Γράφει ο Νίκος Καρτσάκης
Η Λα Λίγκα διαθέτει το πιο δημοφιλές, το πιο ακριβό και το πιο λαμπερό ντέρμπι του κόσμου, που δεν είναι άλλο φυσικά από το ελ κλάσικο μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Αν συνυπολογίσουμε την συνολική αξία των ρόστερ των 2 ομάδων, που αγγίζει τα 900 εκατομμύρια ευρώ(!) , τους (υπερ)-παίκτες που αγωνίζονται συνήθως αλλά και τον αριθμό των τηλεθεατών που παρακολουθεί το ματς, (περίπου 500 εκατομμύρια), δίκαια απολαμβάνει τους παραπάνω χαρακτηρισμούς. Η Πρέμιερ Λιγκ διαθέτει και αυτή πολλά σπουδαία ντέρμπι, αλλά σίγουρα κανένα δε μπορεί να συγκριθεί με το ελ κλάσικο.
Ωστόσο, πέρα από την συγκεκριμένη τιτανομαχία αλλά και το γεγονός ότι η Ισπανία είναι πρώτη στην βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ στην κατάταξη των χωρών, γιατί έχει κατακτήσει περισσότερα Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ από τους Άγγλους, η Πρέμιερ Λιγκ υπερτερεί σε όλους τους υπόλοιπους τομείς.
Αρχικά, ο ανταγωνισμός στην Αγγλία είναι πολύ πιο σκληρός. Κάθε ομάδα είναι δυσκολοκατάβλητη και οι εκπλήξεις είναι πιο συχνό φαινόμενο συγκριτικά με την Ισπανία , εκεί όπου Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και τώρα τελευταία η Ατλέτικο Μαδρίτης τις περισσότερες φορές, καθαρίζουν εύκολα τα παιχνίδια με τους υποδεέστερους αντιπάλους. Για παράδειγμα, στην Αγγλία η πρώτη Τσέλσι τα είχε βρει σκούρα να κερδίσει την Λέστερ, η οποία τώρα είναι τελευταία, την στιγμή που στην Ισπανία η Ρεάλ είχε ρίξει 5 γκολ στην τωρινή τελευταία, την Έλτσε. Υπάρχουν πλειάδα τέτοιων παραδειγμάτων για τα οποία θα χρειαστούν άπειρες σελίδες. Αν μελετήσει κάποιος τα αποτελέσματα της τελευταίας δεκαετίας θα διαπιστώσει ότι οι διαφορές μεταξύ των 20 ομάδων στην Πρεμιερ Λιγκ είναι μικρότερες συγκριτικά με την Πριμέρα Ντιβισιόν.
Το ότι υπάρχει μικρότερη απόσταση μεταξύ των ομάδων στην Πρέμιερ Λιγκ φαίνεται και από το γεγονός ότι κάθε ομάδα ανεξαιρέτως ξοδεύει αρκετά χρήματα σε κάθε μεταγραφικό παζάρι, ιδιαίτερα σε αυτό του καλοκαιριού. Σίγουρα, οι παίκτες που πήρε η Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι είναι αυτό που λέμε από το πρώτο ράφι και διαφέρουν σε ποιότητα από αυτούς που πήρε η Σουόνσι, η Σαουθάμπτον, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι τελευταίες δε πραγματοποίησαν μεταγραφές που η αντίστοιχης εμβέλειας ομάδες στην Ισπανία δεν θα μπορούσαν σε καμιά περίπτωση να κάνουν. Για παράδειγμα η Γουέστ Χαμ, η οποία παρά το γεγονός ότι δεν συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα κλαμπ της Αγγλίας, έδωσε 15 εκατομμύρια ευρώ για να πάρει τον Ένερ Βαλένσια, παίρνοντας παράλληλα παίκτες σαν τον Σονγκ, ή τον Ζαράτε. Φυσικά κάτι αντίστοιχο, έγινε στις περισσότερες ομάδες με τα ποσά που ξοδεύονται να είναι υπέρογκα. Στην Ισπανία, αντιθέτως πέρα από τις τρεις μεγάλες επικρατεί το χάος. Τα περισσότερα κλαμπ πουλάνε παρά αγοράζουν, ενώ στηρίζονται περισσότερο στις ακαδημίες τους. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό, ιδιαίτερα όσον αφορά την Εθνική ομάδα, αλλά εννοείται ότι συνήθως ισχύει το ότι πληρώνεις παίρνεις και οι ομάδες που ξοδεύουν έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν ανταγωνιστικό σύνολο από αυτές που απλά βασίζονται στις ακαδημίες.
Επιπρόσθετα, στην Αγγλία τα γήπεδα γεμίζουν πολύ περισσότερο σε σύγκριση με την Ισπανία, σε ότι αφορά κατά κύριο λόγο τους «δευτεροκλασάτους» συλλόγους. Σύμφωνα με το ESPN,(στοιχεία που αφορούν την περυσινή σεζόν) 11 ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ έχουν πάνω από 30.000 θεατές μέσο όρο, τη στιγμή που στην Πριμέρα Ντιβισιόν υπάρχουν μόλις 7 ενώ καμιά ομάδα από την κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας δεν αριθμεί λιγότερους από 20.000 φιλάθλους στα εντός έδρας ματς, σε αντίθεση με την Ισπανία όπου υπάρχουν 9 κλαμπ που μαζεύουν λιγότερα άτομα από τον συγκεκριμένο αριθμό. Ο μέσος όρος προσέλευσης στα γήπεδα μπορεί να μην είναι το βασικό κριτήριο που θα κρίνει ποιο πρωτάθλημα είναι καλύτερο, αλλά σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο.
Εννοείται, φυσικά, ότι με την παραπάνω σύγκριση δεν τίθεται θέμα υποτίμησης της Πριμέρα Ντιβισιόν, ενός πρωταθλήματος που παρουσιάζει τόσες συγκινήσεις κάθε Σαββατοκύριακο και στο οποίο αγωνίζονται παίκτες που θα αφήσουν ή έχουν αφήσει την δικιά τους σφραγίδα στα χρονικά του ποδοσφαίρου. Ίσως, τελικά δε θα πρέπει να γίνεται κουβέντα για το καλύτερο πρωτάθλημα, αλλά για το πιο ανταγωνιστικό και σε αυτό η Πρέμιερ Λιγκ παίρνει 10 με τόνο.
ΜΙλάς για άδεια γήπεδα στην Ισπανία της κρίσης, με τα όρια της φτώχειας στο 20%; Στην Αγγλία το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι διπλάσιο από το αντίστοιχο ισπανικό. Δεν κάνουν τα εισιτήρια το καλύτερο και ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα. Το κάνει το θέαμα και ο ανταγωνισμός. Εκεί ναι η Πρέμιερ, και με τα τελευταία αποτελέσματα της Τσέλσι, παρουσιάζεται ελαφρώς ανταγωνιστικότερη. Ελαφρώς όμως. Στην Ισπανία έχουμε Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο. Στην Αγγλία μόνο Τσέλσι και Σίτι. Και πέρυσι το ισπανικό ήταν πολύ ανταγωνιστικότερο από την Πρέμιερ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως αναφέρω και στο άρθρο, ο μέσος όρος προσέλευσης δεν είναι το πρωταρχικό στοιχείο που κάνει ένα πρωτάθλημα ανταγωνιστικό,αλλά παίζει σημαντικό ρόλο...Άλλη αίγλη έχει ενας αγώνας με γήπεδο γεμάτο και άλλη χωρίς.Για το εισόδημα έχεις ένα δίκαιο αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι τα γήπεδα στην Αγγλία γεμίζουν πιο πολύ! :) Τέλος, όσον αφορά την περυσινή Πριμέρα και την Πρέμιερ Λιγκ, είχαμε εκπληκτικές μάχες που αφορούσαν την κορυφή και αν θυμάσαι υπήρχαν 3 διεκδικητές και στην Αγγλία...Για την Ευρώπη ανέφερα ότι είναι πιο πετυχημένες οι ισπανικές, αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που θα καθιστούν ένα πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή