Η "Λεωφόρος" των επιτυχιών...

Η σεζόν κλείνει με εντυπωσιακό τρόπο τον Παναθηναϊκό, αφού μετά τη κατάκτηση του κυπέλλου, εξασφάλισε και τη θέση για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για να εγκωμιάσουν και να αναλύσουν τη φετινή πορεία της συγκεκριμένης ομάδας. Μετά το πέρας του τελευταίου εντός έδρας αγώνα, είμαστε σε θέση να εξετάσουμε και την επιλογή της διοίκησης η έδρα να είναι η «Λεωφόρος».

Γράφει ο Μάριος Μπελεχρής

Όπως είναι λογικό, οποιαδήποτε σύγκριση θα γίνεται με το στάδιο του Ο.Α.Κ.Α., καθώς αυτή ήταν η έδρα τα προηγούμενα χρόνια και η μόνη διαφορετική επιλογή. Φεύγοντας, λοιπόν, από το κρύο γήπεδο του Αμαρουσίου, που για να γίνει αισθητή η παρουσία του κόσμου έπρεπε να γεμίσει (ήτοι 60.000 κόσμου) κέρδισε τη συσπείρωση. Το οικογενειακό κλίμα πέρασε με ευκολία από τη εξέδρα στην ομάδα και τούμπαλιν. Την δύσκολη-αρχικά- χρονιά τη πέρασε στη ζεστή φυσική του έδρα και όχι στο αδιάφορο Ο.Α.Κ.Α. (βλέπε Α.Ε.Κ.)

Η συσπείρωση έφερε την ατμόσφαιρα και όλα αυτά μετέτρεψαν το «Απόστολος Νικολαΐδης» από ζεστή σε καυτή έδρα. Κάτι το οποίο δεν είναι συνυφασμένο με τα έκτροπα που λαμβάνουν χώρα, λόγω της μικρής απόστασης των πρωταγωνιστών με οπαδούς. Αυτά θύμιζαν ζούγκλα και όχι ποδοσφαιρικό γήπεδο, και συγκαταλέγεται στα αρνητικά αυτού του χώρου. Η ανάγκη για νίκη, έδινε πάτημα σε ανεγκέφαλους να κάνουν πιο εύκολα το έργο τους πράξη, από ότι σε ένα στάδιο.

Όπως και να έχει οι συνθήκες επηρέαζαν τους αντιπάλους και την συγκέντρωσή τους στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό δεν θα έδινε κανένα βαθμό στην ομάδα αν η ίδιοι δεν ήταν άξιοι να τον κατακτήσουν. Διότι οι οπαδοί δίνουν ώθηση και δεν παίζουν άμυνα ούτε επιτίθονται. Για αυτό το εξαιρετικό σύνολο του Αναστασίου όταν βρήκε τα πατήματά του, δεν έκανε ήττες όπως αυτή με τον Πανθρακικό.

Για να περάσουμε και στην άλλη οπτική του ζητήματος, οι παίχτες είχαν να συνηθίσουν ένα μικρό γήπεδο. Οι γραμμές ήταν δύσκολο να ανοίξουν και οι παίχτες έπρεπε να ανταπεξέλθουν στο passing game σε μικρό χώρο. Επίσης το βάρος των προπονητών όφειλε να πέσει και στην έκρηξη των ποδοσφαιριστών. Χαρακτηριστικά που τα είχε ο φετινός Παναθηναϊκός και για αυτό προόδευσε στο σπίτι του.

Το ενδιαφέρον, όμως, έγκειται στη σκέψη ότι η ομάδα επισκέφθηκε δύο φορές φέτος το Ο.Α.Κ.Α. και πέτυχε από τέσσερα γκολ. Σύνολο οχτώ γκολ με παθητικό μόλις ένα από πέναλτι. Στο παιχνίδι με τη Καλλονή οι χώροι βοήθησαν τους ταχείς ποδοσφαιριστές να ανοίξουν το διασκελισμό τους και να κάνουν προωθημένες πάσες, πάνω στο τρέξιμο των συμπαικτών. Στο τελικό απέναντι στον Π.Α.Ο.Κ. το μυστικό ήταν οι γραμμές του «τριφυλλιού» καθώς κινδύνεψε μόνο όταν αυτές άνοιξαν, από το 30’ ως το 45’.

Αυτό μας δείχνει ότι οι παίχτες μπορούν να ανταποκριθούν σε κάθε γήπεδο ανεξαρτήτως χώρου. Αλλά φαίνεται να βγάζουν, με μεγαλύτερη ευκολία, τις επιθετικές αρετές τους στο Ο.Α.Κ.Α. Ίσως όλες αυτές οι σκέψεις και συγκρίσεις χρειαστούν ξανά, γιατί οι άδειες στην Ευρώπη περιέχουν αυστηρότητα. Όσο να ‘ναι, οι ανέσεις του σύγχρονου σταδίου των βορείων προαστίων δεν συγκρίνονται με τη «Λεωφόρο».

Follow @marios_bele