Μετά την παταγώδη αποτυχία του Κλαούντια Ρανιέρι και την απομάκρυνση του από τον πάγκο από της Εθνικής, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Περιθώριο νέας αποτυχημένης πρόσληψης προπονητή δεν υπάρχει διότι το ενδεχόμενο αποκλεισμού από το Euro 2016 θα έχει καταστροφικές συνέπειες.
Τα ονόματα όπως είναι φυσικό που ακούγονται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πάρα πολλά. Κανείς δεν ξέρει ποιος θα είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει την «ηλεκτρική» καρέκλα της Εθνικής. Το σίγουρο είναι ότι ο Γιώργος Καραγκούνης, το όνομα του οποίου έχει συνδυαστεί με τόσες ιστορικές επιτυχίες την τελευταία 10ετία, οφείλει να είναι ο άνθρωπος που θα λάβει αυτή, την τόσο κρίσιμη για το μέλλον της Εθνικής, απόφασης. Πρόκειται για ένα άτομο που έχει καταθέσει και την ψυχή του γι αυτήν την ομάδα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην λάβει την απόφαση για τον επόμενο προπονητή δίχως να κοιτάξει πάνω από όλα το συμφέρον της ομάδας. Αυτή την στιγμή είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που έχουν τις γνώσεις αλλά και την αγάπη για την Εθνική Ελλάδος και ένας από αυτούς είναι αδιαμφισβήτητα ο Καραγκούνης.
Καλό θα ήταν, ο προπονητής που έρθει θα είναι ένα άτομο που γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να επιχειρήσει, να αλλάξει την λογική αλλά και την αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας, όπως προσπάθησε να κάνει τόσο εσφαλμένα ο Ρανιέρι. . Είναι απαραίτητο αυτή την φορά να πρυτανεύσει η λογική και να παρθεί η σωστή απόφαση. Η πρόκριση είναι απαραίτητη, γιατί σε διαφορετική περίπτωση ο αποκλεισμός θα μειώσει τα έσοδα, άρα και τις παροχές της Εθνικής ομάδας. Επίσης, η κατρακύλα στην βαθμολογία της Φίφα θα μας προσφέρει απλόχερα πολύ δύσκολους αντιπάλους στην επόμενη προκριματική φάση για το Μουντιάλ του 2018 της Ρωσίας , κάτι που θα μειώσει σε δραματικό βαθμό και εκεί τις πιθανότητες πρόκρισης.
Βεβαίως, θα μπορούσε κάποιος να επιχειρηματολογήσει ότι η κουβέντα για πρόκριση ίσως δεν πρέπει να υφίσταται την στιγμή που η Εθνική ομάδα χάνει εντός έδρας δικαιότατα από τα…νησιά Φερόε, μια ομάδα που αποτελείται από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές . Ωστόσο, απομένουν 6 παιχνίδια και τίποτα δεν έχει χαθεί. Πόσο μάλλον από την στιγμή που στον όμιλο δεν υπάρχουν τα λεγόμενα μεγαθήρια, πόσο μάλλον που ακόμα και η τρίτη θέση οδηγεί στην χειρότερη περίπτωση στα μπαράζ. Περιθώρια βελτίωσης σίγουρα υπάρχουν, παρά το γεγονός ότι απουσιάζει η ποιότητα όσον αφορά στην μεσοεπιθετική γραμμή. Άλλωστε ποτέ δεν είχαμε τους παίκτες που μάγευαν τα πλήθη με τις ντρίμπλες τους, τα γκολ τους και τα αριστουργηματικά σουτ τους.
Πάντοτε όμως είχαμε τον τρόπο ,από την εποχή Ρεχάγκελ μεχρι και αυτή του Σάντος να παίρνουμε στην συντριπτική πλειοψηφία των οριακών παιχνιδιών το αποτέλεσμα που επιθυμούσαμε. Δεν γίνεται αυτή η ομάδα που πριν από λίγους μήνες μας έβγαλε και πάλι στους δρόμους, να έχει ένα βαθμό σε ένα τόσο βατό όμιλο. Ας ελπίσουμε όλοι ότι ο νέος προπονητής που θα αναλάβει θα μας θυμίσει, αρχής γενομένης από τον τελικό με την Ουγγαρία στις 29 Μαρτίου, ότι η ομάδα με τα γαλανόλευκα είναι η Εθνική Ελλάδος, η ομάδα που μας έχει προσφέρει με περίσσια γενναιοδωρία τόσες πολλές ευχάριστες στιγμές. Οι επόμενες ημέρες, όπου θα παρθεί η τελική απόφαση για τον νέο προπονητή, είναι ίσως από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία της ομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου