Όσοι είδαν το ματς της Τετάρτης στο Λονδίνο σίγουρα
παρακολούθησαν ένα διαφορετικό Ολυμπιακό που κυριάρχησε στο χορτάρι του Emirates για σχεδόν μισό
παιχνίδι.
Γράφει ο Αντώνης Νάζος
Βέβαια δεν γίνεται κάποιος να μην παρατήρησε και τις γνωστές τρανταχτές αδυναμίες του που ξεκάθαρα φάνηκαν από τα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου και οι οποίες ήταν αυτές που τον οδήγησαν στην ήττα με 3-1.
Γράφει ο Αντώνης Νάζος
Βέβαια δεν γίνεται κάποιος να μην παρατήρησε και τις γνωστές τρανταχτές αδυναμίες του που ξεκάθαρα φάνηκαν από τα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου και οι οποίες ήταν αυτές που τον οδήγησαν στην ήττα με 3-1.
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι αν ο Ολυμπιακός μπορεί να συνεχίσει αυτές τις εμφανίσεις και να αυξήσει το διάστημα στο οποίο κυριαρχεί έναντι του αντιπάλου του ακόμα και αν αυτός λέγεται Arsenal.
Σίγουρα το ερώτημα αυτό όταν μιλάμε για την ελληνική Σουπερλίγκα
μπορεί να απαντηθεί πολύ εύκολα αφού οι κυριότεροι αντίπαλοι του μοιάζουν
αποδυναμωμένοι και στα μεταξύ τους παιχνίδια το ζητούμενο του Ζαρντίμ από τους
παίχτες του θα είναι η νίκη με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Όμως τι γίνεται
όταν η συζήτηση «περνά» σε επίπεδο Champions League;
Ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο εμφανίστηκε άκρως βελτιωμένος σε
σχέση με το πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη απέναντι στη Σάλκε. Ήταν ένα συμπαγές
σύνολο που έκλεισε όλους τους χώρους στους συνεχώς κινητικούς Άγγλους, είχε τα
απαραίτητα τρεξίματα ώστε να κλέψει τη μπάλα σε καίρια σημεία και έτσι έβγαινε
μπροστά με αξιώσεις. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες με
αποκορύφωμα την ανεπανάληπτη του Μασάντο. Καταλυτικό ρόλο για αυτή την εικόνα
είχαν οι κορυφαίοι Σιόβας, Μανιάτης, Φουστέρ και ο σταθερός σε όλα τα
παιχνίδια Μοδέστο, που αν μη τι άλλο
«κοίταξαν στα μάτια» παίχτες όπως ο Καθόρλα, ο Αρτέτα, ο Ποντόλσκι και τους
υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς των κανονιέρηδων. Στο δεύτερο ημίχρονο βέβαια τα
λάθη της άμυνας και η κούραση δεν άφησαν τον Ολυμπιακό να πάρει έστω τον ένα
πόντο στο Λονδίνο και παρ’ όλες τις διορθωτικές κινήσεις του (πολύ καλού)
Ζαρντίμ ο Ολυμπιακός ηττήθηκε τελικά με σκόρ που δεν αντικατοπτρίζει την
πραγματικότητα.
Στα επόμενα παιχνίδια, ο Ολυμπιακός θα κληθεί να
αντιμετωπίσει την Μονπελιέ, μια ομάδα που πέρυσι στο γαλλικό πρωτάθλημα
στηριζόταν στο καλοδουλεμένο σύνολό της και στο σκοράρισμα του νυν επιθετικού
της Αρσεναλ, Ζιρού. Είναι μια ομάδα που πρεσάρει ψηλά, είναι γρήγορη και
στηρίζεται στους δύο αστέρες της, τον Μαροκινό Μπελχαντά και το Χιλιανό
Εστράδα, πρώην μεταγραφικό στόχο του Ολυμπιακού. Από την κλήρωση κιόλας η
Μονπελιέ λογιζόταν ως αδύναμη στον όμιλο κυρίως λόγω έλλειψης εμπειρίας από
αγώνες Champions League.
Όπως φάνηκε όμως, από τις δύο πρώτες αγωνιστικές η Μονπελιέ όχι μόνο παλεύει
όλα της τα παιχνίδια μέχρι το σφύριγμα της λήξης (ευκαιρίες με Arsenal για
την ισοφάριση), αλλά μπορεί να παίρνει και αποτελέσματα με δέκα παίχτες (όπως
με τη Σάλκε). Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη θα πρέπει να κάνει
ό,τι έκανε στο Λονδίνο, αλλά είναι υποχρεωμένος στον εαυτό του, αν θέλει να
έχει συνέχεια το ευρωπαϊκό του όνειρο, να κρατήσει την εμφάνιση αυτή μέχρι και
το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα και φυσικά να μην υποτιμήσει την επικίνδυνη
Μονπελιέ.
Κλείνοντας, τα αποτελέσματα της περασμένης Τετάρτης δείχνουν
πως ο μοναδικός εκπρόσωπός μας στο Champions League θα πρέπει να υπερβάλλει εαυτό
ακόμα και για την πρόκρισή του στο Europa League μέσω της κατάληψης της τρίτης
θέσης του ομίλου. Για να γίνει αυτό θα
πρέπει να έχει το πάνω χέρι στις μονομαχίες του με την όχι και τόσο άσιμη
Μονπελιέ. Κάνε το όπως πέρυσι…
Αντώνης Νάζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου