"Διαζύγιο" με αρχή και τέλος!

Η συνεργασία του Γκαρσία με την Ξάνθη έλαβε οριστικό τέλος. Ένα τέλος που φαινόταν στον ορίζοντα από την ημέρα που υπέγραψε. Γι΄αυτό και η ανακοίνωση της αποχώρησης του δεν εξέπληξε κανέναν.

Γράφει ο Κωστής Γκόρος




Στις 10 Ιανουαρίου ο Γκαρσία ανακοινώθηκε από την Ξάνθη και ακριβώς ένα μήνα μετά αποχώρησε. O ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του δεν πέρασε απαρατήρητος ούτε από την ακριτική ομάδα που φρόντισε να απαλλαχθεί από αυτόν. Και αυτό ήταν το σωστό, αφού η ομάδα βρίσκεται σε αγωνιστικό τέλμα και σε δεινή βαθμολογική θέση. Επομένως, πρέπει να το διαχειριστεί με ηρεμία και ο Γκαρσία ήταν βάρος. Με τη συμπεριφορά του, ο Ουρουγουανός θα πρόσθετε ένα επιπλέον πρόβλημα.

Ο Γκαρσία αποδείχτηκε ασταθής και στις δηλώσεις του περί σεβασμού και τιμής της φανέλας της Ξάνθης. Μόνο σεβασμό και τιμή δεν δείχνει το να σηκώνεται και να φεύγει από το γήπεδο επειδή έγινε αλλαγή στο ημίχρονο. Μία αλλαγή που ήταν και ορθή από όλες τις πλευρές. Με το σκορ στο 0-2 εις βάρος της Ξάνθης και την πλειονότητα των φάσεων που έχει δεχθεί να είναι από αντεπιθέσεις, ο Γκαρσία ήταν περιττός. Η λογική επέβαλλε γρήγορα πόδια και ταχύτητα που δεν μπορεί να μπορεί να προσφέρει ο βαρύς και αργός Γκαρσία. Τα καλά του στημένα δεν εξασφάλιζαν κάτι παραπάνω στην ομάδα και σωστά προτιμήθηκε η αντικατάσταση του με τον Βασιλακάκη.

Το δεύτερο επεισόδιο που ουσιαστικά τον έθεσε εκτός ομάδας ήταν η αντίδραση του πριν το ματς με τον Απόλλωνα. Δυσανασχέτησε, επειδή έμαθε ότι δεν θα είναι στην αποστολή και έφυγε από την προπόνηση. Μία κίνηση που φανερώνει και έλλειψη επαγγελματισμού. Ο Γκαρσία, με τις ενέργειες του, έδειχνε ότι βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα και τον προπονητή. Το πάθος του για το ποδόσφαιρο -ακόμα και στα 36 του- είναι αξιοθαύμαστο, αλλά οφείλει να μην ξεπερνά τα όρια. Δεν είναι κακό να θέλει να παίζει βασικός. Όταν όμως δεν εκπληρώνεται η επιθυμία του, δεν χρειάζεται να προβαίνει σε ακραίες ενέργειες.

Όσοι κατηγορούσαν τους προπονητές του στον ΠΑΟΚ, συγκεκριμένα Δώνη και Στέφενς, πήραν μία απάντηση από αυτή τη συνεργασία Ξάνθης-Γκαρσία. Οι καλές χρονιές του Ουρουγουανού στον "Δικέφαλο" με Μπόλονι και Σάντος δεν ήταν μόνο θέμα διαχείρισης από πλευράς τους, αλλά και καλύτερης κατάστασης του παίκτη. Πιο νέος και χωρίς τραυματισμούς, το σώμα του απέδιδε καλύτερα. Όταν τα χρόνια πέρασαν και ο παίκτης έγινε βαρύς και περιττός για το σύστημα της ομάδας, παραγκωνίσθηκε και αντέδρασε με λάθος τρόπο.

Προσωπικά, δυσκολεύομαι να φανταστώ ομάδα που θα του εμπιστευθεί συμβόλαιο μαζί της. Ίσως η πατρίδα του είναι ο πιο πιθανός προορισμός για να κλείσει εκεί την καριέρα του. Παίκτης με τέτοιον τσαμπουκά και τέτοιο πάθος είναι κρίμα να στιγματίζεται από τον ίδιο του τον εαυτό.