Τα 4 στοιχεία του θριάμβου!

Μεγάλη νύχτα η σημερινή για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Η εθνική μας πραγματοποιώντας ίσως την πιο μεστή εμφάνιση από το περσινό EURO, διέλυσε τη Ρουμανία και πλέον αρχίζει να κοιτά για... ξενοδοχεία στη Βραζιλία. Μαζί όμως με το προβάδισμα για την πρόκριση, η ομάδα προσέφερε και πολύ χρήσιμα στοιχεία προς σχολιασμό.

Γράφει ο Δημήτριος Σακελλάρης

Αν κάποιος δεν έχει παρακολουθήσει ούτε λεπτό το ματς και κοιτάξει το σκορ, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι ότι ο Μήτρογλου έκανε πάλι μεγάλο ματς. Και θα έχει δίκιο αφού ο Καβαλιώτης επιθετικός είναι αυτή τη στιγμή κυριολεκτικά από άλλον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Δε μιλάμε πλέον για φορμάρισμα αφού έχει πλέον αναγάγει τα ιδανικά τελειώματα και τις τρομερές κινήσεις χωρίς τη μπάλα σε σύνηθες φαινόμενο. Μάλιστα στο πρώτο γκολ, ο τρόπος που στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα σε κάνει να λες ότι είναι απλός ενώ στην ουσία ισχύει το αντίθετο αφού βρίσκεται σε βηματισμό και με πλάτη προς τη μπάλα. Είναι αν μη τι άλλο ευλογία για την εθνική αυτήν τη στιγμή να έχει έναν τόσο ποιοτικό ποδοσφαιριστή στις τάξεις της.

Το δεύτερο στοιχείο που ξεχώρισε στο σημερινό ματς καλείται Σωκράτης Παπασταθόπουλος. Ο διεθνής αμυντικός βγάζει τεράστιο χαρακτήρα εντός του γηπέδου και πραγματικά ηγείται των συμπαικτών του. Σ’ αυτό φυσικά συμβάλλει και το γεγονός ότι τελεί στη Γερμανία υπό τις οδηγίες του Κλοπ που πραγματικά τον έχουν μεταμορφώσει προς το καλύτερο. Με λίγα λόγια, ο Σωκράτης έχει εξελιχθεί σ’ έναν αμυντικό παγκόσμιας κλάσης, αφού πλέον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο τα στόπερ που ξεχωρίζουν είναι εκείνα που μπορούν να χειριστούν καλά τη μπάλα με τα πόδια. Αυτό ακριβώς κάνει κι εκείνος. Καταφέρνει όχι μόνο να αναχαιτίζει τις αντίπαλες επιθέσεις αλλά να ξεκινά και την ανάπτυξη της ομάδας του από πολύ χαμηλά προσφέροντας έτσι έναν παραπάνω παίκτη στο κέντρο. 

Το τρίτο σημείο αναφοράς είναι η καταλυτική προσφορά του Σαλπιγγίδη. Είναι πραγματικά αξιόλογο πώς κάθε φορά που αγωνίζεται με την εθνική κυριολεκτικά αφηνιάζει. Ο επιθετικός του ΠΑΟΚ, αφού μας έστειλε στο προηγούμενο Μουντιάλ με το γκολ του στο Κίεβο, πέτυχε και το πρώτο τέρμα της χώρας σε τελική φάση και με μία ασσίστ και ένα γκολ μας παίρνει από το χέρι και μας βάζει στο αεροπλάνο και για Βραζιλία. Αν ο Καραγκούνης είναι ο ορισμός του στρατιώτη για την εθνική Ελλάδος, νομίζω ότι στο πρόσωπου του Σαλπιγγίδη βρίσκει το πρώτου συνώνυμο.

Και πάμε στο τελευταίο σημείο άξιο αναφοράς. Ο Σάντος για ένα ακόμη παιχνίδι άφησε τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή της τελευταίας δεκαετίας στον πάγκο ρίχνοντάς τον στο ματς στο 77’. Ο λόγος για τον Γιώργο Καραγκούνη, που αν και σ’ αυτήν την ηλικία είναι από τα καλύτερα όπλα της εθνικής μας μεσοεπιθετικά. Μπορεί αυτό να μη φάνηκε μέσα στο σημερινό ματς, ωστόσο υπήρξαν στιγμές από την είσοδό του και μετά που πραγματικά δικαιολογούν  την παραπάνω θέση μου. Το περίμενα να το δω από την πρώτη στιγμή και συνέβη μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά. Αφού η εθνική μας κερδίζει φάουλ ο Καραγκούνης μαζεύει τους συμπαίκτες του και τους κατευθύνει που ακριβώς πρέπει να στηθούν στη μεγάλη περιοχή ώστε να εκμεταλλευτούν τη σέντρα. Μία καθαρά ποδοσφαιρική απόδειξη -τουλάχιστον στα δικά μου μάτια- της ηγετικότητάς του. Μάλιστα, σε συνδυασμό με την ηρεμία που προσέφερε στους υπόλοιπους διεθνείς μέχρι το τέλος έδειξε πραγματικά πόσο ανάγκη έχει αυτή η εθνική το συγκεκριμένο παίκτη.