Οι λόγοι που η Λίβερπουλ βρίσκεται στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ είναι πολλοί. Ο κυριότερος είναι ένας. Το απίστευτο δίδυμο της ομάδας, Λουίς Σουάρες και Ντάνιελ Στάριντζ, οδηγούν του Reds στην κατάκτηση του πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά το 1990
Γράφει ο Ραφαήλ Νησιάγκας
Το άρθρο γράφτηκε μέχρι και την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Μέχρι τότε, το κοντέρ έχει γράψει: Λούις Σουάρες 29 γκολ και Ντάνιελ Στάριντζ 20 γκολ. Σύνολο 49 γκολ! Ο Ουρουγουανός επιθετικός ξεπέρασε τον Ρόμπι Φάουλερ, ο οποίος από καταβολής Πρέμιερ Λιγκ πέτυχε με την φανέλα της Λίβερπουλ 28 γκολ την σεζόν 1995-1996. Πέρα από αυτό το ρεκόρ, ο Σουάρες οδηγεί και την κούρσα για το «Χρυσό Παπουτσί», καθώς πίσω του βρίσκουνται οι Ρονάλντο με 28, Ντιέγκο Κόστα, Ιμπραϊμοβιτς και Φινμπόγκασον με 25, Μέσι με 24 (φυσικά ρόλο παίζουν και οι συμμετοχές των παικτών, αλλά και οι συντελεστές των πρωταθλημάτων).
Εννοείται πως ο Σουάρες αποτελεί φανταστικό παίκτη και πως αν η Λίβερπουλ κατακτήσει το πρωτάθλημα και το καλοκαίρι στο Μουντιάλ τα πάει καλά με την Ουρουγουάη, βάζει σοβαρή υποψηφιότητα ακόμα και για την χρυσή μπάλα. Αλλά από τα 29 του γκολ (χωρίς πέναλντι παρακαλώ), αρκετά οφείλονται και στον Στάριντζ, όχι μόνο για τις 7 ασίστ του αλλά γενικά για την παρουσία του στο γήπεδο.
Κάποτε ένας καθηγητής οικονομικών μίλησε για τον Άγιαξ της δεκαετίας του 1970 και για το από που πηγάζει το total football. Δεν πήγαζε από τον Μίχελς και τον Κρόιφ. Πήγαζε από τον συνδυασμό αρχιτεκτονικής, γεωμετρίας και ευμετάβλητου χώρου! Όταν οι Ολλανδοί βρίσκονταν στην επίθεση, προσαρμόζονταν με τέτοιο τρόπο στο γήπεδο ούτως ώστε να ανοίγουν οι χώροι, ενώ όντας αμυνόμενοι έκλειναν τους χώρους με κοντά τις γραμμές. Είναι τυχαίο πως ο Σουάρες έχει δηλώσει πως όταν αγωνιζόταν στον Άγιαξ ο, τότε προπονητής, Μάρκο Φαν Μπάστεν του έμαθε να παίζει σοβαρά την θέση του επιθετικού;
Έτσι λειτουργεί και κατά κάποιον τρόπο το επιθετικό δίδυμο της Λίβερπουλ. Με τις κινήσεις τους ο ένας δημιουργεί χώρους στον άλλον. Ένας λόγος παραπάνω που προσωπικά θέλω η Λίβερπουλ να κατακτήσει τον τίτλο, είναι επειδή αποτελεί την μοναδική πρωτοκλασάτη ομάδα που αγωνίζεται με 4-4-2. Δεν πάει να ξεκινάει τον αγώνα με 4-3-3 (το εκσυγχρονισμένο πλέον ποδοσφαιρικό σύστημα), στη συνέχεια θα μετατραπεί σε 4-4-2. Και αν τελικά κατακτήσουν το πρωτάθλημα, τότε θα προκαλέσουν ρωγμές στα σίγουρα θεμέλια του 4-3-3 βάζοντας σε σκέψεις μερικές ομάδες να (ξανα)αλλάξουν τον τρόπο παιχνιδιού τους!
Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να δούμε πότε κατακτήθηκε τελευταία φορά πρωτάθλημα από μεγάλες λίγκες με 4-4-2 και επιθετικό δίδυμο. Πριν 5 χρόνια, την σεζόν 2008-2009, η Βόλφσμπουργκ κατέκτησε την Μπουντεσλίγκα. Από τα συνολικά 80 γκολ ενεργητικού, τα 54 πέτυχαν οι Γκραφίτε και Έντιν Τζέκο, με 28 και 26 γκολ αντίστοιχα, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ επίδοσης επιθετικού διδύμου στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου.
Το άρθρο γράφτηκε μέχρι και την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Μέχρι τότε, το κοντέρ έχει γράψει: Λούις Σουάρες 29 γκολ και Ντάνιελ Στάριντζ 20 γκολ. Σύνολο 49 γκολ! Ο Ουρουγουανός επιθετικός ξεπέρασε τον Ρόμπι Φάουλερ, ο οποίος από καταβολής Πρέμιερ Λιγκ πέτυχε με την φανέλα της Λίβερπουλ 28 γκολ την σεζόν 1995-1996. Πέρα από αυτό το ρεκόρ, ο Σουάρες οδηγεί και την κούρσα για το «Χρυσό Παπουτσί», καθώς πίσω του βρίσκουνται οι Ρονάλντο με 28, Ντιέγκο Κόστα, Ιμπραϊμοβιτς και Φινμπόγκασον με 25, Μέσι με 24 (φυσικά ρόλο παίζουν και οι συμμετοχές των παικτών, αλλά και οι συντελεστές των πρωταθλημάτων).
Εννοείται πως ο Σουάρες αποτελεί φανταστικό παίκτη και πως αν η Λίβερπουλ κατακτήσει το πρωτάθλημα και το καλοκαίρι στο Μουντιάλ τα πάει καλά με την Ουρουγουάη, βάζει σοβαρή υποψηφιότητα ακόμα και για την χρυσή μπάλα. Αλλά από τα 29 του γκολ (χωρίς πέναλντι παρακαλώ), αρκετά οφείλονται και στον Στάριντζ, όχι μόνο για τις 7 ασίστ του αλλά γενικά για την παρουσία του στο γήπεδο.
Κάποτε ένας καθηγητής οικονομικών μίλησε για τον Άγιαξ της δεκαετίας του 1970 και για το από που πηγάζει το total football. Δεν πήγαζε από τον Μίχελς και τον Κρόιφ. Πήγαζε από τον συνδυασμό αρχιτεκτονικής, γεωμετρίας και ευμετάβλητου χώρου! Όταν οι Ολλανδοί βρίσκονταν στην επίθεση, προσαρμόζονταν με τέτοιο τρόπο στο γήπεδο ούτως ώστε να ανοίγουν οι χώροι, ενώ όντας αμυνόμενοι έκλειναν τους χώρους με κοντά τις γραμμές. Είναι τυχαίο πως ο Σουάρες έχει δηλώσει πως όταν αγωνιζόταν στον Άγιαξ ο, τότε προπονητής, Μάρκο Φαν Μπάστεν του έμαθε να παίζει σοβαρά την θέση του επιθετικού;
Έτσι λειτουργεί και κατά κάποιον τρόπο το επιθετικό δίδυμο της Λίβερπουλ. Με τις κινήσεις τους ο ένας δημιουργεί χώρους στον άλλον. Ένας λόγος παραπάνω που προσωπικά θέλω η Λίβερπουλ να κατακτήσει τον τίτλο, είναι επειδή αποτελεί την μοναδική πρωτοκλασάτη ομάδα που αγωνίζεται με 4-4-2. Δεν πάει να ξεκινάει τον αγώνα με 4-3-3 (το εκσυγχρονισμένο πλέον ποδοσφαιρικό σύστημα), στη συνέχεια θα μετατραπεί σε 4-4-2. Και αν τελικά κατακτήσουν το πρωτάθλημα, τότε θα προκαλέσουν ρωγμές στα σίγουρα θεμέλια του 4-3-3 βάζοντας σε σκέψεις μερικές ομάδες να (ξανα)αλλάξουν τον τρόπο παιχνιδιού τους!
Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να δούμε πότε κατακτήθηκε τελευταία φορά πρωτάθλημα από μεγάλες λίγκες με 4-4-2 και επιθετικό δίδυμο. Πριν 5 χρόνια, την σεζόν 2008-2009, η Βόλφσμπουργκ κατέκτησε την Μπουντεσλίγκα. Από τα συνολικά 80 γκολ ενεργητικού, τα 54 πέτυχαν οι Γκραφίτε και Έντιν Τζέκο, με 28 και 26 γκολ αντίστοιχα, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ επίδοσης επιθετικού διδύμου στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου