Μήπως ήρθε η ώρα Αρσέν ;

Τα τελευταία χρόνια, η επιθυμία των οπαδών της Άρσεναλ για αποχώρηση του Βενγκέρ ολοένα και μεγάλωνε. Στο Σαββατιάτικο ματς με τη Γουέστ Μπρομ έγινε ακόμα πιο έντονη με το πανό που σήκωσαν. Το θέμα είναι αν το έχει καταλάβει ο ίδιος ο Βενγκέρ.

Γράφει ο Κωστής Γκόρος

Το να νικάς αγχωτικά με 1-0 την έκτη χειρότερη άμυνα της Πρέμιερ Λιγκ δεν είναι από μόνο του ανησυχητικό. Η σειρά από ανεπιτυχή αποτελέσματα και μέτριο θέαμα όμως είναι. Και αν πέρσι, η ομάδα βρέθηκε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, φέτος θα παλέψει για την είσοδο στην τετράδα. Το ξεκίνημα της ήταν κακό, στη συνέχεια ήρθαν και οι τραυματισμοί και τελικά το όνειρο του τίτλου φαίνεται ότι χάθηκε νωρίς.

Φυσικά, υπαίτιος δεν είναι μόνο ο Βενγκέρ. Αλλά σε αυτόν πιστώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, εξαιτίας του ότι είναι τόσα χρόνια στην ομάδα και δεν έχει καταφέρει να αλλάξει κάτι. Οφείλω να τονίσω ότι αυτή η κριτική δεν αναιρεί τα όσα έχει πετύχει με την Άρσεναλ με αποκορύφωμα το αήττητο πρωτάθλημα του 2004. Όλος ο κόσμος της Άρσεναλ αναγνωρίζει την πορεία του, αλλά δεν παραβλέπει την τωρινή κατάσταση. Ιδού και το πανό.

Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι μια πλειάδα από σταρ του ποδοσφαίρου έκαναν όνομα με τον Βενγκέρ. Ο Αλσατός χαρακτηρίζει ως μετρ των ακαδημιών και των ταλέντων. Έπαιρνε παίκτες μικρούς σε ηλικία, τους έφτιαχνε μέσα στην πρώτη ομάδα και όταν ήταν στην καλύτερη τους φάση, τους πουλούσε με πάρα πολλά εκατομμύρια. Αυτός είναι και ο λόγος που η διοίκηση τον έχει κρατήσει τόσα χρόνια. Ξόδευε λίγα και εισέπραττε πολλά. Ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του συλλόγου ήταν μόνο από τις πωλήσεις παικτών. Με λίγα λόγια, ήταν ο ιδανικός προπονητής για κάθε κλαμπ που έδινε έμφαση στα οικονομικά του.

Ασχέτως της μεγάλης ανομβρίας από τίτλους, υπήρχαν περίοδοι που η ομάδα έπαιζε θεαματικό ποδόσφαιρο. Και αυτό το κατάφερε χωρίς κάποια μεγάλη μεταγραφή πρωτοκλασάτου παίκτη, παρά μόνο με παίκτες που εξελίχθηκαν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Έτσι σταδιακά, έγινε ο αγαπημένος της εξέδρας και κέρδισε τη συμπάθεια πολλών στην Αγγλία.

Την τελευταία τετραετία όμως, η απόδοση της Άρσεναλ άρχισε να πέφτει. Οι φίλαθλοι είχαν συνηθίσει να μην παίρνουν τίτλους, αλλά όχι και να βλέπουν την ομάδα τους να παίζει άσχημα. Οι επιλογές του Βενγκέρ άρχισαν να μην αποδίδουν. Η φιλοσοφία του να παίζει με παίκτες που ερχόντουσαν από τις ακαδημίες δεν παρήγαγε πια ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Και αν από το καλοκαίρι του 2013, ο Αλσατός ξεκίνησε τις αλλαγές στη φιλοσοφία των μεταγραφών, αυτό δεν άλλαξε την εικόνα της ομάδας εντός αγωνιστικού χώρου. Πέρυσι πήρε τον Οζίλ και έφτασε πολύ κοντά στον τίτλο, αλλά την κρίσιμη στιγμή η ομάδα ήταν άκρως απογοητευτική. Φέτος πήρε τον Σάντσες, αλλά η ομάδα είναι και πάλι μακρυά από τα καλά της στάνταρ.

Προσωπικά, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν το περσινό φινάλε της Πρέμιερ Λιγκ. Η ομάδα είχε δείξει σταθερότητα και συνέπεια όλη τη χρονιά. Είχε φτάσει σε σημείο να έχει μία σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους. Και όταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή που έκρινε τον τίτλο, απέτυχε παταγωδώς. Αρχικά, ήταν οι γκέλες με μικρομεσαίες ομάδες που δεν τις έκανε μέχρι τότε. Και μετά ήρθαν οι συντριβές στα ντέρμπι από Λίβερπουλ, Τσέλσι και Έβερτον. Η εικόνα της ομάδας αποκαρδιωτική και ο Βενγκέρ στον πάγκο ατάραχος, αδύναμος να κάνει κάτι.

Φαινόταν ότι η ομάδα έβγαζε εικόνα loser μέσα στο γήπεδο και ο Βενγκέρ της τον είχε εμφυσήσει. Ήταν αυτός που είχε αποδεχτεί τον τίτλο μέσα του και τον έβγαζε και στους παίκτες του. Δεν γίνεται να χάνεις σε ντέρμπι τίτλου με 5άρα και απλά να παρακολουθείς τη ροή του παιχνιδιού, χωρίς να κάνεις τίποτα.

Η κατάκτηση του FA Cup σήμανε τον πρώτο τίτλο μετά από 9 χρόνια. Δεν ήταν όμως αρκετό για να ξεχαστεί η αποτυχία του Βενγκέρ. Ίσως ήταν καλύτερο να μην είχε έρθει, αν κρίνουμε από την δήλωση του πριν τον τελικό. Τότε, είχε δηλώσει ότι αν χάσει το τρόπαιο, θα αποσυρόταν. Τελικά, όση ανακούφιση έφερε η κατάκτηση του πολυπόθητου τίτλου, τόσο προβληματισμό προκάλεσε η ανανέωση με Βενγκέρ για άλλα τρία χρόνια.

Και αν η φετινή σεζόν ξεκίνησε με μεγάλες ελπίδες μετά και την κατάκτηση του Community Shield επί της Σίτι, η συνέχεια δεν ήταν ίδια. Το πρωτάθλημα φαίνεται να χάνεται κάθε αγωνιστική που περνάει, στο League Cup είναι ήδη εκτός και στο Τσάμπιονς Λιγκ δύσκολα θα γίνει η υπέρβαση.

Ήδη ο Ουσμάνοφ –κάτοχος του 30% της Άρσεναλ- τον κατέκρινε και τάχθηκε υπέρ της αποχώρησης του. Το θέμα είναι αν και ο μεγαλομέτοχος Κροένκε συμφωνεί ότι τέλειωσε ο κύκλος του Βενγκέρ. Γιατί όσο δεν παραιτείται ο Αλσατός, το μπαλάκι πέφτει στην διοίκηση.