Αποκλεισμός δεν σημαίνει παράδοση όπλων

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε τα ρέστα του κόντρα στην Αϊντχόφεν και έχασε. Ήταν η τελευταία του ευκαιρία να μείνει στο κόλπο της πρόκρισης, αλλά δεν τα κατάφερε. Αν και το πάλεψε πολύ και έφερε στα μέτρα του το ματς, τα κενά στην άμυνα τον πρόδωσαν.

Γράφει ο Κωστής Γκόρος

Λίγο η ανακοίνωση της επιστροφής του Νίνη, λίγο η βράβευση του Κόλκα έδωσαν αέρα χαράς στην σχεδόν κατάμεστη Λεωφόρο. Παρ’όλα αυτά, το παιχνίδι είχε χαρακτήρα ΄΄win or die΄΄ για τον Παναθηναϊκό και αυτό άγχωσε τους παίκτες. Ήδη από την αρχή η Αϊντχόφεν έπαιζε με πίεση ψηλά και ανάπτυξη από τα άκρα, δεδομένης της ταχύτητας που είχε με Νάρσινγκ και Ντεπάι.

Οι ΄΄πράσινοι΄΄ ισορρόπησαν το ματς, κλείνοντας τους διαδρόμους στους Ολλανδούς και ελέγχοντας το κέντρο. Με Λαγό και Ζέκα στον άξονα, η σκληράδα και η δύναμη ήταν ότι χρειαζόταν η ομάδα για να κόψει τον ρυθμό του αντιπάλου. Ορισμένες φορές υπερέβαλαν εαυτούς και κιτρινίστηκαν από τον ρέφερι που έδειξε ότι επέλεξε να αφήνει τις προσωπικές μονομαχίες. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να προηγηθεί άλλαξε την εικόνα του αγώνα και φανέρωσε τις αδυναμίες του.

Το ΄΄τριφύλλι΄΄ κατέβασε ρυθμό, άφησε στην Αϊντχόφεν την κατοχή και περιορίστηκε σε ελαφρώς παθητικό ρόλο. Δεν είχε σωστές αλληλοκαλύψεις, έδινε αρκετούς ελεύθερους χώρους και η άμυνα ήταν εκτεθειμένη στην ορεξάτη επίθεση των Ολλανδών. Κάπως έτσι ήρθε και η ισοφάριση. Η ομάδα του Κοκού συνέχιζε να παίζει από τα άκρα και χτυπούσε τον Νάνο που δεν είχε την απαραίτητη βοήθεια από τον Πράνιτς.

Η κλάση του Πέτριτς σε μία στιγμή έφτανε για να επισκιάσει την κακή συνολική παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο. Από βαθιά μπαλιά και κεφαλιά-πάσα, η μπάλα στρώθηκε στον Κροάτη που έπιασε ένα εκπληκτικό γυριστό. Κάπως έτσι, έκλεισε το ημίχρονο με θετικό πρόσημο για τους γηπεδούχους που είχαν φέρει το παιχνίδι απόλυτα στα θέλω τους.

Η συνέχεια ανήκε στην Αϊντχόφεν που είχε την κατοχή και τον έλεγχο με τον Παναθηναϊκό από την άλλη να ξαναγυρνάει σε παθητικό ρόλο και να προσπαθεί να αναπτυχθεί με τη μπάλα χαμηλά. Ο χώρος του κέντρου είχε περάσει πλέον στα πόδια των Ολλανδών, αφού η κίνηση του Αναστασίου να βάλει τον Δώνη αντί του Λαγού αποδείχθηκε λανθασμένη. Η ομάδα του έγινε πιο σοφτ και πιο χαλαρή και αυτό βοηθούσε τον αντίπαλο να συνεχίσει το έντονο πρέσινγκ.

Η είσοδος του Μπεργκ βοήθησε τον ρυθμό και τον σκοπό του Παναθηναϊκού, αφού ο Σουηδός δημιουργούσε ελεύθερους χώρους και κρατούσε χαμηλά τα αντίπαλα στόπερ. Πίσω όμως η ομάδα έμπαζε και δέχθηκε δύο γκολ στην καρδιά της άμυνας. Αυτό έδωσε πιο έντονο τέμπο στο ματς και ευκαιρίες εκατέρωθεν, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν είχε αυτό που ήθελε και εκδήλωνε άναρχες επιθέσεις.

Το πρόβλημα τραυματισμού του Ζέκα στο φινάλε απλώς επιδείνωσε την κατάσταση και επέτρεψε στην Αϊντχόφεν να χαλαρώσει τον ρυθμό και να κυκλοφορεί άκοπα την μπάλα μέχρι το τελικό σφύριγμα.

Η λήξη σήμανε τον οριστικό αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από το Γιουρόπα Λιγκ, αφού ακόμα και στην ισοβαθμία με τους Ολλανδούς μειονεκτεί. Παράλληλα, τον άφησε να αγνοεί εδώ και δύο χρόνια την ευρωπαϊκή νίκη σε ομίλους. Δεν είναι η επιθυμητή κατάσταση για την ομάδα να βρίσκεται εκτός συνέχειας από την τέταρτη αγωνιστική με ένα βαθμό, αλλά αυτό δεν επηρεάζει τη συνέχεια. Με την Ελλάδα να παλεύει για την 12η θέση της UEFA, όποιοι βαθμοί έρθουν στα ματς με Ντιναμό και Εστορίλ θα είναι ευπρόσδεκτοι. Παράλληλα, θα δώσουν και κάποια χρήματα στα καταπονημένα ταμεία του συλλόγου.