Γράφει ο Χρήστος Ζήσης
Πριν αρχίσει η νέα σεζόν της Τσάμπιονσιπ και κοιταζοντας τις μεταγραφικές κινήσεις των ομάδων, η Φούλαμ φάνταζε ως ένα από τα φαβορί για την άνοδο. Μεγάλα ονόματα έφυγαν, που είναι λογικό λόγο του υποβιβασμού, αλλά στη διοίκηση των Λονδρέζων έδειξαν ότι είναι λάρτζ, ξωδεύοντας λίγο παραπάνω απο 20 εκατομμύρια ευρώ, επενδύοντας σε νεαρούς παίχτες. Η Φούλαμ έφτιαξε μια καινούρια ομάδα, με αυτούς που παρέμειναν στο Κρέιβεν Κότατζ να είναι στην πλειοψηφεία τους νεαροί. Στο τιμόνι της ομάδας παρέμεινε ο Μagath.
Η εκκίνηση της Φούλαμ δεν ήταν η αναμενόμενη. Ο Magath δεν είχε ένα στάνταρ πλάνο, σε κάθε παιχνίδι δοκίμαζε και ένα διαφορετικό σχήμα, δείχνοντας την αδυναμία του στην διαχείριση του υλικού και την κάκη προέτοιμασια της ομάδας το καλοκαίρι. Η ελειψή ανάπτυψης κρατούσε την Φούλαμ μακρύα απο το εύκολο γκολ και η συνήθως κακή αρχή στο ματς την έβαζε να κυνηγάει στο σκορ και στο τέλος να χάνει. Η ήττα απο την Φόρεστ ήταν και το τελευταίο παιχνίδι του Γερμανού τεχνικού στον πάγκο των Κότατζερς.
Την θέση του Magath πήρε ο Ουαλός Kit Symons. Κόντρα στην Ντονκάστερ για το Λιγκ Καπ, παρέταξε την Φούλαμ με κλασικό 4-4-2. Η Φούλαμ του πρώτου ημιχρόνου είχε συνοχή στο παιχνίδι της, καλη κυκλοφορία, δραστήρια επιθετική γράμμη και μπήκε στα αποδυτήρια με 2 γκολ. Το πρώτο ματς του Ουαλού για το πρωτάθλημα της Τσάμπιονσιπ δεν είχε το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Παρατάσοντας την με 4-3-3 η Φούλαμ θύμιζε την ομάδα των προηγούμενων αγωνιστικών. Με ελάχιστες ευκαιρίες, αδυναμία στην οργάνωση και στην τελική πάσα και την αποβολή του Hutchinson, δεν μπόρουσε να γλιτώσει την ήττα. Το λάθος του τέος προπονητή της, δεν το έκανε ο Ουαλός. Στα υπόλοιπα παιχνίδια καταστάλαξε στο 4-4-2, η Φούλαμ άλλαξε χαρακτήρα στον τρόπο παιχνιδιού της. H τετράδα του κέντρου με Ruiz, Σταφυλλίδη,Christensen και Parker, προσαρμόζεται πλέον σε κάθε αλλαγή συστήματος απο κλασικό 4-4-2 σε ρόμβο με Ruiz πίσω απο τους επιθετικούς, Σταφυλλιδή αριστερά, Christensen δεξία, και τον Parker στο άξονα. Η επιθετική γραμμή Rodallega και McCormack φαίνεται ιδανική και πλέον μένει ο Σκωτσέζος να βρει ξανά την έφεση στο σκοράρισμα. Από τότε οι Κότατζερς χάσανε μόνο απο την φορμαρισμένη Μίντλεσμπρο και μετράνε 3 νίκες στα τελευταια 4 μάτς πρωταθλήματος.
Στο παιχνίδι με την Νόριτς, η Φούλαμ έβγαλε εκόμα ένα στοιχείο που θα την βοηθήσει να κερδίσει παιχνίδια με ανώτερες ομάδες στο μέλλον.
Η ανασταλτική λειτουργία της ηταν υποδειγματική, μην αφήνοντας στο φορμαρισμένο επιθετικό δίδυμο της Νόριτς, Grabban και Jerome, να βρουν χώρους και να απειλήσουν, οδηγόντας τους σε μακρινά και άστοχα σουτ. Μπορεί να μην είχε την κατοχή της μπάλας, αλλά αυτό δεν της δημιούρησε κάποιο πρόβλημα στον έλεγχο του αγώνα. Είχε και την τύχη με το μέρος της στην φάση του πέναλτυ όπου ο Grabban έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, αλλά είχε την κλασική ευκαιρία του McCormack στο 52ο λεπτο, για να διπλασιάσει τα τερματά της. Η Φούλαμ κατάφερε να κρατήσει το σκορ, χωρίς να ρισκάρει για το κάτι παραπάνω.
Ο Kit Symons έχει βαλει την σφραγίδα του στα τελευταία θετικά αποτελέσματα και την αγωνιστική πρόοδο της Φούλαμ. Με τον τρόπο παιχνιδιού της, όμως, δίνει στο ποδοσφαιρικό κοινό να καταλάβει οτι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθόρια βελτίωσης. Είναι ρεαλιστής, ξέρει ότι, παρά τις νίκες, οι Κότατζερς είναι μια νέα ομάδα και υστερούν σε ομοιογένεια. Το γεγονός είναι οτι παιχνίδι με παιχνίδι η Φούλαμ αρχίζει να ξαναβρίσκει το αγωνιστικό προσωπό της. Είναι ακόμα νωρίς για να πει κανείς ότι έχει χάσει το τρένο της ανόδου, σε ένα πρωτάθλημα που έχει ακόμα 34 αγωνιστικές, και με τις εκπλήξεις να μην λείπουν απο τους αγώνες.
Πριν αρχίσει η νέα σεζόν της Τσάμπιονσιπ και κοιταζοντας τις μεταγραφικές κινήσεις των ομάδων, η Φούλαμ φάνταζε ως ένα από τα φαβορί για την άνοδο. Μεγάλα ονόματα έφυγαν, που είναι λογικό λόγο του υποβιβασμού, αλλά στη διοίκηση των Λονδρέζων έδειξαν ότι είναι λάρτζ, ξωδεύοντας λίγο παραπάνω απο 20 εκατομμύρια ευρώ, επενδύοντας σε νεαρούς παίχτες. Η Φούλαμ έφτιαξε μια καινούρια ομάδα, με αυτούς που παρέμειναν στο Κρέιβεν Κότατζ να είναι στην πλειοψηφεία τους νεαροί. Στο τιμόνι της ομάδας παρέμεινε ο Μagath.
Η εκκίνηση της Φούλαμ δεν ήταν η αναμενόμενη. Ο Magath δεν είχε ένα στάνταρ πλάνο, σε κάθε παιχνίδι δοκίμαζε και ένα διαφορετικό σχήμα, δείχνοντας την αδυναμία του στην διαχείριση του υλικού και την κάκη προέτοιμασια της ομάδας το καλοκαίρι. Η ελειψή ανάπτυψης κρατούσε την Φούλαμ μακρύα απο το εύκολο γκολ και η συνήθως κακή αρχή στο ματς την έβαζε να κυνηγάει στο σκορ και στο τέλος να χάνει. Η ήττα απο την Φόρεστ ήταν και το τελευταίο παιχνίδι του Γερμανού τεχνικού στον πάγκο των Κότατζερς.
Την θέση του Magath πήρε ο Ουαλός Kit Symons. Κόντρα στην Ντονκάστερ για το Λιγκ Καπ, παρέταξε την Φούλαμ με κλασικό 4-4-2. Η Φούλαμ του πρώτου ημιχρόνου είχε συνοχή στο παιχνίδι της, καλη κυκλοφορία, δραστήρια επιθετική γράμμη και μπήκε στα αποδυτήρια με 2 γκολ. Το πρώτο ματς του Ουαλού για το πρωτάθλημα της Τσάμπιονσιπ δεν είχε το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Παρατάσοντας την με 4-3-3 η Φούλαμ θύμιζε την ομάδα των προηγούμενων αγωνιστικών. Με ελάχιστες ευκαιρίες, αδυναμία στην οργάνωση και στην τελική πάσα και την αποβολή του Hutchinson, δεν μπόρουσε να γλιτώσει την ήττα. Το λάθος του τέος προπονητή της, δεν το έκανε ο Ουαλός. Στα υπόλοιπα παιχνίδια καταστάλαξε στο 4-4-2, η Φούλαμ άλλαξε χαρακτήρα στον τρόπο παιχνιδιού της. H τετράδα του κέντρου με Ruiz, Σταφυλλίδη,Christensen και Parker, προσαρμόζεται πλέον σε κάθε αλλαγή συστήματος απο κλασικό 4-4-2 σε ρόμβο με Ruiz πίσω απο τους επιθετικούς, Σταφυλλιδή αριστερά, Christensen δεξία, και τον Parker στο άξονα. Η επιθετική γραμμή Rodallega και McCormack φαίνεται ιδανική και πλέον μένει ο Σκωτσέζος να βρει ξανά την έφεση στο σκοράρισμα. Από τότε οι Κότατζερς χάσανε μόνο απο την φορμαρισμένη Μίντλεσμπρο και μετράνε 3 νίκες στα τελευταια 4 μάτς πρωταθλήματος.
Στο παιχνίδι με την Νόριτς, η Φούλαμ έβγαλε εκόμα ένα στοιχείο που θα την βοηθήσει να κερδίσει παιχνίδια με ανώτερες ομάδες στο μέλλον.
Η ανασταλτική λειτουργία της ηταν υποδειγματική, μην αφήνοντας στο φορμαρισμένο επιθετικό δίδυμο της Νόριτς, Grabban και Jerome, να βρουν χώρους και να απειλήσουν, οδηγόντας τους σε μακρινά και άστοχα σουτ. Μπορεί να μην είχε την κατοχή της μπάλας, αλλά αυτό δεν της δημιούρησε κάποιο πρόβλημα στον έλεγχο του αγώνα. Είχε και την τύχη με το μέρος της στην φάση του πέναλτυ όπου ο Grabban έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, αλλά είχε την κλασική ευκαιρία του McCormack στο 52ο λεπτο, για να διπλασιάσει τα τερματά της. Η Φούλαμ κατάφερε να κρατήσει το σκορ, χωρίς να ρισκάρει για το κάτι παραπάνω.
Ο Kit Symons έχει βαλει την σφραγίδα του στα τελευταία θετικά αποτελέσματα και την αγωνιστική πρόοδο της Φούλαμ. Με τον τρόπο παιχνιδιού της, όμως, δίνει στο ποδοσφαιρικό κοινό να καταλάβει οτι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθόρια βελτίωσης. Είναι ρεαλιστής, ξέρει ότι, παρά τις νίκες, οι Κότατζερς είναι μια νέα ομάδα και υστερούν σε ομοιογένεια. Το γεγονός είναι οτι παιχνίδι με παιχνίδι η Φούλαμ αρχίζει να ξαναβρίσκει το αγωνιστικό προσωπό της. Είναι ακόμα νωρίς για να πει κανείς ότι έχει χάσει το τρένο της ανόδου, σε ένα πρωτάθλημα που έχει ακόμα 34 αγωνιστικές, και με τις εκπλήξεις να μην λείπουν απο τους αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου