Η άρρωστη πλευρά της FIFA

Το παγκόσμιο κύπελλο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προσφέροντας πολλές και απίστευτες συγκινήσεις. Μαζί όμως με την πληθώρα συναισθημάτων, το φετινό Μουντιάλ δρα και ως καλύπτρα για το άρρωστο και γεμάτο σκάνδαλα πρόσωπο της διοργανώτριας FIFA.

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλάρης



Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με αυτό το θέμα. Πριν κάποιο διάστημα οι Αλλαξομπαλιές είχαν αναφερθεί και στο σκάνδαλο της de facto αναγνώρισης της Ομοσπονδίας του Γιβραλτάρ από τη παγκόσμια ποδοσφαιρική Ομοσπονδία εν μέσω πολιτικής και όχι μόνο θυέλλης. Λίγους μήνες μετά και πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού της Ολλανδίας με την Αργεντινή, η FIFA αποφάσισε και ανακοίνωσε την αποβολή επ’ αόριστον της Νιγηρίας από όλες τις συλλογικές και εθνικές αντιπροσωπεύσεις της.

Η συγκεκριμένη απόφαση στηρίχθηκε σε σχετικό άρθρο που απαγορεύει τη μεθόδευση και την παρεμβολή των κυβερνήσεων στις εγχώριες ομοσπονδίες. Ο λόγος, φυσικά, είναι η προστασία του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου σε όλες τις χώρες του πλανήτη. Έτσι, στην περίπτωση της Νιγηρίας, μετά τον αποκλεισμό της ομάδας από τη Γαλλία στη Βραζιλία, η κυβέρνηση με σχετικό εσωτερικό πραξικόπημα, αντικατέστησε με τη βία τον πρόεδρο με κάποιον της απόλυτης εμπιστοσύνης της. Φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν ήδη γνωστό στη χώρα που προσπάθησε να καλύψει νομικά το θέμα, στήνοντας υποτυπώδεις κάλπες, το αποτέλεσμα των οποίων έβγαλε νικητή τον νέο πρόεδρο με ποσοστό 99%. Μέχρι εδώ, όλα είναι ορθά και εναρμονισμένα με το νόμο· η αποβολή νόμιμη και η Νιγηρία δικαίως εκτός. Από εδώ και πέρα όμως η κατάσταση χαλάει και πιο συγκεκριμένα έχει χαλάσει εδώ και 8 μήνες, από τα τέλη του 2013.

Στις 21 Δεκεμβρίου, ο πρόεδρος της αναγνωρισμένης ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου της Παλαιστίνης εξέδωσε ανακοίνωση – διάβημα προς τη FIFA γνωστοποιώντας τις εσκεμμένες απαγορεύσεις του Ισραηλινού στρατού στους Παλαιστίνιους ποδοσφαιριστές και κατόχους δελτίου της FIFA να αγωνιστούν, ακόμη και να προπονηθούν στις υποτυπώδεις εγκαταστάσεις του κρατιδίου. Στη συγκεκριμένη ανακοίνωση, ο Τζ. Ραχούμπ αποκαλύπτει την άρνηση χορήγησης άδειας εκ του Ισραηλινού στρατού στους Παλαιστίνιους αθλητές για λόγους «ανωτέρας βίας». Επίσης, απαιτεί την αποβολή του Ισραήλ από την Παγκόσμια Ομοσπονδία έχοντας μάλιστα τις σύμφωνες υπογραφές των κρατών Ιράν, Λιβάνου, Ιορδανίας, Συρίας και Ιράκ*. Φυσικά, το πάτημά ήταν το συγκεκριμένο άρθρο που σήμερα, απόπεμψε επ’ αόριστον τη Νιγηρία.

Η συνέχεια της κατάστασης αποδεικνύει και το σκάνδαλο της περιπτώσεως. Αναλυτικότερα, τρεις εβδομάδες μετά το συγκεκριμένο διάβημα, η FIFA αντέδρασε και συγκάλεσε στη Νυόν, τους προέδρους των ομοσπονδιών Παλαιστίνης και Ισραήλ. Μετά το τέλος της συνάντησης, η πλευρά του Ισραήλ, παραδέχθηκε εμμέσως την κυβερνητική μεθόδευση εντός των ποδοσφαιρικών ζητημάτων. «Το θέμα δεν είναι μόνο αθλητικό, αλλά και εθνικό και σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να το αφήσουμε να περάσει έτσι.», δήλωσε στη συνέντευξη τύπου ο Α. Λουζόν, αντιπρόσωπος του Ισραήλ. Αμέσως, η Παλαιστίνια μεριά κατηγόρησε τη FIFA για τήρηση δυο μέτρων και δυο σταθμών, λαμβάνοντας την απάντηση ότι το θέμα θα εξεταστεί και πρόθεση όλων είναι να υπάρξει συμφωνία.

Κοντολογίς, καμία απολύτως ενέργεια και σιγή ιχθύος από την πλέον αρμόδια επιτροπή. Σιγή, που φωνάζει ξεκάθαρα την αδυναμία επιβολής της FIFA σε θέματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές, όπως εκείνες της Μέσης Ανατολής. Φτάνοντας, στον Απρίλιο του 2014, η FIFA εν μέσω πιέσεων και από τις χώρες που υπέγραψαν υπέρ του άνωθι διαβήματος, αποφάσισε τη σύναψη επιτροπής που θα αποφάσιζε για την τύχη της υπόθεσης. Επόπτης ορίστηκε ο Αθλητικός κομισάριος της FIFA και πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Σρι Λάνκα. Το χρονοδιάγραμμα προέβλεπε τη λήψη απόφασης μέχρι τις 12 Ιουνίου 2014** ημέρα που εντελώς τυχαία τα γραφεία της ποδοσφαιρικής Παλαιστίνης, εκκενώθηκαν λόγω κοντινής επίθεσης (πηγή: Foreign Policy, τεύχος 207 – Ιούνιος 2014). Απόφαση που φυσικά δεν πάρθηκε ποτέ και οι λόγοι όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό δεν είναι σε καμία περίπτωση ποδοσφαιρικοί.

Αντίδραση μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει, κάτι που δυναμώνει περισσότερο τις σκέψεις και τους σιωπηλά επιβεβαιωμένους φόβους ότι τελικά η FIFA δεν είναι και τόσο αυτοδιοίκητη όπως κομπάζει τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά κατέχει τα κατάλληλα όπλα όπως το μουντιάλ και άλλα δρώμενα ώστε να αποκρούει με ευκολία τα φώτα της δημοσιότητας από τα των έσω της.

* Ο κανονισμός της FIFA προβλέπει τη συζήτηση των θεμάτων, μόνον αν έχουν εξασφαλίσει 3 σύμφωνες γνώμες άλλων εθνικών Ομοσπονδιών.

** Απόφαση που σε λιγότερο κραυγαλέα περίπτωση όπως εκείνη της Νιγηρίας, χρειάστηκε μόλις 10 ημέρες.

Follow @dimitris_sak