Μήπως τελικά έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον;

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας όλου του κόσμου έχουν αφιερώσει αμέτρητα πρωτοσέλιδα και ακόμα περισσότερα άρθρα και αναλύσεις για τους δύο καλύτερους παίκτες στον κόσμο.

Γράφει ο Αντώνης Νάζος
Ο λόγος για τον Πορτογάλο Cristiano Ronaldo  και τον Αργεντινό Lionel Messi. Το πρόσφατο classico στο «Nou Camp» άφησε γλυκόπικρη γεύση και στους δύο. Και λέω και στους δύο αφού ήταν οι πρωταγωνιστές στο «γεμάτο» 2-2 που διαμορφώθηκε από τα δικά τους γκολ. Τελικά ποιος είναι καλύτερος;

Το χρόνιο αυτό ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί από κανέναν αντικειμενικά, δεν απαντήθηκε ούτε σε αυτό το ντέρμπι πρωταθλήματος. Οι δύο αστέρες μας υποχρέωσαν να μείνουμε «καρφωμένοι» στις καρέκλες μας και να παρακολουθήσουμε όχι μόνο το μεγαλύτερο παιχνίδι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά κυρίως τη δικιά τους, προσωπική κόντρα. Όπως καταλαβαίνουν όλοι πλέον και οι δυο τους έχουν βαλθεί να σπάσουν κάθε ρεκόρ και να μετατρέψουν τα ματς της Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ σε προσωπική τους παράσταση.

Και αυτό συμβαίνει γιατί μέχρι τώρα η κόντρα τους περιοριζόταν στο πόσα γκολ θα βάλει ο καθένας και στο ποιος θα κατακτήσει τη χρυσή μπάλα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, η μονομαχία τους έχει ξεκινήσει από τότε που ο Cristiano  υποχρέωσε τους «Μαδριλένους» να ξοδέψουν ούτε λίγο ούτε πολύ 94 εκατομμύρια ευρώ για να τον πείσουν να μετακομίσει από το Μάντσεστερ στη Μαδρίτη. Από την πρώτη ποδοσφαιρική σεζόν κιόλας ξεκίνησαν «ζεστά» απαντώντας ο ένας στον άλλο. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ισπανία αρχικά, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη αργότερα, δεν άργησαν τις αναλύσεις και τις συγκρίσεις. Έτσι λοιπόν, ο Cristiano και ο Messi εκμεταλλευόμενοι τα δημοσιεύματα επιδόθηκαν σε ένα αγώνα μεταξύ τους για την ανάδειξη του καλύτερου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η 20^η Νοεμβρίου 2010 όταν ο CR7 έκανε χατ-τρικ απέναντι στους Βάσκους της Αθλέτικ βοηθώντας την ομάδα του να φτάσει στο εύκολο 5-1. Το αγαπημένο παιδί της Βαρκελώνης απάντησε 3ώρες μετά στο ματς της ομάδας του με την Αλμερία σκοράροντας και αυτός 3γκολ στο εξωπραγματικό 8-0. Στο τέλος του πρωταθλήματος ο Πορτογάλος νίκησε τον Αργεντινό βάζοντας 34 γκολ στο πρωτάθλημα Ισπανίας κερδίζοντας το βραβείο του πρώτου σκόρερ. Στα συνολικά γκολ τους, βέβαια, στα επίσημα ματς ήταν ισόπαλοι με 53 γκολ έκαστος. Ο Lionel δεν το άφησε να περάσει αναπάντητο και έτσι τη σεζόν που μας πέρασε έβαλε συνολικά 73 γκολ, σημειώνοντας μάλιστα και 8 χατ-τρικ(!!!) (που αποτελεί ρεκόρ για την ισπανική λίγκα) παίρνοντας φυσικά το “Pichichi trophy”, που δίνεται στον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, για τα 50 γκολ του σε αυτό.

Μετά από όλα αυτά τα στατιστικά και τα βραβεία το ερώτημα που γεννάται εύλογα είναι μήπως τελικά για να κάνουν αυτά τα εξωπραγματικά ρεκόρ έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο. Όντως φαίνεται ότι ο ένας αναζητά την πρόκληση από τον άλλο και την αντιλαμβάνεται ως κίνητρο για καλύτερη απόδοση. Αυτό είναι που τους κρατά στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αφού δεν είναι λίγα τα παραδείγματα των παικτών που όντας στην κορυφή ξεκίνησαν να «παρακμάζουν» ελλείψει ενός ανταγωνιστή, ενός αντιπάλου. Πιο τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο Ronaldinho. Πάντως είμαστε πολύ τυχεροί ως φίλαθλοι που στην εποχή μας συνυπάρχουν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ο Cristiano και ο Messi. Παίκτες με περίπου ίδια προσόντα που παίζουν στην ίδια θέση και μπορούμε να τους συγκρίνουμε με αυτά που βλέπουμε στον αγωνιστικό χώρο. Και το λέω αυτό διότι στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου δύσκολα μπορούμε να θυμηθούμε και να συγκρίνουμε παίκτες κάτω από ίδιες συνθήκες ποδοσφαίρου. Οι συγκρίσεις περιορίζονταν στα στατιστικά κατορθώματα του καθένα. Δηλαδή ο Πελέ έβαλε τόσα γκολ, ο Μαραντόνα τόσα κτλ.

Ας ευχηθούμε λοιπόν, να κρατήσει αυτή η κόντρα για χρόνια ώστε να απολαμβάνουμε θέαμα, γκολ και εκπληκτικά classico.  Έτσι θα είμαστε περήφανοι ως φίλαθλοι να εξιστορούμε τα κατορθώματα των δύο αυτών παικτών στις επόμενες γενιές και παράλληλα να τους μεταβιβάζουμε την ευθύνη να απαντήσουν στο ερώτημα που εμείς δεν μπορούμε: ‘’Τελικά ποιος είναι ο καλύτερος από τους δύο’’;