Ήταν το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, όταν μετά την εντός έδρας ήττα από την Λαμποράλ Κούτσα ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε την απόφαση απομάκρυνσης του Αργύρη Πεδουλάκη. Στην θέση του ήρθε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, μια προσωρινή λύση όπως φαίνεται.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς
Είναι δεδομένο μάλλον ότι ο “Φράγκι” δύσκολα θα βρίσκεται στον πάγκο των πρασίνων και του χρόνου. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού φαίνεται αποφασισμένος να θωρακίσει την ομάδα με την πρόσληψη ενός προπονητή ευγνωσμένης αξίας. Δύο σημαντικές παράμετροι που θα ληφθούν υπ’όψη πιθανότατα είναι:
· Ελκυστικό μπάσκετ. Δεν αποτελεί μυστικό ότι επί Αργύρη Πεδουλάκη η ομάδα τις περισσότερες φορές δεν ενθουσίαζε ιδιαίτερα με το μπάσκετ που έπαιζε. Κάτι το οποίο αποτελούσε και παράπονο αρκετών οπαδών της ομάδας. Έτσι ο νέος κόουτς καλείται μεταξύ άλλων να κάνει και πιο θεαματικό το παιχνίδι του ΠΑΟ.
· Διαχείριση του ρόστερ. Φέτος ήταν φανερό ότι δεν έγινε η καλύτερη δυνατή. Ο Ούκιτς προερχόταν από τραυματισμό στην αρχή της χρονιάς, στην δημιουργία υπήρχε πρόβλημα, με αποτέλεσμα ο Διαμαντίδης να αναγκάζεται να αγωνίζεται και να καταπονείται παραπάνω απ’όσο θα έπρεπε. Ακόμα και η μεταγραφή του Ράιτ, έμοιαζε περισσότερο σαν ένα “μπάλωμα”. Tαυτόχρονα οι Παππάς, Γιάνκοβιτς δείχνουν να μην υπολογίζονται ιδιαίτερα, συρρικνώνοντας έτσι το rotation σε 8-9 παίκτες. Στόχος για την επόμενη χρονιά είναι να γίνουν οι κατάλληλες μεταγραφές ώστε να μην παρουσιαστούν ελλείψεις σε κάποια θέση και να αξιοποιηθούν όλοι οι παίκτες.
Έτσι, παρουσιάζουμε μερικά από το ονόματα που είτε θα ακουστούν είτε υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να απασχολήσουν.
Ντέιβιντ Μπλατ: Πιθανότατα ο διακαέστερος πόθος, αλλά ταυτόχρονα και η πιο δύσκολη περίπτωση. Έκανε εκπληκτική χρονιά με την Μακάμπι οδηγώντας την στην κατάκτηση της Euroleague. Πολύ καλός γνώστης της τακτικής. Η Μακάμπι του έχει κάνει ήδη πρόταση ανανέωσης με αυξημένες αποδοχές, ενώ καραδοκεί και η ΤΣΣΚΑ για την πρόσληψη του. Συνεπώς αν τελικά κινηθεί ο Παναθηναϊκός για εκείνον, θα πρέπει να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη και να του παρουσιάσει κι ένα ιδιαίτερα δελεαστικό πλάνο.
Σιμόνε Πιανιτζιάνι: Μια αρκετά εφικτή λύση. Ο Ιταλός είναι αυτός που έβαλε την Σιένα στον χάρτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, οδηγόντας την σε 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα, 4 κύπελλα Ιταλίας και 2 προκρίσεις στην τετράδα της Euroleague. Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην άμυνα, φιλοσοφία που ταιριάζει με αυτή του ΠΑΟ των 2 τελευταίων ετών. Πέρσυ είχε ένα ανεπιτυχές πέρασμα από την Φενέρ, ενώ αυτή την στιγμή είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της χώρας του. Αυτό πάντως δύσκολα θα αποτελέσει εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό.
Σέρτζιο Σκαριόλο: Ένας προπονητής με επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο (2 Ευρωμπάσκετ και μια 2η θέση σε Μουντομπάσκετ με την Εθνική Ισπανίας), αλλά λιγότερες σε συλλογικό επίπεδο. Έχει φάει με το κουτάλι τους πάγκους, καθώς στα 25 χρόνια προπονητικής καριέρας έχει περάσει μεταξύ άλλων από Ρεάλ Μαδρίτης, Ταού, Μάλαγα, Κίμκι, Αρμάνι Μιλάνο. Βεβαίως με τους Ιταλούς αν και είχε ένα από τα υψηλότερα μπάτζετ στην Ευρώπη, απέτυχε παταγωδώς στα 2 χρόνια που βρέθηκε εκεί. Λογικά το καλοκαίρι θα αποχωρήσει από την Λαμποράλ, οπότε ο ΠΑΟ θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για εκείνον.
Φώτης Κατσικάρης: Ο κατά 99% νέος τεχνικός της Εθνικής Ελλάδος (απομένει η λύση της συνεργασίας με τον Τρινκιέρι μόνο), είναι ένα όνομα το οποίο μπορεί να ακουστεί για τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Αν και σχετικά νεαρός, έχει δώσει ήδη δείγματα της δουλειάς του, κυρίως με την ΑΕΚ και την Μπιλμπάο. Είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, κάτι το οποίο αποτελεί ένα συν σε σχέση με άλλους υποψηφίους. Όμως η ΕΟΚ ίσως να έχει αντιρρήσεις για την περίπτωση του, καθώς όπως έγινε και στο παρελθόν με τον Παναγιώτη Γιαννάκη δεν είναι θετική στο ενδεχόμενο ο κόουτς της εθνικής ομάδας να βρίσκεται ταυτόχρονα και σε κάποιον από τους αιώνιους.
Τα αουτσάιντερ: Το μεγαλύτερο φυσικά και είναι ο Ζέλικο. Πόθος όλων των φιλάθλων του ΠΑΟ. Πολύ δύσκολα πάντως θα φύγει από την Φενέρ, η οποία θέλει να χτίσει πάνω του. Επίσης και ο Δημήτρης Ιτούδης, για τον οποίο υπάρχουν όμως δύο μεγάλες δυσκολίες: αφ’ενός δεσμεύεται με συμβόλαιο με την Μπάνβιτ η οποία είναι ευχαριστημένη από αυτόν, και αφ’ετέρου δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Αν στραφεί στην εγχώρια αγορά, αρκετά απίθανο προς το παρόν, ο Σούλης Μαρκόπουλος ο οποίος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στον ΠΑΟΚ και στις προηγούμενες ομάδες του φαντάζει ως ο επικρατέστερος, με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να ακολουθεί.
Ακόμα, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μοιάζει σαν μια λύση. Ναι, καλά διαβάσετε. Ένας παίκτης πολύ αγαπητός στον κόσμο της ομάδας και με μεγάλη οξυδέρκεια στο παρκέ. Σε περίπτωση που δεν επιλεγεί κάποιο πρωτοκλασσάτο όνομα, ο Λιθουανός πλαισιωμένος από ένα καλό τεχνικό τιμ θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη. Είχε ακουστεί άλλωστε και για αντικαταστάτης του “’’Αρτζι”.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλα ονόματα που θα μας απασχολήσουν για την θέση αυτή και δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε τίποτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το αργότερο μέχρι τα μέσα Ιουλίου μάλλον θα γνωρίζουμε τον νέο προπονητή του “τριφυλλιού”.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς
Είναι δεδομένο μάλλον ότι ο “Φράγκι” δύσκολα θα βρίσκεται στον πάγκο των πρασίνων και του χρόνου. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού φαίνεται αποφασισμένος να θωρακίσει την ομάδα με την πρόσληψη ενός προπονητή ευγνωσμένης αξίας. Δύο σημαντικές παράμετροι που θα ληφθούν υπ’όψη πιθανότατα είναι:
· Ελκυστικό μπάσκετ. Δεν αποτελεί μυστικό ότι επί Αργύρη Πεδουλάκη η ομάδα τις περισσότερες φορές δεν ενθουσίαζε ιδιαίτερα με το μπάσκετ που έπαιζε. Κάτι το οποίο αποτελούσε και παράπονο αρκετών οπαδών της ομάδας. Έτσι ο νέος κόουτς καλείται μεταξύ άλλων να κάνει και πιο θεαματικό το παιχνίδι του ΠΑΟ.
· Διαχείριση του ρόστερ. Φέτος ήταν φανερό ότι δεν έγινε η καλύτερη δυνατή. Ο Ούκιτς προερχόταν από τραυματισμό στην αρχή της χρονιάς, στην δημιουργία υπήρχε πρόβλημα, με αποτέλεσμα ο Διαμαντίδης να αναγκάζεται να αγωνίζεται και να καταπονείται παραπάνω απ’όσο θα έπρεπε. Ακόμα και η μεταγραφή του Ράιτ, έμοιαζε περισσότερο σαν ένα “μπάλωμα”. Tαυτόχρονα οι Παππάς, Γιάνκοβιτς δείχνουν να μην υπολογίζονται ιδιαίτερα, συρρικνώνοντας έτσι το rotation σε 8-9 παίκτες. Στόχος για την επόμενη χρονιά είναι να γίνουν οι κατάλληλες μεταγραφές ώστε να μην παρουσιαστούν ελλείψεις σε κάποια θέση και να αξιοποιηθούν όλοι οι παίκτες.
Έτσι, παρουσιάζουμε μερικά από το ονόματα που είτε θα ακουστούν είτε υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να απασχολήσουν.
Ντέιβιντ Μπλατ: Πιθανότατα ο διακαέστερος πόθος, αλλά ταυτόχρονα και η πιο δύσκολη περίπτωση. Έκανε εκπληκτική χρονιά με την Μακάμπι οδηγώντας την στην κατάκτηση της Euroleague. Πολύ καλός γνώστης της τακτικής. Η Μακάμπι του έχει κάνει ήδη πρόταση ανανέωσης με αυξημένες αποδοχές, ενώ καραδοκεί και η ΤΣΣΚΑ για την πρόσληψη του. Συνεπώς αν τελικά κινηθεί ο Παναθηναϊκός για εκείνον, θα πρέπει να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη και να του παρουσιάσει κι ένα ιδιαίτερα δελεαστικό πλάνο.
Σιμόνε Πιανιτζιάνι: Μια αρκετά εφικτή λύση. Ο Ιταλός είναι αυτός που έβαλε την Σιένα στον χάρτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, οδηγόντας την σε 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα, 4 κύπελλα Ιταλίας και 2 προκρίσεις στην τετράδα της Euroleague. Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην άμυνα, φιλοσοφία που ταιριάζει με αυτή του ΠΑΟ των 2 τελευταίων ετών. Πέρσυ είχε ένα ανεπιτυχές πέρασμα από την Φενέρ, ενώ αυτή την στιγμή είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της χώρας του. Αυτό πάντως δύσκολα θα αποτελέσει εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό.
Σέρτζιο Σκαριόλο: Ένας προπονητής με επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο (2 Ευρωμπάσκετ και μια 2η θέση σε Μουντομπάσκετ με την Εθνική Ισπανίας), αλλά λιγότερες σε συλλογικό επίπεδο. Έχει φάει με το κουτάλι τους πάγκους, καθώς στα 25 χρόνια προπονητικής καριέρας έχει περάσει μεταξύ άλλων από Ρεάλ Μαδρίτης, Ταού, Μάλαγα, Κίμκι, Αρμάνι Μιλάνο. Βεβαίως με τους Ιταλούς αν και είχε ένα από τα υψηλότερα μπάτζετ στην Ευρώπη, απέτυχε παταγωδώς στα 2 χρόνια που βρέθηκε εκεί. Λογικά το καλοκαίρι θα αποχωρήσει από την Λαμποράλ, οπότε ο ΠΑΟ θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για εκείνον.
Φώτης Κατσικάρης: Ο κατά 99% νέος τεχνικός της Εθνικής Ελλάδος (απομένει η λύση της συνεργασίας με τον Τρινκιέρι μόνο), είναι ένα όνομα το οποίο μπορεί να ακουστεί για τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Αν και σχετικά νεαρός, έχει δώσει ήδη δείγματα της δουλειάς του, κυρίως με την ΑΕΚ και την Μπιλμπάο. Είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, κάτι το οποίο αποτελεί ένα συν σε σχέση με άλλους υποψηφίους. Όμως η ΕΟΚ ίσως να έχει αντιρρήσεις για την περίπτωση του, καθώς όπως έγινε και στο παρελθόν με τον Παναγιώτη Γιαννάκη δεν είναι θετική στο ενδεχόμενο ο κόουτς της εθνικής ομάδας να βρίσκεται ταυτόχρονα και σε κάποιον από τους αιώνιους.
Τα αουτσάιντερ: Το μεγαλύτερο φυσικά και είναι ο Ζέλικο. Πόθος όλων των φιλάθλων του ΠΑΟ. Πολύ δύσκολα πάντως θα φύγει από την Φενέρ, η οποία θέλει να χτίσει πάνω του. Επίσης και ο Δημήτρης Ιτούδης, για τον οποίο υπάρχουν όμως δύο μεγάλες δυσκολίες: αφ’ενός δεσμεύεται με συμβόλαιο με την Μπάνβιτ η οποία είναι ευχαριστημένη από αυτόν, και αφ’ετέρου δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Αν στραφεί στην εγχώρια αγορά, αρκετά απίθανο προς το παρόν, ο Σούλης Μαρκόπουλος ο οποίος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στον ΠΑΟΚ και στις προηγούμενες ομάδες του φαντάζει ως ο επικρατέστερος, με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να ακολουθεί.
Ακόμα, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μοιάζει σαν μια λύση. Ναι, καλά διαβάσετε. Ένας παίκτης πολύ αγαπητός στον κόσμο της ομάδας και με μεγάλη οξυδέρκεια στο παρκέ. Σε περίπτωση που δεν επιλεγεί κάποιο πρωτοκλασσάτο όνομα, ο Λιθουανός πλαισιωμένος από ένα καλό τεχνικό τιμ θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη. Είχε ακουστεί άλλωστε και για αντικαταστάτης του “’’Αρτζι”.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλα ονόματα που θα μας απασχολήσουν για την θέση αυτή και δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε τίποτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το αργότερο μέχρι τα μέσα Ιουλίου μάλλον θα γνωρίζουμε τον νέο προπονητή του “τριφυλλιού”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου