Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς
Ρεάλ Μαδρίτης
Η "Βασίλισσα" σάρωσε τα πάντα, επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης μετά από πολύ καιρό και στο μεγαλύτερο διάστημα έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ. Έτσι οι ιθύνοντες της ακολούθησαν την γνωστή ρήση "ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει". Λίγες και καλές μεταγραφές (μόλις 3), στις θέσεις των ψηλών. Άλλωστε διαθέτουν το πληρέστερο θεωρητικά ρόστερ. Φαντάζουν ως το μεγάλο φαβορί, ωστόσο λίγες φορές στο παρελθόν μια ομάδα έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενους τίτλους. Μπορούν άραγε οι Ισπανοί να μπουν σε αυτή την μικρή λίστα;
ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Οι Ρώσοι έχουν ξεχάσει τι θα πει πρώτη θέση. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι συνήθως πηγαίνουν "τρένο" μέχρι το Final - 4, όπου την πατάνε (ρωτήστε τον Ολυμπιακό για αυτό). Με τον Δημήτρη Ιτούδη για άλλη μια χρονιά στον πάγκο ευελπιστούν να ξορκίσουν τους κακούς τους δαίμονες. Το καλοκαίρι δεν προχώρησαν σε κάποια μεγάλη προσθήκη, παρά σε μικρότερες που ελπίζουν να αποδειχθούν και ουσιαστικές. Μάλιστα έχασαν και τους Κιριλένκο, Ουίμς, βασικά στελέχη πέρσι. Ίσως είναι η πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια που δεν έχουν την ταμπέλα του φαβορί, και μένει να αποδειχτεί αν αυτό θα τους οδηγήσει στο να παίξουν πιο απελευθερωμένα στα κρίσιμα ματς.
Φενερμπαχτσέ Ούλκερ
Παρ'ότι έριξαν πολλά εκατομμύρια την τελευταία διετία, στην Κωνσταντινούπολη απέτυχαν. Τώρα όμως κάτι φαίνεται να αλλάζει. Μπορεί ο περσινός MVP Νεμάνια Μπιέλιτσα να πήρε "προαγωγή" για το NBA, όμως οι Τούρκοι έκλεψαν τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι. Στο πρόσωπο του Κώστα Σλούκα ο Ζοτς θέλει να βρει το "μυαλό" που έλειπε από την ομάδα. Παράλληλα ο ερχομός των Ούντοχ, Ντατόμε, Άντιτς δυναμώνει σημαντικά την ρακέτα, ενώ η τετράδα Μπογκντάνοβιτς - Βέσελι - Κάλινιτς - Ντίξον αποτελεί πολυτέλεια για οποιονδήποτε κόουτς. Φέτος λοιπόν παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ευκαιρία των Τούρκων. Ειδάλλως δεν αποκλείεται η υπομονή παραγόντων και οπαδών να φτάσει στα όρια της εξάντλησης.
Μπαρτσελόνα
Χωρίς τίτλο μετά από καιρό πέρσι οι Καταλανοί. Αρκετοί παίκτες που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποχώρησαν, με άλλους να έρχονται στην θέση τους. Μεταξύ τους και οι γνωστοί μας Περπέρογλου και Βεζένκοφ. Με τον φυσικό ηγέτη της ομάδας Ναβάρο να βρίσκεται στην δύση της καριέρας του, οι "μπλαουγκράνα" αναζητούν τον εκ των έσω (ή εκ των έξω) αντικαταστάτη του. Η λογική λέει ότι πολύ δύσκολα θα είναι οι νέοι πρωταθλητές Ευρώπης, όμως σίγουρα παραμένουν μια μεγάλη δύναμη και στον αθλητισμό δεν πρέπει να λες "ποτέ".
Μακάμπι Τελ Αβίβ
Πρόπερσι ταρακούνησαν την Ευρώπη, όντας τεράστιο αουτσάιντερ. Τον Μάιο δεν κατάφεραν να βρεθούν στην Μαδρίτη, φέτος όμως επιζητούν την επιστροφή στις διακρίσεις. Δύσκολη υπόθεση βέβαια, αφού υπολείπονται σε σχέση με 4-5 ομάδες τουλάχιστον. Οι Ισραηλινοί έχουν καλή παράδοση στις επιλογές Αμερικάνων, στους οποίους θα στηριχθούν και φέτος. Αναμφισβήτητα πάντως όλοι θα δεινοπαθήσουν όταν έρθουν στην Nokia Arena.
Αναντολού Εφές
Πλήρης απογοήτευση η παρουσία της Εφές στην διοργάνωση τα τελευταία χρόνια, παρά τα χρήματα που επένδυσαν. Τώρα βέβαια κυνηγάνε την επιστροφή στην τετράδα μετά το μακρινό 2001. Κινήθηκαν αρκετά μεθοδικά στην αγορά και έχουν φτιάξει μία από τις καλύτερες front-line της Euroleague. Μένει ωστόσο να φανεί αν η ομάδα διαθέτει πνεύμα νικητή, το οποίο ήταν το στοιχείο που απουσίαζε μέχρι πρότινος. Γιατί έτσι κι αλλιώς σε ικανότητα δεν υστερούν πιθανότατα.
Λοιποί
Από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, πιο δυνατές φαντάζουν η Κούμπαν και η Κίμκι. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαθέτει στην Ρωσία πολλές ποιοτικές μονάδες οι οποίες αν μάθουν να λειτουργούν και σαν σύνολο μπορούν να οδηγήσουν την ομάδα αρκετά ψηλά. Ενώ η Κίμκι έχει ένα πολύ αξιόμαχο ρόστερ, με προσθήκες όπως ο Σβεντ κι ο Ζ. Ντράγκιτς, και αν την ευνοήσουν η τύχη και οι συγκυρίες δεν αποκλείεται να βρεθεί και στην οκτάδα. Τέλος, Αρμάνι Μιλάνο, Λαμποράλ Κούτσα και Μάλαγα παραδοσιακά θα προξενήσουν αρκετές ζημιές.
*Φώτο από thebee.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου