προηγούμενες μέρες και οι ελπίδες για πρόκριση μειώθηκαν, χωρίς όμως να εξαλειφτούν. Τι, όμως, έφταιξε και πήγε στραβά το ματς για την Ελλάδα;

   Ο προπονητής μας στα δύο παιχνίδια έχει φανεί κατώτερος των προσδοκιών και αδιάβαστος σε μεγάλο βαθμό. Βρίσκοντας, αρχικά, απέναντί μας τους Πολωνούς ο ομοσπονδιακός τεχνικός έχει ως δικαιολογία το άγχος των παιχτών, ενώ στον «τελικό» δεν υπάρχει ελαφρυντικό, ως προς την έναρξη που πραγματοποιούμε. Το μήνυμα δεν το πήρε ο Πορτογάλος και αναγκαστήκαμε, όσοι κάτσαμε μπροστά από τις οθόνες μας, να παρακολουθήσουμε ένα ίδιο ματς με το εναρκτήριο, έχοντας τη διαφορά στο ότι η Τσεχία μετουσίωσε σε γκολ δύο από τις φάσεις που έφτιαξαν. Πάμε, λοιπόν, να δούμε τα γεγονότα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

   Αρχικά, το σύστημα με το οποίο κατεβήκαμε στο γήπεδο ήταν το 4-3-3 τη στιγμή που ο Μπίλεκ χρησιμοποίησε 5 μέσους, δηλαδή έπαιξε με 4-5-1. Σε τόσο κρίσιμο παιχνίδι και ενώ γνωρίζεις τα πλάνα του αντιπάλου προσπαθείς να κερδίσεις το κέντρο, όπου συνήθως παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Εκτός από την αριθμητική υπεροχή, στη μεσαία γραμμή οι Τσέχοι είχαν και το πλεονέκτημα ότι οι τρεις μέσοι της εθνικής μας υστερούσαν σε ταχύτητα με φωτεινό παράδειγμα τον Καραγκούνη.

  Ο Σάντος παρέταξε στο χορτάρι τον Κατσουράνη σαν παρτενέρ του Παπαδόπουλου στα στόπερ. Η επιλογή αυτή είχε από την αρχή μεγάλο ρίσκο, αφού ο 33χρονος διεθνής δεν μπορεί να φέρει εις πέρας πολλά από τα αμυντικά του καθήκοντα. Παίρνει άριστα στην θέση αυτή μόνο σε περιπτώσεις κατοχής μπάλας. Τα δύο δεύτερα ημίχρονα απέδειξαν το παραπάνω, όπου η ομάδα έψαχνε το γκολ. Σε αυτό συμβάλλει η ικανότητα του παίχτη να μεταφέρει τη μπάλα στο κέντρο με ασφάλεια και όχι, φυσικά, στις απερίσκεπτες γιόμες που θύμιζαν ποδόσφαιρο δεκαετίας του 90.

   Σε συνέχεια των λαθών του ο Πορτογάλος πίστεψε στο κακό Σαμαρά που φάνηκε ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της διοργάνωσης. Δε νοείται επιθετικός στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να τρέχει μόνο όταν έχει την μπάλα στα πόδια του. Επίσης έκανε τρεις ανούσιες κούρσες που θα μπορούσαν αν τις είχε αξιοποιήσει με κάποια πάσα να δημιουργήσουν αξιόλογες φάσεις στην αντίπαλη περιοχή. Δείχνει κουρασμένος, ενώ έχει τρέξει λιγότερο από παίχτες όπως ο Καραγκούνης, που λόγω ηλικίας δεν μπορεί να κάνει πολλά χιλιόμετρα.

   Συν τοις άλλοις πληρώνουμε σε μεγάλο βαθμό την τριάδα των πορτιέρο που επέλεξε στα μέσα Μαΐου ο Σάντος με τον Χαλκιά να δέχεται ένα ακόμα εύκολο γκολ. Στο χώρο του κέντρου η ψυχή που βγάζει ο αρχηγός μας, Καραγκούνης, δεν μπορεί να προσφέρει τα τρεξίματα που χρειάζεται μία ομάδα. Έτσι η αντικατάστασή του με έναν πιο ταχύ και δυνατό χαφ μπορεί να βοηθήσει την λειτουργία μας και αμυντικά αλλά και επιθετικά.

   Οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν ήταν η αναγκαστική(?) του Χαλκιά με το Σηφάκη στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο, αυτές του Γκέκα με το Φωτάκη και του Μήτρογλου με το Φορτούνη. Ο Φωτάκης ήταν απών από το ματς και το μεμπτό είναι ότι ξεκίνησε ενώ ήταν φανερά ανέτοιμος, πόσο μάλλον μετά τον τραυματισμό του. Η τελευταία αλλαγή σκόρπισε και τις λίγες ελπίδες μας για την ισοφάριση αφού η μοναδική δίοδος της άμυνας με την επίθεση ήταν ο Φορτούνης. Ο Πορτογάλος ενώ ο Κατσουράνης είχε αρχίσει ήδη από το πρώτο ημίχρονο να σπαταλάει επιθέσεις κάνοντας μακρινές μπαλιές, ενίσχυσε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού τοποθετώντας έναν ακόμα παίχτη μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Έτσι στέρησε την δυνατότητα να βγούμε πιο ορθολογικά στην επίθεση. Κάτι τέτοιο μπορούσε να γίνει με το Νίνη σε μία πιο κεντρική θέση από ότι προτιμά ο Σάντος αποκτώντας το ρόλο που παίζει στη Τσεχία ο Ροζίτσκι.

   Οι τάσεις αυτοκαταστροφής του Φερνάντο Σάντος δεν έχουν αφήσει πολλά περιθώρια στην εθνική μας ομάδα και πλέον καλούμαστε να πάρουμε τη νίκη απέναντι στους Ρώσους. Σε ένα δύσκολο ματς όπου χάνουμε το ατού των στημένων φάσεων μιας και οι αντίπαλοι έχουν ψηλά και δυνατά κορμιά. Θα πρέπει να θυμηθούμε τις αμυντικές δυνατότητές μας και να επενδύσουμε στο σωστό ποδόσφαιρο ανάπτυξης.