Απαγορεύεται η είσοδος στα ταλέντα!

Αν κάποια ομάδα μπορεί να ταυτιστεί με την παροιμία ότι είναι καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα αυτή είναι η Ίντερ. Οι Νερατζούρι έχουν αποδειχθεί εδώ και πολλά χρόνια ως η ομάδα που αναδεικνύει σπάνια νέους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές.

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης




Πρόκειται ίσως για την ομάδα φόβητρο για κάθε νέο ποδοσφαιριστή. Και πώς να μην είναι άλλωστε αφού παρακολουθώντας την πληθώρα παικτών που εδώ και 20 χρόνια έχουν αγωνιστεί στην Ίντερ καταλαβαίνουμε ότι μόλις απομακρυνθούν από το σύλλογο του Μιλάνου αναζωογονούνται αμέσως. Πάμε να δούμε τις πιο κραυγαλέες των περιπτώσεων αυτών.

Το 1999 ένας δικός μας γνώριμος αφήνει το Ελληνικό πρωτάθλημα και αναζητά την τύχη του στην Ίντερ. Πρόκειται για το Γρηγόρη Γεωργάτο όπου με 7,5 εκατ. €, άφησε τον Ολυμπιακό για την ομάδα του Μιλάνου. Η είδηση και μόνο της μεταγραφής του ανακυκλωνόταν επί περίπου δύο μήνες στον Ελληνικό και Ιταλικό τύπο. Η απήχηση όμως στον κόσμο δεν είχε αντίκτυπο αγωνιστικά. Από τα δύο χρόνια συμβολαίου του ο Έλληνας αριστερός μπακ αγωνίστηκε μόλις το ένα και το άλλο εστάλη δανεικός πίσω στην Ελλάδα. Μάλιστα από τις 38 συνολικές του παρουσίες μόνο οι 14 ήταν βασικές. Το καλοκαίρι του 2002, λύθηκε το συμβόλαιό του και ο παίκτης υπέγραψε στην Α.Ε.Κ..

Μόλις ένα χρόνο αργότερα, η ομάδα βγάζει από τα ταμεία της το εκπληκτικό για την εποχή ποσό των 19εκατ. € και αποκτά τον φιναλίστ του Champions League με τη Βαλένθια, Χαβιέ Φαρίνος. Μάλιστα στο άκουσμα της μεταγραφής του, οι φίλοι των «Νυχτερίδων» στην Ισπανία, τα έβαλαν με τον προπονητή της ομάδας Έκτορ Κούπερ που έδωσε τη συγκατάβασή του στη μεταγραφή. Παρόλα αυτά η μετακίνηση δεν είχε happy end κι αυτό γιατί στα 5 χρόνια συμβολαίου του ο Ισπανός αγωνίστηκε μόλις στα 3 και τα άλλα δύο εστάλη δανεικός. Δεν εγκλιματίστηκε ποτέ και με 49 εμφανίσεις και κανένα γκολ, το 2005 αφέθηκε ελεύθερος.

Η αλλαγή του millennium περιελάβανε μία ακόμη μεταγραφή φιάσκο για τους Νερατζούρι. Μαζί λοιπόν με τον Φαρίνος, η ομάδα ανακοίνωσε και τη μεταγραφή του Ρόμπι Κιν. Ο μετέπειτα αρχηγός και ηγέτης της εθνικής Ιρλανδίας, διένυσε το δρομολόγιο Κόβεντρι-Μιλάνο με εισιτήριο αξίας 15εκατ. €. Οι Νερατζούρι κατάφεραν να τον αρπάξουν κυριολεκτικά μέσα από το χέρα της Λιντς που μάχονταν για την απόκτησή του. Παρόλα αυτά ο Μεσογειακός αέρας δεν άρεσε στον Ιρλανδό, που με μόλις 3 γκολ σε 14 συμμετοχές απομακρύνθηκε αρχικά δανεικός και στη συνέχεια με μόλις 1.3εκατ. € στην ομάδα που πριν δύο χρόνια έχασε στο νήμα την υπογραφή του.

Προχωρώντας τρία χρόνια, αντικρίζουμε τη μεταγραφή του Φαν Ντερ Μέιδε. Ο Ολλανδός αριστερός χαφ, αποκτήθηκε έναντι 6εκατ. € από τον Άγιαξ, αυξάνοντας την Ολλανδική παροικία στην ομάδα του Μιλάνου. Μάλιστα την ημέρα της μεταγραφής του, ο νέος προπονητής της Ίντερ, Κ. Βερντέλι ανακοίνωσε πως με τον Ολλανδό η αριστερή πτέρυγα έγινε τόσο δυνατή που δεν έβλεπε το λόγο για παραπάνω ενίσχυση. Ο λόγος του αυτός αποδείχθηκε όμως εξαιρετικά άστοχος αφού ο Ολλανδός ακραίος σε δύο χρόνια μέτρησε συνολικά 3 γκολ(το ένα μάλιστα είναι αρκετά διάσημο κόντρα στην Άρσεναλ) και 7 ασιστ. Η ομάδα ανακοίνωσε με ανακούφιση την παραχώρησή του στην Έβερτον το 2005, στο υπο-τριπλάσιο της τιμής αγοράς του.

Περνάμε στο πρόσφατο σχετικά 2008. Τι κι αν το τιμόνι ανήκε πλέον στο Μουρίνιο, τι κι αν η ομάδα ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια στα χαρτιά, ο αέρας των κακών μεταγραφών δεν έλεγε να κοπάσει. Επόμενο μεταγραφικό μαργαριτάρι, ο Κουαρέσμα. Ο διακαής πόθος του πορτογάλου προπονητή αποκτήθηκε με ποσό ρεκόρ για το σύλλογο, 20εκατ. €. Πάλι όμως ο αέρας του Μιλάνου, δε φάνηκε αρκετά φιλόξενος. Ο νυν παίκτης της Πόρτο, αγωνίστηκε 34 φορές, πανηγύρισε μόλις 3 φορές και το 2010, αναχώρησε για τη Μπεσίκτας ως ελεύθερος.

Ένα χρόνο μετά την υπογραφή του Πορτογάλου, ανακοινώθηκε η μεταγραφή του Ντιέγκο Φορλάν. Ο Ουρουγουανός επιθετικός αποκτήθηκε έναντι άγνωστου ποσού με τις βλέψεις να ξεχάσουν οι Ιταλοί το κενό των Ιμπραίμοβιτς και Ετό. Παρόλο όμως την απίστευτη σεζόν με την Ατλέτικο Μαδρίτης και το φανταστικό Μουντιάλ, ο Ντιεγκίτο πάτησε φρένο σκοράροντας μόλις δύο γκολ σε 18 αγώνες. Το συμβόλαιό του φυσικά δεν ανανεώθηκε και ελεύθερος το επόμενο καλοκαίρι υπέγραψε στην Ιντερνασιονάλ.

Πλησιάζοντας στο σήμερα, αντικρίζουμε την περίπτωση του Αλβάρο Περέιρα. Ο Ουρουγουανός ακραίος χαφ, είχε όλες τις περγαμηνές να διαδεχθεί τον αρχηγό Α. Ζανέτι στην ομάδα. Τρέξιμο, σέντρα, τεχνική και δύναμη ήταν τα χαρακτηριστικά που ανάγκασε την Ίντερ να πληρώσει 15εκατ. € για να τα δει στο Μεάτσα. Μέχρι και σήμερα όμως δεν τα έχει δει. Ο ποδοσφαιριστής αυτά τα τρία χρόνια σπάνια αγωνίζεται βασικός και όποτε το κάνει απογοητεύει. Το αστείο της υπόθεσης μάλιστα είναι ότι και στις 4 μεταγραφικές περιόδους που έχουν περάσει από τη στιγμή της υπογραφής του, βρίσκεται κοντά στην έξοδο. Μέχρι στιγμής δεν την έχει περάσει.

Και φτάνουμε στην επιτομή η αλλιώς στο παράδειγμα που αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα της συσχέτισης της παροιμίας του προλόγου με την Ίντερ. Το ημερολόγιο έγραφε 23 Ιουλίου 2013 όταν οι Μιλανέζοι ανακοινώνουν τη μεταγραφή του Μπελφοντίλ έναντι 15εκατ. € συν τους Σιλβέστρε, Κασάνο και Όμπι. Ο ποδοσφαιριστής ανακηρύχθηκε νέος ηγέτης και τοποθετήθηκε βασικός από την πρώτη μέρα. Γρήγορα όμως πέρασε στον πάγκο, στην κερκίδα και ένα χρόνο μετά δανεικός πίσω από εκεί που ήρθε. Συγκριτικά μάλιστα αξίζει να αναφερθεί πως τη στιγμή που ο Μπελφοντίλ σκόραρε ένα γκολ σε 10 ματς, ο Κασάνο στην Πάρμα βρήκε δίχτυα 19 φορές σε 31 ματς αναγκάζοντας τους «Τιφόζι» της Ίντερ να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του στο παιχνίδι Ίντερ – Πάρμα στο Μεάτσα.

Αυτή ήταν η συνοπτική παρουσίαση κάποιων εκ των κραυγαλέων μεταγραφικών αποτυχιών της ομάδας τα τελευταία 15 χρόνια. Μπορεί κανείς να προσθέσει και να αφαιρέσει πολλά ονόματα που πέρασαν όχι μόνο αυτό το διάστημα αλλά διαχρονικά από την ομάδα και δεν πέτυχαν. Μπορεί όμως και να αντιθέσει παραδείγματα ακόμη και σημερινά που αντικρούουν τη συσχέτιση του προλόγου.