Μπάσκετ-θέαμα σημειώσατε άσσο

Σε ένα διαφορετικό άρθρο,θα μεταφερθούμε στην Αμερική και συγκεκριμένα στο θεαματικότερο πρωτάθλημα του κόσμου. Για την ακρίβεια πριν λίγες μέρες σφραγίστηκε το πέμπτο πρωτάθλημα των σπιρουνιών του Τέξας. Ανωτερότητα καθ'όλη την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου το τρόπαιο πήγε εκεί που άξιζε και για μία άτυχη στιγμή δεν κατέληξε και πέρσι.

                                                                                     

                                                                                                                                                                   Γράφει ο Λευτέρης Ζαφειρόπουλος

Μπάσκετ που θα ζήλευε και η ένδοξη dream team,και ρόστερ που δεν θα ζήλευε καμία ανταγωνιστική ομάδα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό των ''ασπρόμαυρων''. Η ταχύτητα με την οποία η μπάλα κυκλοφορούσε στην επίθεση είναι αξιοζήλευτη και θύμισε λίγο το ευρωπαϊκό στυλ. Πάρκερ και Τζινόμπιλι σε ηγετικές θέσεις στην περιφέρεια και με τον Ντάνκαν να κυριαρχεί στην θέση του ''πέντε'' αυτή η ομάδα τίποτα δεν είχε να φοβηθεί. Ο mvp των φετινών τελικών Leonard χωρίς να έχει δείξει όλη την σεζόν πως θα είναι ο φετινός πρωταγωνιστής,οδηγήθηκε σε εξωπραγματικές εμφανίσεις και πήρε από το χέρι την επιθετική λειτουργία από τον δεύτερο τελικό και μετά. Ίσως να γίνει ο νέος ηγέτης,ίσως και όχι,πάντως σίγουρα το φετινό δαχτυλίδι θα οφείλεται και σε αυτόν πέρα από τους υπόλοιπους. Όπως προαναφέρθηκε το ρόστερ δεν είναι αξιοζήλευτο,αλλά το πάθος είναι. Η προπονητική μαεστρία του Popovic αποδείχθηκε και φέτος. Πέρσι μπορεί με δικό του λάθος το τρόπαιο να χάθηκε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα,φέτος όμως η υπόθεση έκλεισε νωρίτερα από ότι θα φαντάζονταν και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του Τέξας.

Το Μαϊάμι με καθαρό αρχηγό τον Λεμπρόν δεν κατάφερε να φτάσει στην τρίτη σερί κατάκτηση. Η κόπωση ήταν εμφανέστατη για τον βασιλιά που ήταν απελπιστικά μόνος του με λίγες εξαιρέσεις του Γουέηντ. Μία μάχη που δεν φαίνονταν αριθμητικά άνιση αλλά μπασκετικά. Το φανταχτερό θεαματικό μπάσκετ δεν κατάφερε να νικήσει το ομαδικό έξυπνο που κοιτάει περισσότερο τους διαδρόμους για την ελεύθερη πάσα και λιγότερο τις ατομικές προσπάθειες. Μη ξεχνάμε πως οι Χιτ είχαν απόρθητη την έδρα τους στα πλέη οφ και οι Σπέρς σε δύο συνεχόμενους αγώνες την έσπασαν εις διπλούν! Βέβαια οι έδρες δε μιλάνε σε αυτό το πρωτάθλημα καθόλου. Το Μαϊάμι μόνο απογοήτευση δεν πρέπει να νιώθει. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει βρεθεί σε ισάριθμους τελικούς γύρους ,ενώ το έχει κατακτήσει δύο φορές αυξάνοντας ραγδαία το κοινό του. Μπορεί να μην προήλθαν οι τίτλοι μέσα από τα ντραφτ,αλλά σε αυτήν την τετραετία παίχτες όπως ο Λεμπρόν απόδειξαν πως είναι ηγέτες και μπορούν να κουβαλήσουν την ομάδα τους. Ο άτυχος του 2013 Τόνυ Πάρκερ γέφτηκε την ομορφότερη χρονιά της καριέρας του αφού όχι μόνο ανέβηκε στην κορυφή της Αμερικής,αλλά και της Ευρώπης. Το έμπειρο τρίο των Πάρκερ,Τζινόμπιλι,Ντάνκαν αποδείχτηκε ανώτερο από το αποκαλούμενο big three και αυτό όπως βλέπουμε οδηγεί το Μαϊάμι στην διάλυση των τριών αστέρων του. Βέβαια τα μεγαθήρια των πιο θεαματικών πλέυ οφς της τελευταίας δεκαετίας μας έδωσαν μία μικρή γεύση από την ομάδα της Αμερικής για το φετινό μουντομπάσκετ. Με τον ανερχόμενο πρωταγωνιστή Ντουράντ στην κορυφή ,σχεδόν καμία ομάδα δεν θα είναι ψύχραιμη απέναντι στην πιο πετυχημένη μπασκετική εθνική όλων των εποχών.

Το Αμερικάνικο μπάσκετ που έδειξαν οι Τεξανοί φέτος ίσως αποτελεί την τέλεια εναρμόνιση ανάμεσα στο αμερικανικό και ευρωπαϊκό στυλ. Θα αποτελέσουν σίγουρα σημείο αναφοράς για το μέλλον και αναμφίβολα η φετινή χρονιά θα αλλάξει το τρόπο παιχνιδιού που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια. Η εξυπνάδα θα υπερισχύσει της αθλητικότητας χωρίς όμως να την εκμηδενίζει καθώς το ένα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του άλλου. Το μόνο που μένει να δούμε είναι αν αυτός ο τρόπος έχει ημερομηνία λήξης και ήταν κάτι παροδικό ή θα είναι το φάρμακο για την καταπολέμηση του αθλητικού θεάματος.