Άρεσε το ποδόσφαιρο στους Beatles;

Σαν σήμερα, πριν από 34 χρόνια, ο Τζον Λένον δολοφονήθηκε ενώ επέστρεφε στο σπίτι του έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Γιόκο Όνο, έπειτα από την ηχογράφηση των τραγουδιών «Walking on Thin Ice» και «It Happened »για τον επόμενο δίσκο του. Ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν, στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, έκοψε το νήμα της ζωής του θρυλικού τραγουδιστή των Beatles πυροβολώντας τον πολλές φορές στην πλάτη (υπήρξαν μαρτυρίες που έκαναν λόγο για έξι πυροβολισμούς), τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.

Γράφει ο Ραφαήλ Νησιάγκας




Πως να ξεχάσεις έτσι εύκολα έναν θρύλο; Οι θρύλοι παραμένουν αθάνατοι. Άρα και ο Τζον Λένον είναι αθάνατος (μέσα από την μουσική του). Με αφορμή λοιπόν την δολοφονία του, είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε ποια ήταν η σχέση του, και συνολικά του συγκροτήματος, με το ποδόσφαιρο.

Τα «Σκαθάρια» κατάγονται από το Λίβερπουλ, όπου και δημιούργησαν το όνομα τους. Παρόλα αυτά δήλωναν πως ποτέ δεν επισκεπτόντουσαν το «Άνφιλντ» της Λίβερπουλ ή το «Γκούντισον Παρκ» της Έβερτον. Όμως ο Αμερικανός συγγραφέας Ντόναλντ Φίλιπς θεωρεί πως το εξώφυλλο του «Sergeant Pepper», μουσικός δίσκος που κυκλοφόρησε το 1967, «μαρτυρά» την ενασχόληση τους με τον βασιλιά των σπορ, και αυτό διότι στη φωτό υπάρχει το πρόσωπο του Άλμπερτ Στάμπινς, παλιού θρυλικού ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ (στη φωτό δεξιά πάνω από τον Τζωρτζ Χάρισον).

                              

Και εδώ είναι που εμπλέκεται ο Τζον Λένον, ο οποίος είχε πληρωμένη απάντηση. Υποστήριξε πως το πρόσωπο του Στάμπινς απεικονίζεται στο εξώφυλλο του δίσκου, μόνο και μόνο επειδή στον Λένον άρεσε το όνομα του. Είναι βέβαια και πολλοί που υποστηρίζουν πως προχώρησε σε αυτή την ενέργεια για να ανταποδώσει την τεράστια αγάπη του Kop προς τους Beatles.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα «σκαθάρια», ο Τζωρτζ Χάρισον στην ερώτηση που αφορούσε την ομάδα που υποστήριζε, απάντησε πως «το Λίβερπουλ έχει 3 ομάδες. Εγώ υποστηρίζω κάποια άλλη» (ναι, οκ...), ενώ ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ είχε δηλώσει πως είναι υποστηρικτής της Έβερτον και μάλιστα εκείνη την εποχή είχε πει στους οπαδούς της ομάδας πως θα επενδύσει στον σύλλογο. Βέβαια, ο σύλλογος ακόμα περιμένει αυτή την επένδυση...

Για να κλείσουμε λοιπόν με τον Τζον Λένον (λόγω της ημέρας κιόλας), είπαμε πως δεν ξεχνιέται. Όπως δεν σβήνει η μουσική, δεν σβήνουν και τα γραπτά. Οι ζωγραφιές. Κάποια στιγμή σε μια συνέντευξή του, δήλωσε που προτιμάει το ράγκμπι αντί του ποδοσφαίρου, παρότι δεν καταλάβαινε γιατί η μισή ομάδα ανέβαινε στο γήπεδο και η άλλη μισή όχι, και επίσης ότι μοιάζουν λόγω των γηπέδων και του σχήματος της μπάλας. Όμως, υπάρχει μια ζωγραφιά-ντοκουμέντο που μαρτυρά πως ο Λένον όταν ήταν μικρός παρακολουθούσε ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 11 ετών, ζωγράφισε την παρακάτω φάση. Είναι από τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας του 1952 μεταξύ της Άρσεναλ και της Νιούκαστλ, στον οποίο η Νιούκαστλ κέρδισε με 1-0. Οι βιβλιογραφίες γράφουν για τον Λένον πως «απλά ζωγράφιζε ποδόσφαιρο». Ναι, απλά. Για αυτό κομμάτι της ζωγραφιάς υπάρχει στο εξώφυλλο του δίσκου «Walls and Bridges»;

Φαντάζομαι πως ήταν ευτυχισμένος μόλις ολοκλήρωσε την ζωγραφιά του. Λίγα χρόνια πριν, όταν ήταν 5 χρονών, η μητέρα του του έλεγε πως η ευτυχία είναι το κλειδί για να ζήσεις. Μόλις πήγε σχολείο των ρώτησαν τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει και αυτός απάντησε ευτυχισμένος. Όταν του είπαν πως δεν κατάλαβε σωστά την ερώτηση, ο αθεόφοβος απάντησε πως εκείνοι δεν έχουν καταλάβει καλά την ζωή.