Ερυθρόλευκη ανασυγκρότηση

Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη από τις ομάδες μας που ρίχνεται στη μάχη των ευρωπαϊκών αναμετρήσεων, ως ο μοναδικός εκπρόσωπος μας στο Champions League. Οι ερυθρόλευκοι καλούνται, έπειτα από μια μίνι περίοδο ντεφορμαρίσματος, να θυμηθούν το καλό τους αγωνιστικό πρόσωπο, σε ένα από τα πιο κομβικά παιχνίδια για αυτούς μέσα στη χρονιά.


Γράφει ο Άρης Σταμόπουλος




Για τους Πειραιώτες, τα παιχνίδια με Παναχαϊκή και Ατρόμητο αποτελούν αρνητικά δείγματα. Κάνουν φανερό την έλλειψη κινήτρου από πλευράς παικτών, οι οποίοι τα αντιμετώπισαν ως αγγαρεία. Στην περίπτωση του αγώνα στο Περιστέρι υπήρχε η δικαιολογία ότι το μυαλό όλων ήταν στο Μάλμε. Στην περίπτωση του αγώνα στην Πάτρα δε μπορούσε τίποτα να δικαιολογηθεί. Ο πρωταθλητής Ελλάδας ζορίστηκε, πιέστηκε, αιφνιδιάστηκε από ομάδα μικρότερης κατηγορίας.

Για τους Πατρινούς αυτό ήταν ένα παιχνίδι που μόνο να κερδίσουν είχαν. Και κέρδισαν περισσότερα από όσα τους αναλογούσαν, κάνοντας τον Ολυμπιακό να χάσει πολλά. Αν δεν ήταν το παλικάρι, ο Κάργας, να βάλει εκείνο το ανεπανάληπτο αυτογκόλ, πολύ πιθανό να μην κέρδιζε κιόλας! Και φυσικά δεν αποτελεί δικαιολογία ότι οι ερυθρόλευκοι έπαιζαν με απουσίες. Πόσο μάλλον όταν έχουν ρόστερ που κατεβάζει άνετα δύο διαφορετικές ενδεκάδες, ισάξιες για να πάρουν το πρωτάθλημα.

Για να φτάσουμε στο Σαββατιάτικο ματς με τον Ατρόμητο, όπου ήταν φανερό πως το πάθημα του Κυπέλλου δεν έγινε μάθημα. Σε έδρες όπως το Περιστέρι, με τη φανέλα μόνο δεν περνάς. Ο Ατρόμητος, μια ομάδα που σέβεται την ιστορία της, έστησε… «μπλόκο» και το εξπρές των πειραιωτών έκανε στάση στο Μπουρνάζι για καφέ! Νωχελική εμφάνιση, με εμφανή σημάδια αδιαφορίας και αλαζονική αντιμετώπιση, όσον αφορά την κρισιμότητα του αγώνα, από πλευράς παικτών.

Όπως είχα αναφέρει και μετά το τέλος του αγώνα με την Ατλέτικο, ο αγώνας με τη Μάλμε στη Σουηδία αποκτά χαρακτήρα must win. Αφενός, με νίκη ο Ολυμπιακός κάνει μεγάλο βήμα για την πρόκριση στους 16, ανοίγοντας τη βαθμολογική διαφορά είτε από την Ατλέτικο, είτε από τη Γιουβέντους, είτε και από τις δύο μαζί. Αφετέρου, εξασφαλίζει σε τεράστιο βαθμό την τρίτη θέση στον όμιλο που του εξασφαλίζει, παράλληλα, την ευρωπαϊκή του παρουσία και μετά το Γενάρη.

Αν παρουσιάσει εικόνα αντίστοιχη με τον αγώνα απέναντι στην Ατλέτικο, τότε έχει καλές πιθανότητες να φύγει με τη νίκη από τη Σουηδία. Αν όμως παρουσιαστεί όπως στους αγώνες για τις εγχώριες διοργανώσεις, τότε δε θα περάσει ευχάριστο βράδυ την Τετάρτη. Ο Μίτσελ έχει αποδείξει πως έχει το «know how» να γυρίσει το διακόπτη και να δώσει το απαραίτητο κίνητρο, ώστε οι παίκτες τους να βγουν σοβαροί και διψασμένοι στον αγωνιστικό χώρο για τη νίκη.

Στα του αγώνα της Τετάρτης τώρα, είναι ένα παιχνίδι που χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Οι σκανδιναβικές ομάδες έχουν στο παρελθόν πληγώσει πολλάκις την ομάδα του Πειραιά. Ακόμα και σε περιόδους που η ελληνική ομάδα ήταν ποιοτικά και αγωνιστικά ανώτερη από αυτές, έβρισκαν τον τρόπο να της κάνουν τη ζημιά.

Τη σεζόν 1999-2000 ήταν η Μόλντε που του στέρησε στην πρόκριση στην επόμενη φάση, όταν το 0-2 του πρώτου ημιχρόνου, στη Νορβηγία, μετετράπη σε 3-2 και νίκη για τους Νορβηγούς. Το 2005-2006, ο Ολυμπιακός προερχόταν από μια χρονιά που βγήκε τρίτος στον όμιλο, σε ισοβαθμία με τη Λίβερπουλ, και σταμάτησε στους 16 του Κυπέλλου Uefa. Παρόλα αυτά, η επίσης νορβιγική Ρόσεμποργκ τον άφησε πρόωρα εκτός Ευρώπης.

Στο δια ταύτα. Η Μάλμε δε θα είναι εύκολος αντίπαλος και το απέδειξε στην πρεμιέρα απέναντι στη Γιουβέντους. Θα χρειαστεί πολύ πάθος, πολύς ιδρώτας και πολύ μεγάλη προσπάθεια για να έρθει το πολυπόθητο «διπλό». Επί Μίτσελ, με εξαίρεση τα παιχνίδια με τη Λεβάντε, ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται σοβαρός, μεστός και με κυνική αποτελεσματικότητα. Μένει να δούμε ποιος από τους δύο Ολυμπιακούς, που έχουμε παρακολουθήσει φέτος, θα κάνει την εμφάνισή του στο «Σουίντμπανκ Στάντιον».