Πάουλο Σόουζα, Γκουαρντιόλα και... Παούνοβιτς!

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται από χθες σε αναζήτηση προπονητή, ψάχνοντας χωρίς χρήματα, να αγοράσει ποιότητα και προοπτική. Έτσι, ακούστηκε το όνομα του Παούνοβιτς, του Σέρβου προπονητή, που θεωρείται το προπονητικό «αύριο» στην Ευρώπη. Ποια είναι όμως η σωστή διαδικασία ανέλιξης ενός προπονητή;

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης

Ένα χρήσιμο παράδειγμα είναι ο Πάουλο Σόουζα. Ο Πορτογάλος τεχνικός και άλλοτε μέσος πολλών Ευρωπαϊκών συλλόγων, ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα το 2008, στην Πορτογαλία U15. Ύστερα από μία πορεία τριών χρόνων και τριών ομάδων, το 2011 κάνει το πρώτο του προπονητικό του βήμα στον πρωταθλητισμό αναλαμβάνοντας τη Βιντεότον στην Ουγγαρία. Οι εκπληκτικές του επιδόσεις με την ομάδα, τον έφεραν στη Μακάμπι και από εκεί στη Βασιλεία και τελικά στη Φιορεντίνα όπου φέτος παρουσιάζει ένα σύνολο που λίγες ομάδες μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια.

Ο συγκεκριμένος προπονητής κατάφερε μετά το πέρασμά του από τις ακαδημίες της χώρας του, να χτίσει σιγά-σιγά αυτό που τώρα ζηλεύουν πολλοί συνάδελφοί του παγκοσμίως. Επτά χρόνια συνέλεξε εμπειρίες διαχείρισης και γνώσης, ανέπτυξε την προσαρμοστικότητά και την πειθώ του. Φαίνεται όμως στον Παναθηναϊκό, δεν το βλέπουν και πολύ με αυτό τον τρόπο. Βολεύονται περισσότερο στην ιδέα, να αποκτήσει η ομάδα έναν παντελώς άπειρο προπονητή, προκειμένω να περαστεί η ιδέα ότι ο Παναθηναϊκός κατέχει ένα ακατέργαστο διαμάντι της προπονητικής. Το διαμάντι μπορεί όντως να υπάρχει, χωρίς επεξεργασία όμως, δεν πρόκειται ποτέ να βγάλει την πραγματική του λάμψη.

Ακόμη και ο Αναστασίου, που θεωρούταν rookie, έχει δουλέψει από το 2008 σε τέσσερα διαφορετικά τεχνικά επιτελεία, μαθαίνοντας τον τρόπο της καθημερινής διαχείρισης μιας ομάδας, γνώση, που έβγαλε από την πρώτη μέρα στην ομάδα. Ο Παούνοβιτς δεν έχει καμία τέτοια εμπειρία αφού έβλεπε τους νεαρούς ποδοσφαιριστές του μόνο κάθε δύο μήνες. Ούτε ως ποδοσφαιριστής είχε αποκτήσει ποτέ την εμπειρία της διαχείρισης των συμπαικτών του όπως άλλοι, παγκόσμιας φήμης συνάδελφοί του: Ζέενορφ, Ιντζάγκι, Μονκ και Μακελελέ. Οι συγκεκριμένοι και πολλοί ακόμη παίκτες που προσπάθησαν να περάσουν αμέσως στην προπονητική από το ποδόσφαιρο, απέτυχαν παταγωδώς. Εκτός κι αν στην ομάδα των Αθηνών, έχουν καταλήξει πως βρήκαν τον επόμενο 

Γκουαρντιόλα.

Είναι καλό στη διοίκηση του Παναθηναϊκού να είναι αισιόδοξοι, αλλά όταν η αισιοδοξία μετατρέπεται σε ματαιοδοξία, τότε η κατάσταση χειροτερεύει. Για να καταφέρει ένας παντελώς άπειρος προπονητής χωρίς δίπλωμα UEFA να διαχειριστεί μια ξένη ομάδα πρωταθλητισμού, με αφόρητη πίεση, χωρίς να μιλά τη γλώσσα και με την ανάγκη για αποτελέσματα άμεσα, πρέπει να συμβούν απίστευτα πράγματα. Το αν θα συμβούν, θα το δείξει ο χρόνος. Η αλήθεια είναι πάντως ότι ο ΠΑΟ προσπαθεί να βουτήξει από την Ακρόπολη και χωρίς γρατζουνιά, να βρει και πορτοφόλι.