Εδώ και λίγες ώρες, το clasico μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τις καλύτερες αναμνήσεις για τη Ρεάλ. Αφενός κατάφερε να κερδίσει την αιώνια αντίπαλο της παίρνοντας κατά ένα μέρος εκδίκηση για τις δύο περσινές ήττες, αφετέρου την ΄΄εξόντωσε΄΄ στο χορτάρι παίζοντας πειστικό ποδόσφαιρο. Θύμισε κάτι από τη περσινή ομάδα που άλωσε το Μόναχο και με ακόμα πιο τελειοποιημένο στιλ.
Γράφει ο Κωστής Γκόρος
Τι και αν δεν έπαιζε ο Μπέιλ, τι και αν έκανε ντεμπούτο ο Σουάρες, οι πιθανότητες ήταν εξαρχής μοιρασμένες στις δύο ομάδες. Οι Μαδριλένοι χωρίς τον Ουαλό άλλαξαν το σύστημα σε 4-4-2 με Ρονάλντο-Μπενζεμά στην κορυφή, τον Χάμες στα δεξιά και τον Ίσκο στα αριστερά και το κλασσικό δίδυμο Κρος-Μόντριτς στον άξονα.
Από την άλλη, ο Λουίς Ενρίκε αποφάσισε να δώσει φανέλα βασικού στον Σουάρες που επανήλθε μετά από 4 μήνες απραξίας και στον Ματιέ. Επίσης, άφησε στον πάγκο τον Ράκιτιτς και εμπιστεύτηκε την τριάδα Μπούσκετς-Τσάβι-Ινιέστα στα χαφ.
Το ματς άρχισε με ένα πολύ γρήγορο γκολ (άψογο τεχνικά) του Νεϊμάρ, ο οποίος πιστοποίησε τη φετινή βελτίωση του. Ίσως ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη του ματς, αφού η Ρεάλ περισσότερο πείσμωσε και ανέβηκε παρά έχασε ψυχολογία. Ξεκίνησε άμεσα την αντεπίθεση της εκμεταλλευόμενη τις κακές αντιδράσεις των Άλβες-Ματιέ χτυπώντας από τα άκρα. Ο Βραζιλιάνος έδειξε ότι αφοσιώνεται αρκετά στην επίθεση αφήνοντας κενούς χώρους πίσω στον Ίσκο. Όσο για τον Γάλλο, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο στην άμυνα και είχε πολλά προβλήματα από τον δραστήριο Χάμες.
Τα δύο δοκάρια του Μπενζεμά στην ίδια φάση αποτέλεσαν προειδοποιητικές βολές για τη συνέχεια. Ο χώρος του κέντρου ανήκε ξεκάθαρα στη Ρεάλ με τον Κρος να κάνει τρομερή δουλειά, αλλά να περνάει παράλληλα απαρατήρητος. Κλείδωνε τους χώρους στον Τσάβι και τον Ινιέστα, ενώ με το γερμανικό του ΄΄σκύλιασμα΄΄ έκλεβε συνεχώς μπάλες.
Η ποιότητα της Μπαρτσελόνα στην επίθεση είχε ως αποτέλεσμα να βγει μία κλασική ευκαιρία για τον Μέσι (η μοναδική του στο ματς), αλλά εκείνος τη σπατάλησε. Έπειτα ήρθε το πέναλτι-γκολ του Ρονάλντο που αποκατέστησε τις ισορροπίες.
Στο επόμενο 45λεπτο, η Ρεάλ ήταν απόλυτη κυρίαρχος του παιχνιδιού και φρόντισε να πάρει γρήγορα το προβάδισμα. Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό και δικαιώθηκε με ένα τρίτο γκολ που προήλθε από ένα αβίαστο λάθος του Ινιέστα. Οι Καταλανοί δεν μπόρεσαν να επανέλθουν και αναλώθηκαν σε ένα στιλ παιχνιδιού προηγουμένων ετών με συνεχείς πάσες και καθόλου φάσεις.
Στο παιχνίδι των πάγκων, ο παλιός Αντσελότι υπερίσχυσε του νέου και άπειρου(από αυτήν τη θέση) Λουίς Ενρίκε. Με καλύτερο και πιο ορθολογικό ποδόσφαιρο κατάφερε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε. Πάνω στο ήδη καλοδουλεμένο σύστημα, πρόσθεσε ποιότητα με τους νεοφερμένους Κρος-Χάμες και η ομάδα αποδίδει ακόμα καλύτερα.
Ο Αστουριανός προπονητής των ΄΄μπλαουγκράνα΄΄ φάνηκε να μην έχει την απαραίτητη ψυχραιμία για ένα τέτοιο ματς. Ο ενθουσιασμός για την επιστροφή του Σουάρες έκανε στην άκρη την λογική. Γιατί ο Ουρουγουανός είναι ανέτοιμος με 4 μήνες χωρίς επίσημο παιχνίδι. Και φάνηκε αφού, πέραν της ασίστ, κυμάνθηκε σε πολύ ρηχά επίπεδα. Περίεργη είναι και η απόφαση να βάλει τον κακό επιθετικά Ματιέ ως αριστερό μπακ. Μία θέση που μπορεί να την ξέρει, αλλά τη φετινή χρονιά δεν έχει παίξει καθόλου εκεί.
Όπως και να ΄χει, η Ρεάλ συνδύασε την ουσία (να φτάσει στο -1 από την κορυφή) με θέαμα. Πήρε μία νίκη ψυχολογίας ενόψει της συνέχειας. Η Μπαρτσελόνα απέδειξε στο δεύτερο κρίσιμο τεστ μετά από αυτό με την Παρί, ότι έχει εμφανείς αδυναμίες. Και είναι φυσιολογικό, αφού ουσιαστικά πρόκειται για μία νέα ομάδα.
Ο δρόμος είναι μακρύς και για τους δύο στην κούρσα της Primera. Ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, το χορταστικό ποδόσφαιρο είναι το κύριο ζητούμενο για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Και αν μη τι άλλο, τα clasico το προσφέρουν απλόχερα.
Γράφει ο Κωστής Γκόρος
Τι και αν δεν έπαιζε ο Μπέιλ, τι και αν έκανε ντεμπούτο ο Σουάρες, οι πιθανότητες ήταν εξαρχής μοιρασμένες στις δύο ομάδες. Οι Μαδριλένοι χωρίς τον Ουαλό άλλαξαν το σύστημα σε 4-4-2 με Ρονάλντο-Μπενζεμά στην κορυφή, τον Χάμες στα δεξιά και τον Ίσκο στα αριστερά και το κλασσικό δίδυμο Κρος-Μόντριτς στον άξονα.
Από την άλλη, ο Λουίς Ενρίκε αποφάσισε να δώσει φανέλα βασικού στον Σουάρες που επανήλθε μετά από 4 μήνες απραξίας και στον Ματιέ. Επίσης, άφησε στον πάγκο τον Ράκιτιτς και εμπιστεύτηκε την τριάδα Μπούσκετς-Τσάβι-Ινιέστα στα χαφ.
Το ματς άρχισε με ένα πολύ γρήγορο γκολ (άψογο τεχνικά) του Νεϊμάρ, ο οποίος πιστοποίησε τη φετινή βελτίωση του. Ίσως ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη του ματς, αφού η Ρεάλ περισσότερο πείσμωσε και ανέβηκε παρά έχασε ψυχολογία. Ξεκίνησε άμεσα την αντεπίθεση της εκμεταλλευόμενη τις κακές αντιδράσεις των Άλβες-Ματιέ χτυπώντας από τα άκρα. Ο Βραζιλιάνος έδειξε ότι αφοσιώνεται αρκετά στην επίθεση αφήνοντας κενούς χώρους πίσω στον Ίσκο. Όσο για τον Γάλλο, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο στην άμυνα και είχε πολλά προβλήματα από τον δραστήριο Χάμες.
Τα δύο δοκάρια του Μπενζεμά στην ίδια φάση αποτέλεσαν προειδοποιητικές βολές για τη συνέχεια. Ο χώρος του κέντρου ανήκε ξεκάθαρα στη Ρεάλ με τον Κρος να κάνει τρομερή δουλειά, αλλά να περνάει παράλληλα απαρατήρητος. Κλείδωνε τους χώρους στον Τσάβι και τον Ινιέστα, ενώ με το γερμανικό του ΄΄σκύλιασμα΄΄ έκλεβε συνεχώς μπάλες.
Η ποιότητα της Μπαρτσελόνα στην επίθεση είχε ως αποτέλεσμα να βγει μία κλασική ευκαιρία για τον Μέσι (η μοναδική του στο ματς), αλλά εκείνος τη σπατάλησε. Έπειτα ήρθε το πέναλτι-γκολ του Ρονάλντο που αποκατέστησε τις ισορροπίες.
Στο επόμενο 45λεπτο, η Ρεάλ ήταν απόλυτη κυρίαρχος του παιχνιδιού και φρόντισε να πάρει γρήγορα το προβάδισμα. Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό και δικαιώθηκε με ένα τρίτο γκολ που προήλθε από ένα αβίαστο λάθος του Ινιέστα. Οι Καταλανοί δεν μπόρεσαν να επανέλθουν και αναλώθηκαν σε ένα στιλ παιχνιδιού προηγουμένων ετών με συνεχείς πάσες και καθόλου φάσεις.
Στο παιχνίδι των πάγκων, ο παλιός Αντσελότι υπερίσχυσε του νέου και άπειρου(από αυτήν τη θέση) Λουίς Ενρίκε. Με καλύτερο και πιο ορθολογικό ποδόσφαιρο κατάφερε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε. Πάνω στο ήδη καλοδουλεμένο σύστημα, πρόσθεσε ποιότητα με τους νεοφερμένους Κρος-Χάμες και η ομάδα αποδίδει ακόμα καλύτερα.
Ο Αστουριανός προπονητής των ΄΄μπλαουγκράνα΄΄ φάνηκε να μην έχει την απαραίτητη ψυχραιμία για ένα τέτοιο ματς. Ο ενθουσιασμός για την επιστροφή του Σουάρες έκανε στην άκρη την λογική. Γιατί ο Ουρουγουανός είναι ανέτοιμος με 4 μήνες χωρίς επίσημο παιχνίδι. Και φάνηκε αφού, πέραν της ασίστ, κυμάνθηκε σε πολύ ρηχά επίπεδα. Περίεργη είναι και η απόφαση να βάλει τον κακό επιθετικά Ματιέ ως αριστερό μπακ. Μία θέση που μπορεί να την ξέρει, αλλά τη φετινή χρονιά δεν έχει παίξει καθόλου εκεί.
Όπως και να ΄χει, η Ρεάλ συνδύασε την ουσία (να φτάσει στο -1 από την κορυφή) με θέαμα. Πήρε μία νίκη ψυχολογίας ενόψει της συνέχειας. Η Μπαρτσελόνα απέδειξε στο δεύτερο κρίσιμο τεστ μετά από αυτό με την Παρί, ότι έχει εμφανείς αδυναμίες. Και είναι φυσιολογικό, αφού ουσιαστικά πρόκειται για μία νέα ομάδα.
Ο δρόμος είναι μακρύς και για τους δύο στην κούρσα της Primera. Ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, το χορταστικό ποδόσφαιρο είναι το κύριο ζητούμενο για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Και αν μη τι άλλο, τα clasico το προσφέρουν απλόχερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου