Είναι το όνειρο κάθε πρωτοεμφανιζόμενου προπονητή. Ειδικά όταν αυτός έχει και προϋπηρεσία ως παίκτης. Ποιος δεν θα ήθελε άλλωστε να γυρίσει στην αγαπημένη του ομάδα με την οποία ταυτίστηκε το όνομα του; Ρωτήστε όποιον θέλετε. Είτε αυτός είναι ο Κόντε είτε ο Γκουάρντιολα. Όλοι το ίδιο θα σας πουν. Ότι η πρόσληψη από την αγαπημένη τους ομάδα είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Αρκεί το όνειρο να μην καταλήξει σε εφιάλτη…
Γράφει η Δώρα Βελέντζα
Υπάρχουν και άλλοι προπονητές που έχουν το ίδιο όνειρο. Αυτοί μπορεί να μην έχουν προϋπηρεσία ως παίκτες. Επίσης μπορεί να ήταν παίκτες αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει εν προκειμένω. Οι προπονητές αυτοί έχουν μια συγκεκριμένη ταμπέλα «προπονητές-φίλαθλοι». Ότι καριέρα και αν έχουν κάνει (είτε ως παίκτες είτε ως προπονητές) δεν παύουν να ονειρεύονται. Ότι θα αναλάβουν την ομάδα που υποστηρίζουν ως φίλαθλοι. Βέβαια υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας. Όταν μπλέκονται συναισθήματα με την ομάδα τότε αλλάζουν όλα. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν θα πετύχει το πείραμα. Ακόμα και αν δεν πετύχει εσύ δεν θα το δεις. Γιατί πάλι θα μπουν μπροστά οι συναισθηματισμοί. Θα διώξουμε την σημαία της ομάδας; Θα διώξουμε τον αγαπημένο της κερκίδας; Θα διώξουμε αυτόν που μας έφερε πρωτάθλημα μετά από χρόνια; Έτσι όμως την παθαίνεις… Για ρωτήστε τον Γκαλιάνι…. Ξέρει αυτός!!
Θέλω να πιστεύω πως όλοι έχετε ακούσει τις φήμες. Το ότι θα έφευγε ο Μαρτίνο – ανεξάρτητα αν θα φέρει πρωτάθλημα τώρα στα τελευταία- το ξέραμε. Κάθε φίλαθλος της Μπάρτσα σε κάθε γωνιά της γης το επιθυμούσε. Κανείς δεν έμεινε ικανοποιημένος από το «μοντέλο Αργεντινής- κάνω το χατίρι στον Μέσι». Αμφιβάλλει κανείς πως φέτος έπαιζε το φάντασμα της Μπαρτσέλονα. Έχετε συνηθίσει εσείς την Μπαρτσελόνα; Η όλη ουσία του πράγματος δεν είναι στην φυγή του Μαρτίνο. Η όλη ουσία βρίσκεται στην έλευση του καινούργιου προπονητή. Ποιος θα είναι; Αν θα πετύχει; Αν θα τον δεχθούν οι φίλαθλοι; Τι τακτικές θα χρησιμοποιήσει; Τι μεταγραφές θα κάνει; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα που προκύπτουν παίζουν μεγάλο ρόλο στην απόφαση των μπλαουγκράνα. Μια απόφαση που συμφώνα με τα ισπανικά ταμπλόιντ έχει ήδη παρθεί. Χωρίς δεύτερη σκέψη όπως ακούγεται. Καλά και η επιλογή «Μαρτίνο» χωρίς δεύτερη σκέψη πάρθηκε αλλά είδαμε πως κατάληξε το πράγμα. Τώρα όμως είναι όλα διαφορετικά.
Αυτήν την φόρα δεν υπήρξε κανένας Μέσι για να κάμψει όλες τις αμφιβολίες. Αυτήν την φορά στο άκουσμα και του ονόματος «έφυγαν» οι μισές αμφιβολίες. Υπήρχε περίπτωση να μην φύγουν όταν αναφερόμαστε στον Λουίς Ενρίκε. Ναι τον γνωστόν με προϋπηρεσία προπονητική σε Μπαρτσελόνα Β’ , Ρόμα και Θέλτα. Ένα από τα δημοφιλεστέρα μέλη του καταλανικού Hall of Fame. Αλήθεια θυμάται κανείς πως ως παίκτης πέρασε από το Μπερναμπέου; Όχι. Γιατί άφησε τόσο ανεξίτηλο σημάδι στις καρδιές των Καταλανών που τους κάνει να ξεχνούν τα πάντα. Ακόμα και αυτήν την τόσο ασήμαντη λεπτομέρεια. Βέβαια υπήρχε και άλλος ένας παράγοντας που εδίωξε τις αμφιβολίες. Ο παράγοντας αυτός έχει και ονοματεπώνυμο: « Πεπ Γκουαρντιόλα». Για όσους δεν γνωρίζουν η πρόσληψη του Ενρίκε στην Β’ ομάδα της Μπάρτσα ήταν εισήγηση του Πεπ. Καθότι έβλεπε στον πρώην συμπαίκτη του μια άλλη έκδοση του εαυτού του. Κρίνοντας βάσει αποτελεσμάτων δεν φαίνεται να είχε άδικο. Ας οψέται αυτός ο περιορισμός στην Ισπανική Λίγκα.
Οι άλλες μισές αμφιβολίες (αυτές που δεν έχουν «φύγει») στην ουσία είναι μια. Μια και μοναδική αμφιβολία που λόγω καταστάσεων διογκώθηκε. Η κακή χρόνια στην Ρόμα κάνει όλη την ζημιά. Από αυτήν προέκυψε η αμφιβολία για το αν μπορεί να σταθεί σε υψηλό επίπεδο. Όπου υψηλό επίπεδο βάλτε ομάδες πρωταθλητισμού. Αφού δεν μπόρεσε στην Ρόμα θα μπορέσει στην Μπαρτσέλονα; Όσο και αν αγαπάνε οι Καταλανοί το ψυχοπαίδι τους αυτή η αμφιβολία συνεχίζει να τους ταλανίζει. Κανονικά δεν θα έπρεπε. Η «περίοδος Ρόμα» ήταν απλά μια κακή συγκυρία. Όχι μόνο στα οικονομικά (μεταγραφές και λοιπά) αλλά και στα αγωνιστικά. Οι ιδιοκτήτες θέλανε αυτήν την πνοή αλλαγής αλλά μάλλον δεν είχανε ρωτήσει τους παίκτες. Με λίγα λόγια ο Ενρίκε έπαθε στην Ρόμα ότι έπαθε και ο Βιλας-Μπόας στην Τσέλσι. Οι παίκτες δεν δεχόντουσαν τις αλλαγές και αυτό είχε αγωνιστικές συνέπειες. Ναι οκ κανείς παίκτης δεν έδωσε με δηλώσεις τέτοιες ενδείξεις (όπως έγινε στην Τσέλσι ας πούμε). Δεν χρειάστηκε. Η κακή απόδοση στο γήπεδο τα έλεγε όλα….
Μακάρι να ισχύσουν οι φήμες. Μακάρι να είναι ο Λουίς Ενρίκε ο επόμενος προπονητής της Μπαρτσελόνα. Κάνει κάλο στην ομάδα εάν αναλάβει ένας πιστός στρατιώτης της. Έτσι και αλλιώς το έχει ξανακάνει το πείραμα. Το έκανε 2 φορές κιόλας και της 2 επιτυχημένα. Με 2 πιστούς στρατιώτες σε 8 χρόνια πήρε τόσους τίτλους ( Ναι στους Γκουαρντιόλα και Βιλανόβα αναφέρομαι). Θα τους χαλάσει αν ξαναπετύχει το πείραμα; Εγώ πάντως είμαι πολύ αισιόδοξη για την επιλογή αυτή. Αφού ο Ενρίκε ξέρει την Μπάρτσα σαν την παλάμη του. Υπάρξει περίπτωση να παίξει του χρόνου χειροτέρα η Μπάρτσα εάν την αναλάβει ο Ενρίκε; Με την καμία όμως….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου