Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς
Παναθηναϊκός
Μπαρτσελόνα: Δεν χρειάζονται συστάσεις για τους Καταλανούς. Μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες της ηπείρου και με σχεδόν σταθερή παρουσία στα Final - 4 τα τελευταία χρόνια. Πέρσυ γνώρισαν ταπεινωτική ήττα από την Ρεάλ στον ημιτελικό, όμως πήραν το αίμα τους πίσω κατακτώντας το πρωτάθλημα με μειονέκτημα έδρας. Προς το παρόν έχει αποκτήσει μόνο τον MVP του Ισπανικού πρωταθλήματος την περασμένη σεζόν, Τζάστιν Ντόελμαν, αλλά θεωρείται σίγουρο ότι θα αποκτήσει τουλάχιστον 2 γκαρντ ακόμα. Θεωρείται το φαβορί για την 1η θέση του ομίλου.
Φενέρμπαχτσε Ούλκερ: Μια χρονιά που ξεκίνησε με όνειρα πέρσυ, κατέληξε σε εφιάλτη. Η έλευση του Ομπράντοβιτς και τα πολλά εκατομμύρια που δαπανήθηκαν δεν ήταν αρκετά για να οδηγήσουν τους Τούρκους παραπάνω από το Top – 16. Ο μεγάλος Ζέλικο, ο οποίος ετοιμάζεται για την δεύτερη επιστροφή του στο ΟΑΚΑ, έχει φέτος αποκτήσει δύο από τους καλύτερους Αμερικάνους γκαρντ της Ευρώπης, τον Χίκμαν και τον Γκάουντελοκ, καθώς και τον πολύ ταλαντούχο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Φαίνονται να κινούνται πιο ουσιαστικά ίσως στο μεταγραφικό παζάρι συγκριτικά με το περασμένο καλοκαίρι, και λογικά θα κονταροχτυπηθούν με τον ΠΑΟ για την 2η θέση.
Αρμάνι Μιλάνο: Έφτασαν ένα βήμα από την πρόκριση στο Final – 4 που διεξήχθη στην έδρα τους τον Μάιο, αλλά αποκλείστηκαν από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Μακάμπι στα προημιτελικά. Έχοντας από πίσω τον γνωστό σχεδιαστή μόδας Τζόρτζιο Αρμάνι σαν ιδιοκτήτη και χρηματοδότη, έχουν παρουσιάσει μια άνοδο τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα πριν λίγο καιρό, η άλλοτε γνωστή ως Ολίμπια Μιλάνο κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα Ιταλίας μετά το 1996. Μέχρι τώρα έχει χάσει τους Λάνγκφορντ και Τζέρελς, δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πέρσυ, αλλά αναμένεται να ενισχυθεί.
Μπάγερν Μονάχου: To ποδοσφαιρικό της τμήμα είναι από τα πιο επιτυχημένα στον κόσμο, αλλά το μπασκετικό είναι η νέα δύναμη του γερμανικού μπάσκετ. Μέχρι το 2011 αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία και 3 χρόνια μετά αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην χώρα της, φτάνοντας και στην φάση των 16 της Euroleague. Στηρίζεται κυρίως στους Αμερικάνους της και είναι μια ομάδα που πάει σε ψηλά σχετικά σκορ συνήθως. Πλήγμα για αυτή θα είναι η αποχώρηση του περσινού της σταρ Μάλκολμ Ντιλέινι. Αναμένεται να παλέψει με την Αρμάνι για μια θέση στην επόμενη φάση.
Τουρόφ: Oι Πολωνοί προέρχονται από το Ζγκόρτσελετς, μια πόλη μόλις 35000 κατοίκων περίπου. Κατέκτησε τον πρώτο της εγχώριο τίτλο , εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την συμμετοχή της απ’ευθείας στους ομίλους. Άγνωστη στο ευρύ κοινό ομάδα, έχει έναν κορμό που αποτελείται από Πολωνούς, Αμερικανούς και Σέρβους παίκτες. Μεταξύ άλλων στο παρελθόν έχουν αγωνιστεί εκεί οι γνωστοί μας Ντέιβιντ Λόγκαν και Τάιους Έντνι. Με αφορμή την πρώτη της συμμετοχή θα κυνηγήσει την μεταγραφική ενίσχυση, αλλά δύσκολα θα καταφέρει να κάνει κάτι παραπάνω από 2-3 νίκες.
Ολυμπιακός
Βαλένθια: H κάτοχος του Eurocup και η ομάδα από την οποία απέκτησε τον Όλιβερ Λαφαγιέτ. Ευχάριστη έκπληξη και στην Ισπανία, οπού τερμάτισε πίσω μόνο από την Ρεάλ στην κανονική περίοδο. Συμμετέχει για 3η φορά στην Euroleague και στόχος της είναι τα προημιτελικά μάλλον. Έχει ένα αξιόλογο ρόστερ, το οποίο περιλαμβάνει και τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού Ρομέιν Σάτο. Προς το παρόν μόνο ο Λόντσαρ έχει ανακοινωθεί, αλλά είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν τουλάχιστον 2-3 παίκτες ακόμα. Ίσως ο βασικότερος ανταγωνιστής για την 1η θέση, χωρίς όμως να είναι το φαβορί.
Λαμποράλ Κούτσα: Γνώριμος αντίπαλος για τους “ερυθρόλευκους”, τους οποίους αντιμετωπίζουν σχεδόν κάθε χρόνο. Βεβαίως δεν θυμίζουν σε καμία των περιπτώσεων την ομάδα που βλέπαμε λίγα χρόνια πριν με παίκτες όπως οι Πριχιόνι, Καλντερόν, Τελέτοβιτς, Σκόλα κ.α. Μάλιστα πέρσυ έμειναν εκτός play – off στην Ισπανία για πρώτη φορά μετά το μακρινό 1994! Μέχρι τώρα έχει αποκτηθεί μόνο ο Σενγκέλια(με θητεία στο ΝΒΑ). Πιο πιθανό ενδεχόμενο να τερματίσει 4η.
Γαλατασαράι: Για 2η συνεχόμενη σεζόν στον δρόμο της ομάδας του Πειραιά, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες του να φεύγουν με το ροζ φύλλο και τις 2 φορές την περασμένη χρονιά. Έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο τελευταία και έχουν μπει σφήνα ανάμεσα σε Φενέρ και Ούλκερ, ενώ έφτασαν μέχρι την 8αδα της διοργάνωσης. Και την νέα σεζόν θα ρίξουν αρκετό χρήμα, κυνηγώντας και το “μπαμ” με κάποιο παίκτη. Ερωτηματικό παραμένει όμως αν θα μείνει ο ηγέτης της Κάρλος Αρόγιο. Λογικά θα παίξει με την Βαλένθια για την 2η θέση.
Ερυθρός Αστέρας: Μια κόντρα με ιδιαιτερότητες θα είναι αυτή, καθώς οι οπαδοί των δύο ομάδων είναι αδελφοποιημένοι. Έχασε για λίγο την πρόκριση στο top – 16 την σεζόν 2013 – 2014, φτάνοντας κοντά μάλιστα στο να νικήσει τον Παναθηναϊκό και την Μακάμπι. Όπως και όλοι σύλλογοι της πρώην Γιουγκοσλαβίας, στηρίζεται σε γηγενείς παίκτες ως επί το πλείστον, αρκετοί εκ των οποίων νεαροί, σε συνδυασμό με 3-4 ξένους. Και η ομάδα του Βελιγραδίου δεν έχει κινηθεί ως τώρα στο μεταγραφικό παζάρι. Η λογική λέει ότι αν παρουσιάσει ένα αξιόμαχο σύνολο, θα μπορούσε να “κλέψει” ένα εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Νεπτούνας: Άλλη μια πρωτάρα της διοργάνωσης. Προέρχεται από το Κλαιπέντας της Λιθουανίας και πέρσυ ήταν φιναλίστ στο εγχώριο πρωτάθλημα. Μαζί με τον Τουρόφ είναι ίσως οι πιο αδύναμες ομάδες της φετινής Euroleague, αλλά θα προσπαθήσει για το καλύτερο και να εδραιωθεί στο ευρωπαϊκο στερέωμα. Δεν διαθέτει κάποιον πολύ γνωστό παίκτη και ένα ενδιαφέρον στοιχείο για αυτήν είναι ότι από εδώ ξεκίνησε την καριέρα του ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας. Δύσκολα θα αποφύγει την τελευταία θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου