Κι ο Ρέντναπ περιμένει...

Καλησπέρα σας,

Οι  Αλλαξομπαλιές επιστρέφουν μετά τις καλοκαιρινές διακοπές και την προσωρινή διακοπή υποσχόμενες ακόμη περισσότερη και ποιοτικότερη αθλητική αρθρογραφία με θέμα φυσικά τι άλλο(;), το αθλητικό γίγνεσθαι. Το θέμα λοιπόν του πρώτου Φθινοπωρινού άρθρου προήλθε από τα συμπεράσματα της παρακολούθησης του χθεσινού πολύ ενδιαφέροντος αγώνα της Τσέλσι απέναντι στη Γιουβέντους.

Ο χθεσινός αγώνας ήταν ουσιαστικά για τους μπλε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των εσφαλμένων στρατηγικών. Πέραν του πολύ όμορφου δεύτερου τέρματος του Όσκαρ, οι μπλε ήταν σε γενικές γραμμές ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς καθόλου ανάπτυξη και ποδοσφαιρικό ρυθμό. Τα αίτια που οδήγησαν σε μία τέτοια τραγική εικόνα πολλά. Λάθος προπονητής, κινήσεις ενθουσιασμού και κακή προετοιμασία ήταν τα κυριότερα που οδήγησαν την ομάδα σε αυτό το τραγικό πρόσωπο που παρουσιάζει φέτος εντός κι εκτός συνόρων. Οι πρωταθλητές Ευρώπης πέρυσι κατάφεραν και κατέκτησαν δύο τίτλους, παίζοντας πολύ άσχημο ποδόσφαιρο και έχοντας αρκετή δόση τύχης. Αντί όμως να προσπαθήσει να αλλάξει ριζικά το αγωνιστικό προφίλ των μπλε με τον ίδιο προσανατολισμό η διοίκηση εμπιστεύτηκε σε έναν νέο, τυχερό προπονητή τις τύχες ενός από τους πέντε κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

Ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο δεν είχε κερδίσει ποτέ τα αποδυτήρια στο  Στάφορντ Μπριτζ. Όταν κάποιος παίχτης του ζητούσε να παίξει –ακόμη κι αν βρισκόταν σε τραγική κατάσταση (Όμπι Μίκελ)- έπαιρνε φανέλα βασικού. Το μόνο που επεδίωξε τον περασμένο Μάρτιο ήταν να επαναφέρει σε θέσεις κλειδιά παίχτες που δικαιολογημένα είχαν μείνει εκτός από τον προκάτοχό του. Επιπλέον, δεν ήταν σε θέση όταν του ζητήθηκε ο σχεδιασμός της νέας χρονιάς να δηλώσει καθαρά τη γνώμη του και κρύφτηκε πίσω από την ανανέωση του μέσου όρου ηλικίας που ουσιαστικά στην εντεκάδα δεν έχει επιφέρει καμία αλλαγή και ήταν επιλογή της διοίκησης. Η ομάδα απέκτησε παίχτες όπως ο Όσκαρ και ο Μόουσες όπου δαπανήθηκαν συνολικά 45 εκατ. €, τη στιγμή που σε νευραλγικούς τομείς όπως το κέντρο της άμυνας και η δημιουργία έμειναν ως είχαν.

Η προσωπικότητα του Ιταλού δε μπορεί όπως αποδεικνύεται να σταθεί σε τόσο μεγάλο επίπεδο κι αν η Τσέλσι καταφέρει να πραγματοποιήσει κάποιες επιτυχίες τον πρώτο καιρό θα είναι λόγω καθαρά των ευνοϊκών κληρώσεων που έχει σε Αγγλία και Ευρώπη. Όταν ήρθαν πιο δύσκολα ματς όπως ο τελικός του Κομιούνιτι Σιλντ και του Σούπερ καπ η ομάδα είδε την μπάλα στα δίχτυα της 7 φορές και τον αντίπαλο αρχηγό με το τρόπαιο στα χέρια. Καλό θα είναι η διοίκηση να επανεξετάσει το θέμα του προπονητή, καθώς σε άλλη περίπτωση το αποτέλεσμα της φετινής χρονιάς δε θα έχει καμία απολύτως σχέση με το αποτέλεσμα της περσινής.

Ευχαριστώ,
Δημήτριος Σακελλάρης