Γράφει ο Χρήστος Ζήσης
Ο Μίλανιτς φεύγει, η γκρίνια του κόσμου της Λίντς ανάγκασε τον Σελίνο να τον απομακρύνει απο τον πάγκο των "παγωνιών". Σωστό ή λάθος, αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει, το θέμα είναι οτί ο Μίλανιτς ήρθε σε ένα χρονικό σημείο που η Λίντς έδειχνε να ανεβάζει στροφές, και ουσιαστικά δεν είχε ανάγκη έναν νέο προπονητή.
Η απόκτηση του Σλοβένου τεχνικού έγινε ακριβώς ενα μήνα πριν. Σε αυτόν τον ένα μήνα δεν κατάφερε να πάρει νίκη, έχοντας στο ιστορικό του τρεις ισοπαλίες και ισάριθμες ήττες.
Απο την αρχή είχε ζητήσει πίστωση χρόνου, να μάθει τους παίχτες και σε ποια θέση αποδίδει ο καθένας τους καλύτερα. Στο ντεμπούτο του Μίλανιτς στον πάγκο της, η Λίντς ηττήθικε απο την Μπρέντφορντ με 2-0, σε ένα παιχνίδι προσαρμογής και για την ομάδα και για τον τεχνικό, δινοντάς του ένα ελαφρυντικό. Στα υπόλοιπα παιχνίδια που ακολούθησαν, υπήρξε σίγουρα βελτίωση, άλλα η Λίντς είχε καθάρα πρόβλημα στο γκολ.
Αυτό που προσπάθησε να δουλέψει περισσότερο ο Μίλανιτς, ήταν το παιχνίδι αντεπιθέσεων. Σε κάθε παιχνίδι έδινε χώρους στον αντίπαλο, περιμένοντας ένα λάθος ή ένα κλέψημο, για να μπορέσει η Λίντς να κάνει μία επιθετική προσπάθεια. Εκτός απο αυτό, του Σλοβένου του άρεσε να αλλάζει συχνά την επιθετική γραμμή πριν κάθε παιχνίδι, προσπαθόντας να καταλήξει σε ένα επιτυχημένο δίδυμο. Αυτή η φιλοσοφία δεν έπιασε τόπο και η Λίντς σκόραρε τέσσερις φορες σε έξι παιχνίδια.
Ένα καλό στοιχείο που πέρασε ο Σλοβένος στην ομάδα ήταν το καλό πρώτο ημίχρονο. Στα μάτς με την Σέφλιντ, την Ρόδερδαμ και το ματς του Σαββάτου με την Γούλβς, η απόδοση του πρώτου μισού της ομάδας έδινε υποσχέσεις για ενα καλό αποτέλεσμα. Στα 2 απο τα 3 αυτά παιχνίδια η Λίντς μπήκε στα αποδητήρια έχοντας προβάδισμα στο σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, τα "παγώνια" εμφάνιζαν ένα άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο της διατήρησης του αποτελέσματος. Και τα δύο παιχνίδια στο τέλος τα έχασε άδοξα, καθώς υποχώρησε και έδωσε ΄χωρο στον αντίπαλο. Κυρίως στο παιχνίδι με την Ρόδερδαμ, που η εικόνα του πρώτου μέρους έδειχε μια εύκολη επικράτηση, στο δεύτερο ταμπουρώθηκε χωρίς λόγο.
Αυτό ήταν και το παιχνίδι που οι φίλοι της ομάδας έχασαν την υπομονή τους. Η ισοπαλία με την Νόριτς απλά καθυστέρησε ένα πενθήμερο την απομάκρυνση του τεχνικού της Λίντς.
Το πιό εύκολο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να κατηγορήσει τον Μίλανιτς για την κατρακύλα της ομάδας. Γνώμη μου είναι οτι ο μεγαλύτερος φταίχτης για αυτό, ειναι ο πρόεδρος της, Μασίμο Σελίνο. Η επιλογή του να αλλάξει τεχνικό, σε μία περίοδο που η Λίντς είχε ενα σερί τεσσάρων αγώνων με τρεις νίκες και μία ισοπαλία, δείχνει οτι δεν έχει γνώση των προβλημάτων της ομάδας. Η κίνηση - ανέκδοτο του Ιταλού μεγαλομετόχου, ήταν να αντικαταστήσει τον Ντάρκο Μίλανιτς με τον πρώην τεχνικό της Λίντς, Νιλ Ρέντφερν, πιστεύοντας οτι θα συνεχίσει τα καλά αποτελέσματα απο εκεί που τα άφησε.
Εν κατακλείδι, ο ερχομός του Ντάρκο Μίλανιτς το μόνο που κατάφερε ήταν να ρίξει την Λίντς χαμηλά στην βαθμολογία, και να την απομακρύνει απο τα πλέι-οφ ανόδου. Επιπλέον, στέρισε απο τον Νιλ Ρέντφερν πολύτιμο χρόνο να δουλέψει πάνω στην ομάδα και να την φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Πλέον ο Ρέντφερν, καλείται να αναστήσει το αγωνιστικό πρόσωπο της Λίντς, σε μία δύσκολη περίοδο για την ομάδα και τον απελπισμένο κόσμο της.
Ο Μίλανιτς φεύγει, η γκρίνια του κόσμου της Λίντς ανάγκασε τον Σελίνο να τον απομακρύνει απο τον πάγκο των "παγωνιών". Σωστό ή λάθος, αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει, το θέμα είναι οτί ο Μίλανιτς ήρθε σε ένα χρονικό σημείο που η Λίντς έδειχνε να ανεβάζει στροφές, και ουσιαστικά δεν είχε ανάγκη έναν νέο προπονητή.
Η απόκτηση του Σλοβένου τεχνικού έγινε ακριβώς ενα μήνα πριν. Σε αυτόν τον ένα μήνα δεν κατάφερε να πάρει νίκη, έχοντας στο ιστορικό του τρεις ισοπαλίες και ισάριθμες ήττες.
Απο την αρχή είχε ζητήσει πίστωση χρόνου, να μάθει τους παίχτες και σε ποια θέση αποδίδει ο καθένας τους καλύτερα. Στο ντεμπούτο του Μίλανιτς στον πάγκο της, η Λίντς ηττήθικε απο την Μπρέντφορντ με 2-0, σε ένα παιχνίδι προσαρμογής και για την ομάδα και για τον τεχνικό, δινοντάς του ένα ελαφρυντικό. Στα υπόλοιπα παιχνίδια που ακολούθησαν, υπήρξε σίγουρα βελτίωση, άλλα η Λίντς είχε καθάρα πρόβλημα στο γκολ.
Αυτό που προσπάθησε να δουλέψει περισσότερο ο Μίλανιτς, ήταν το παιχνίδι αντεπιθέσεων. Σε κάθε παιχνίδι έδινε χώρους στον αντίπαλο, περιμένοντας ένα λάθος ή ένα κλέψημο, για να μπορέσει η Λίντς να κάνει μία επιθετική προσπάθεια. Εκτός απο αυτό, του Σλοβένου του άρεσε να αλλάζει συχνά την επιθετική γραμμή πριν κάθε παιχνίδι, προσπαθόντας να καταλήξει σε ένα επιτυχημένο δίδυμο. Αυτή η φιλοσοφία δεν έπιασε τόπο και η Λίντς σκόραρε τέσσερις φορες σε έξι παιχνίδια.
Ένα καλό στοιχείο που πέρασε ο Σλοβένος στην ομάδα ήταν το καλό πρώτο ημίχρονο. Στα μάτς με την Σέφλιντ, την Ρόδερδαμ και το ματς του Σαββάτου με την Γούλβς, η απόδοση του πρώτου μισού της ομάδας έδινε υποσχέσεις για ενα καλό αποτέλεσμα. Στα 2 απο τα 3 αυτά παιχνίδια η Λίντς μπήκε στα αποδητήρια έχοντας προβάδισμα στο σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, τα "παγώνια" εμφάνιζαν ένα άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο της διατήρησης του αποτελέσματος. Και τα δύο παιχνίδια στο τέλος τα έχασε άδοξα, καθώς υποχώρησε και έδωσε ΄χωρο στον αντίπαλο. Κυρίως στο παιχνίδι με την Ρόδερδαμ, που η εικόνα του πρώτου μέρους έδειχε μια εύκολη επικράτηση, στο δεύτερο ταμπουρώθηκε χωρίς λόγο.
Αυτό ήταν και το παιχνίδι που οι φίλοι της ομάδας έχασαν την υπομονή τους. Η ισοπαλία με την Νόριτς απλά καθυστέρησε ένα πενθήμερο την απομάκρυνση του τεχνικού της Λίντς.
Το πιό εύκολο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να κατηγορήσει τον Μίλανιτς για την κατρακύλα της ομάδας. Γνώμη μου είναι οτι ο μεγαλύτερος φταίχτης για αυτό, ειναι ο πρόεδρος της, Μασίμο Σελίνο. Η επιλογή του να αλλάξει τεχνικό, σε μία περίοδο που η Λίντς είχε ενα σερί τεσσάρων αγώνων με τρεις νίκες και μία ισοπαλία, δείχνει οτι δεν έχει γνώση των προβλημάτων της ομάδας. Η κίνηση - ανέκδοτο του Ιταλού μεγαλομετόχου, ήταν να αντικαταστήσει τον Ντάρκο Μίλανιτς με τον πρώην τεχνικό της Λίντς, Νιλ Ρέντφερν, πιστεύοντας οτι θα συνεχίσει τα καλά αποτελέσματα απο εκεί που τα άφησε.
Εν κατακλείδι, ο ερχομός του Ντάρκο Μίλανιτς το μόνο που κατάφερε ήταν να ρίξει την Λίντς χαμηλά στην βαθμολογία, και να την απομακρύνει απο τα πλέι-οφ ανόδου. Επιπλέον, στέρισε απο τον Νιλ Ρέντφερν πολύτιμο χρόνο να δουλέψει πάνω στην ομάδα και να την φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Πλέον ο Ρέντφερν, καλείται να αναστήσει το αγωνιστικό πρόσωπο της Λίντς, σε μία δύσκολη περίοδο για την ομάδα και τον απελπισμένο κόσμο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου