Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Δικέφαλος σε προδιαγεγραμμένη κρίση

Μία απόφαση σε ένα συμβούλιο, ένα τηλέφωνο σε λάθος άνθρωπο και τελικά ένας κακός σχεδιασμός, είναι το πρόβλημα του φετινού ΠΑΟΚ. Πρωτύτερα από την εικόνα του στο γήπεδο, υπήρξαν γεγονότα που, σχεδόν, προκαθόρισαν το μέλλον του περσινού δεύτερου. Από τις μεταγραφές που είναι το κυριότερο μέχρι και το προπονητή.

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής


Κι αν για τους παίχτες φάνηκε από την αρχή η έλλειψη σωστών αποφάσεων, για το προπονητή το ζήτημα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο. Ο Στέφενς ήρθε με βαρύ βιογραφικό για τα δεδομένα της ομάδας και του ελληνικού πρωταθλήματος. Η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν σίγουρα ένα κίνητρο για τον ίδιο, που συμπληρώθηκε από τη φιλοδοξία ενός πρωταθλήματος. Η αποβολή του Ολλανδού στο ματς με τη Σάλκε ανέδειξε τη πίεση αλλά και τη θέληση που είχε για τη συγκεκριμένη διοργάνωση.

Τα πρώτα δείγματα τα έδωσε όταν στα πρώτα άσχημα αποτελέσματα άδειαζε επανειλημμένως τους παίχτες του. Αδυνατώ να θυμηθώ μία (!) φορά που να ανέλαβε την ευθύνη για την εικόνα της ομάδας. Είχε αρκετές ευκαιρίες να το πράξει, μα το αποκορύφωμα ήταν οι χθεσινές δηλώσεις που με μία τελική προσπάθεια είχε το θράσος να τα ρίξει στο διαιτητή. Τα νεύρα των παιχτών σε κάθε ματς συνοδεύουν τα παραπάνω και έτσι δύσκολα ο Στέφενς θα βγάλει τη σεζόν.

Στο μόνο κομμάτι που μπορείς να δώσεις ελαφρυντικά στο προπονητή, είναι οι παίχτες που είχε να διαχειριστεί. Οι μεταγραφές φαινόταν ότι δεν ήταν δικές του επιλογές. Σίγουρα παίκτες όπως ο Τζιόλης, ο Σπυρόπουλος, ακόμα και ο Νίνης δεν ήταν εισηγήσεις του Ολλανδού. Οι καλές μεταγραφές του ΠΑΟΚ ήταν ο Στοχ και ο Νέτσιντ. Ο Σλοβάκος είχε ίδια πορεία με το Στέφενς. Όταν τελείωσαν οι στόχοι, σταμάτησε να αποδίδει, πέρα από το γεγονός ότι όλοι περίμεναν από αυτόν να κουβαλήσει μπάλα και να έχει ηγετικές ικανότητες. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να πάρει στα πλάγια τη μπάλα, εν κινήσει, για να κάνει τη τελική ενέργεια. Είτε πάσα-σέντρα, είτε σουτ που διαθέτει σε υψηλό επίπεδο. Ο Τσέχος επιθετικός δε χρήζει αναφοράς αφού πέρασε και δεν ακούμπησε.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα απουσίας μεταγραφικού σχεδίου είναι ο Λούκας. Ένας παίχτης που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει μόνο σαν 10άρι, έχει βγάλει σχεδόν όλα τα ματς μέχρι τώρα ως ακραίος χαφ. Αργός στα πόδια, λίγες κινήσεις στο ρεπερτόριό του και μόνο αριστερό πόδι να κινεί τη μπάλα είναι κατόρθωμα να βγάζει τόσο καιρό σε αυτή τη θέση. Αξιοπρεπής πάντως, με αρκετά γκολ και ασίστ. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει στην Ελλάδα και δεν αλλάζει το γεγονός ότι έγιναν λάθη.

Φτάνοντας, λοιπόν, στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, εκεί η διοίκηση προσπαθεί να διορθώσει τα του καλοκαιριού. Παίχτες-επιλογές του προπονητή, καλούς με δυνατότητα να καλύψουν κενά. Εδώ ακριβώς υπάρχει η παραδοχή των λανθασμένων επιλογών. Ο Μάρτενς θα μπορούσε να υπογράψει το καλοκαίρι ως ελεύθερος, Νάτχο και Χούσεν δανεικοί για 5 μήνες. Αναλογιζόμενοι την αδυναμία του ΠΑΟΚ να κυνηγήσει πρωτάθλημα και Ευρώπη μπορεί να πει κάποιος πως τους έφερε για το κύπελλο. Η αλήθεια είναι ότι η πρωτιά στα play-off σημαίνει πολλά περισσότερα για τους ανθρώπους της ομάδας. Αφού βλέπουν ότι κινδυνεύουν να χάσουν με την απόδοσή τους, την διάκριση αυτή, αναγκάστηκαν να ενισχυθούν έστω και ως το Μάιο.

Υ.Γ. 1: Το φαινόμενο «Γκαρσία» νομίζω εξηγήθηκε με την αποδέσμευσή του από τη Ξάνθη. Δεν έφταιγε όπως φάνηκε κανένας προπονητής.

Υ.Γ. 2: Αν ο ΠΑΟΚ δε μπει φορμαρισμένος στα play-off θα έχει πολύ δύσκολο έργο.

1 σχόλιο: