Δαβίδ εναντίων Γολιάθ

Στο Wembley είναι στραμμένα τα μάτια της ποδοσφαιρικής Αγγλίας αυτό το Σαββατοκύριακο. Μάντσεστερ Σίτυ και Σάντερλαντ διασταυρώνουν τα ξίφη τους με φόντο την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της χρονιάς, του Λιγκ Καπ.

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης
Απεσταλμένος των Αλλαξομπαλιών στο Μιλάνο




Αγώνας σίγουρα με ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Οι τυπικά γηπεδούχοι «πολίτες» κατεβαίνουν στο γήπεδο με το όνειρο του εσωτερικού τρεμπλ στο τέλος της χρονιάς, δηλαδή την κατάκτηση του Λιγκ Καπ, του κυπέλλου αλλά και του πρωταθλήματος. Γνωρίζοντας μάλιστα ότι στην Ευρώπη πολύ δύσκολα θα συνεχίσουν, το σίγουρο είναι ότι δε αφήσουν τη Σάντερλαντ να τους πάρει τη χαρά. Ή αλλιώς το απωθημένο αφού έχουν πάνω από 35 χρόνια να γευτούν την κατάκτηση του συγκεκριμένου τροπαίου(1976).

Ο Μάνουελ Πελεγκρίνι είχε δηλώσει το καλοκαίρι ότι η κατάκτηση του Λιγκ Καπ όχι μόνο αποτελεί στόχο για την ομάδα αλλά και θέσφατο ώστε να δεθούν οι παίκτες μεταξύ τους και να ανέβει το ηθικό τους. Έτσι κι έγινε αφού οι πολίτες δεν είδαν κανένα ματς σαν αγγαρεία και διέλυσαν κάθε αντίπαλο στο δρόμο για τον τελικό. Το τελικό σκορ των τερμάτων έφτασε το 19-1 σε μόλις 5 αγώνες. Σίγουρα απόλυτα δικαιολογημένη οι παρουσία της ομάδας στον τελικό.

Απέναντί της η Μάντσεστερ Σίτυ θα βρει τη Σάντερλαντ. Μια ομάδα που από τη μία μάχεται για να παραμείνει στην κατηγορία και από την άλλη -σαν άλλη περσινή Γουίγκαν- «πετάει» στις παράλληλες διοργανώσεις. Γράφω «πετάει» καθώς στο δρόμο για τον τελικό του Λιγκ Καπ βρήκε απέναντί της ομάδες που και πιο ακριβές είναι και ποιοτικότερα ρόστερ έχουν. Αναφέρομαι φυσικά στις Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όπου οι «Μαυρόγατες» πέταξαν εκτός συνέχειας με περίσσιο ποδοσφαιρικό θράσος. Όσο αναφορά την ιστορία, αν για τη Σίτυ το κύπελλο είναι μακρινή ανάμνηση για τη Σάντερλαντ είναι κάτι καινούργιο αφού ποτέ δεν έχει καταφέρει να φτάσει στο υψηλότερο σκαλί του θεσμού! Το προσπάθησε το 1985, έφτασε στον τελικό αλλά ηττήθηκε.

Το καλό πλέον για την ομάδα του Πογιέ είναι ότι δεν έχει άγχος. Είναι ένα παιχνίδι, αν κερδίσουν τότε από το πουθενά γράφουν ιστορία, ενώ αν χάσουν δεν τρέχει και τίποτα επί της ουσίας. Η Σάντερλαντ, θα βγει θα παίξει το ποδόσφαιρο που παίζει τελευταία και θα προσπαθήσει για το καλύτερο. Δε θα κλειστεί στην άμυνα. Το δήλωσε και ο προπονητής, «Δε θα κλειστούμε, σεβόμαστε τη Σίτυ, αλλά δεν τη φοβόμαστε», μία δήλωση που χαρακτηρίζει επακριβώς το ηθικό της ομάδας τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Όσο κι αν υπάρχει διαφορά δυναμικής πιστεύω ότι το ματς θα είναι ντέρμπι. Η Σάντερλαντ το έχει αποδείξει ότι στις παράλληλες διοργανώσεις εντός συνόρων φέτος έχει αυτό το «κάτι» τη στιγμή που οι «πολίτες» ζουν με τον περσινό εφιάλτη του κυπέλλου. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να αποδειχθεί ικανός για τη Σίτυ ώστε να περάσει εύκολο απόγευμα είναι ένα γρήγορο γκολ. Αν δεν το πετύχει ή το δεχθεί τότε και τα 90’ -τουλάχιστον- λεπτά θα μας κρατήσουν στο χείλος των καθισμάτων μας...