Ότι είδαμε... είδαμε, να δούμε… τι θα δούμε! (Μέρος: Β)

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στο βαθμολογικό πίνακα της Superleague και έχοντας αφήσει πίσω μας τους οκτώ πρώτους θα αναλύσουμε τι είδαμε από τις ομάδες που βρίσκονται από την ένατη θέση και κάτω.

Γράφει ο Αντώνης Νάζος

Η ομάδα που απασχόλησε περισσότερο από την κάθε άλλη τα ελληνικά media αθλητικού και μη περιεχομένου αδιαμφισβήτητα είναι ο Παναθηναϊκός. Η χρονιά για τους πράσινους άρχισε με το Ζεσουάλδο Φερέιρα στη θέση του προπονητή και με τη διοίκηση και τους οπαδούς να στηρίζουν τον Πορτογάλο σε κάθε επιλογή του. Ο αποκλεισμός από την ισπανική Μάλαγα στα μέσα Αυγούστου κάθε άλλο παρά επηρέασε τις σχέσεις του Φερέιρα με τους ανθρώπους της ομάδας, όμως η απογοητευτική εικόνα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα ράγισε το γυαλί στο πράσινο στρατόπεδο. Οι πράσινοι έδειχναν ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με χτυπητές αδυναμίες στη δημιουργία και την ολοκλήρωση φάσεων αλλά και παίκτες αδιάφορους εντός και εκτός γηπέδου με μόνο διασωθέντα από το ναυάγιο τον Ορέστη Καρνέζη. Έτσι, ο Χουάν Ραμόν Ρότσα επιλέχθηκε για τρίτη φορά στην ιστορία του Παναθηναϊκού να αναλάβει τα ηνία και ως δια μαγείας οι κακές εμφανίσεις έμειναν στο παρελθόν. Στα παιχνίδια με Πανιώνιο και ΠΑΟΚ οι πράσινοι έδειχναν και πάλι μεγάλη ομάδα και στο ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο έκαναν την καλύτερη φετινή τους εμφάνιση. Ο Παναθηναϊκός του Ρότσα έχει μείνει 19 βαθμούς μακριά από την κορυφή αλλά θεωρώ πως αν συνεχίσει με το ίδιο υλικό και ενισχυθεί στις θέσεις που πονάει δείχνει ικανός να μπει στα playoff και να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο τελειώνοντας μια τραγική αρχικά χρονιά με θετικό πρόσημο.

Επόμενος σταθμός ο ΟΦΗ. Οι Κρητικοί (10^οι με 17 βαθμούς) ξεκίνησαν τη χρονιά με τεράστια οικονομικά προβλήματα και χωρίς να ξέρουν ποιοι παίκτες θα μείνουν από την περσινή χρονιά και αν ο Νίκος Αναστόπουλος θα παρέμενε στον πάγκο της ομάδας. Η προετοιμασία άρχισε αργά σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες και ο μόνος πρωταγωνιστής που παρέμεινε από την περσινή επιτυχημένη πορεία ήταν ο Αναστόπουλος. Ο «Αλενατόρε» κατάφερε να μετατρέψει ίσως το χειρότερο υλικό του πρωταθλήματος σε μια ομάδα που στέκεται αξιοπρεπώς στο γήπεδο. Ο φετινός ΟΦΗ δεν έχει αποκτήσει ταυτότητα «Αναστόπουλου». Δεν έχει ακόμα δηλαδή άμυνα «γρανίτη» αλλά δείχνει ικανή αν ακολουθήσει τις οδηγίες του έμπειρου και πιο σταθερού τα τελευταία χρόνια προπονητή στην Ελλάδα να παραμείνει στην κατηγορία κάτι που για τους Κρητικούς θα είναι ένα μικρό θαύμα.

Από την 11^η θέση και κάτω ακολουθεί ένα σύμπλεγμα ομάδων που κατά την ταπεινή μου άποψη θα μονομαχήσουν για την παραμονή τους στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι ομάδες που θα τα καταφέρουν εν τέλει, σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές, θεωρώ πως θα είναι οι ομάδες που έχουν δεινούς εκτελεστές είτε αυτοί είναι επιθετικοί είτε επιθετικοί μέσοι. Κάτι που θα δώσει στους φιλάθλους θέαμα και κίνητρο ώστε να παρακολουθήσουν τη μάχη της «ουράς».

Στην 11^η θέση του βαθμολογικού πίνακα λοιπόν, η άλλη ομάδα της Κρήτης. Ο Πλατανιάς ξεκίνησε ως έκπληξη το πρωτάθλημα μαζεύοντας τις πρώτες έξι αγωνιστικές τους 11 από τους 16 βαθμούς που έχει. Οι Χανιώτες έδειχναν πειθαρχημένη ομάδα που ξέρει τι ζητά στο γήπεδο και που στην έδρα της δύσκολα θα περνούσαν ακόμα και οι «μεγάλοι» της Superleague. Μεγάλοι πρωταγωνιστές για τον Πλατανιά ο Νιγηριανός Ουντόζι και οι επιθετικοί Αναστασάκος και Μαραγκουδάκης. Από την 7^η αγωνιστική όμως και μετά τα πράγματα άλλαξαν και έτσι η διοίκηση απομάκρυνε το Γιάννη Χατζηνικολάου και προσέλαβε τον Άγγελο Αναστασιάδη με στόχο να κρατήσει τους νεοφώτιστους στην κατηγορία. Η προσωπική μου άποψη για τους Χανιώτες είναι ότι θα κινδυνεύσουν λόγω της κατηφόρας που έχουν πάρει στις τελευταίες αγωνιστικές αλλά θα σωθούν έστω στο νήμα διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που τους χαρακτηρίζουν ομάδα ασανσέρ, στηριζόμενοι στους προαναφερθέντες επιθετικούς τους.

Στη 12^η και 13^η θέση ισοβαθμούν στους 15 βαθμούς η Βέροια με την Ξάνθη. Η Βέροια στην πρεμιέρα με τον Ολυμπιακό έδειξε ότι ήρθε για να μείνει στην κατηγορία πραγματοποιώντας μεγάλη εμφάνιση, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Έχει ένα ποιοτικό ρόστερ, με παίκτες που έχουν παραστάσεις ακόμα και από αγώνες Champions League όπως ο Παντελής Καφές και ο Νίκος Γεωργέας. Το μεγάλο της μειονέκτημα για τη μάχη της παραμονής είναι ότι έχει αρνητικά αποτελέσματα με ομάδες που είναι φαβορί για να υποβιβαστούν όπως η ΑΕΚ, ο Άρης και έχει φέρει ισοπαλίες με Ξάνθη και Κέρκυρα. Προσωπικά πιστεύω πως η Βέροια είναι μία από τις ομάδες που θα αποχαιρετήσουν τη Superleague ειδικά αν παραχωρήσει και τον πολύ καλό επιθετικό Μάικλ Ολαιτάν.

Στη 13^η θέση ακολουθεί η ακριτική Ξάνθη. Μια ομάδα που έχει κάνει φέτος το ακατόρθωτο. Και ποιο είναι αυτό; Ξεκίνησε τη χρονιά με προπονητή το Μαρίνο Ουζουνίδη, ο οποίος παραιτήθηκε με το Νίκο Κωστένογλου να τον διαδέχεται. Τα αρνητικά όμως αποτελέσματα έκαναν τη διοίκηση να απολύσει τον τελευταίο και στη θέση του να προσλάβει ποιον άλλο...το Μαρίνο Ουζουνίδη(!!!). Πέρα από αυτά όμως, η φετινή Ξάνθη δεν θυμίζει σε τίποτα την ακριτική ομάδα που όλοι είχαμε συνηθίσει. Η απογοητευτική εικόνα της πρέπει να αλλάξει σύντομα αν θέλει να μείνει στην κατηγορία και ο Ουζουνίδης θα πρέπει να κάνει το ακριβώς αντίθετο με τον περσινό δεύτερο γύρο όπου η ομάδα αγνοούσε τη νίκη για οκτώ συνεχόμενες αγωνιστικές. Παρόλα αυτά θεωρώ πως η Ξάνθη έχει την εμπειρία να μαζέψει τους βαθμούς που χρειάζονται για να μείνει στην κατηγορία, με αιχμή της  τους επιθετικούς Μαρίν, Μαρκόφσκι και Ονουάτσι.

Προχωρώντας προς τον πάτο της βαθμολογίας, συναντάμε τον  Άρη (13 βαθμοί 14^η θέση). Ο Άρης δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα των περασμένων ετών καθώς τα βασικά στελέχη του είναι «προϊόντα» της ακαδημίας με μόνο έμπειρο παίκτη τον Ισπανό Νταβίντ Αγκάνθο που μοιάζει με όαση στο ρόστερ. Ο Άρης ξεκίνησε τη χρονιά παίζοντας όσο πιο συντηρητικά μπορούσε κυνηγώντας με αντεπιθέσεις ένα γκολ που θα του έδινε τους βαθμούς της νίκης. Το στυλ αυτό παιχνιδιού οφειλόταν στον προπονητή Μάκη Κατσαβάκη. Χωρίς όμως τον έμπειρο Αγκάνθο το επιθετικό πλάνο ναυαγούσε και έτσι οι νεαροί παίκτες απογοητεύονταν. Τα προβλήματα στα αποδυτήρια και η κακή ψυχολογία ανάγκασαν τη διοίκηση να δείξει την πόρτα της εξόδου στον έμπειρο Έλληνα τεχνικό και μετά το μεταβατικό προπονητικό δίδυμο Πασσιαλή- Μπουγιουκλή προσέλαβαν τον Ισπανό Λούκας Αλκαράθ με τα πρώτα δείγματα να είναι θετικά. Ο Άρης δεν έχει την εμπειρία να ανταπεξέλθει στην πίεση της μάχης της παραμονής, ειδικά αν αυτή δοθεί τις τελευταίες αγωνιστικές, λόγω απειρίας των παικτών του, αλλά θεωρώ πως θα παραμείνει λόγω των έμπειρων και ποιοτικών Αγκάνθο και Καπετάνου, αλλά και λόγω ιστορίας και ονόματος.

Στις δύο τελευταίες θέσεις της Superleague βρίσκουμε ισόβαθμες την ΑΕΚ και την Κέρκυρα. Αμφότερες έχουν συγκομιδή 12 βαθμούς και βλέπουν τη Football league πιο κοντά από όλες τις υπόλοιπες ομάδες. Η ΑΕΚ έχοντας τεράστια οικονομικά προβλήματα που θέτουν ερωτηματικά ακόμα και για την ίδια της την ύπαρξη προσπαθεί να επιβιώσει και να σωθεί κυρίως ως χρέος στη μεγάλη ιστορία της. Για πρώτη φορά η προετοιμασία της ομάδας ήταν στον αέρα και ο προπονητής που ανέλαβε την πιο δύσκολη εκκίνηση όλων των εποχών ήταν ο Βαγγέλης Βλάχος. Ο τελευταίος δεν άντεξε και αντικαταστάθηκε από τον Έβαλντ Λίνεν που δείχνει πιο ικανός να επιτύχει στην αποστολή του. Ο Γερμανός άλλαξε αρκετά την εικόνα της ομάδας, τη μετέτρεψε σε πιο πειθαρχημένο σύνολο που μπορεί να κοντρολάρει τον νεανικό ενθουσιασμό της και την οδήγησε σε επιτυχίες κόντρα σε Βέροια και ΠΑΣ Γιάννενα που της δίνουν το δικαίωμα να ατενίζει το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Μπορεί σε κάποιους να ακουστεί εξωπραγματικό αλλά πιστεύω πως η ΑΕΚ και με την προσθήκη του Αντώνη Πετρόπουλου (καλός επιθετικός) από τον Παναθηναϊκό, θα πάρει τους αναγκαίους βαθμούς και δεν θα γραφτεί η πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας της.

Τελευταία και καταϊδρωμένη η ομάδα της Κέρκυρας που δεν έχει να επιδείξει ούτε καλό ποδόσφαιρο, ούτε καλό ρόστερ και αγνοεί τη λέξη νίκη από την 7^η αγωνιστική όταν και κέρδισε μέσα στη Νέα Σμύρνη τον Πανιώνιο. Ακολουθώντας την παράδοση που τη θέλει να παλεύει κάθε χρόνο για την παραμονή έτσι και φέτος θα δώσει ματς ζωής και θανάτου στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος. Οι μόνες ελπίδες των νησιωτών ακούνε στα ονόματα Αγρίτης και Μπάρκογλου που κάθε χρόνο τα καταφέρνουν καλά στην υπόθεση «παραμονή». Δυστυχώς για την ομάδα των Κερκυραίων, που φέτος έχει χάσει όλα τα ντέρμπι που θα της χάριζαν τη «σωτηρία», θεωρώ πως έφτασε η ώρα να υποχωρήσουν στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου κάτι που θα είναι απόρροια των όσων έχουμε δει μέχρι τώρα.

Αυτά λοιπόν έχουμε δει στο πρώτο γύρο της Superleague και σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε ότι ως φίλαθλοι είμαστε ικανοποιημένοι από το θέαμα που μας προσφέρεται. Ας ελπίσουμε ότι από την αρχή μέχρι το τέλος του δεύτερου γύρου θα δούμε ένα πιο θεαματικό πρωτάθλημα με περισσότερες συγκινήσεις και στην κορυφή αλλά και στην ουρά της βαθμολογίας. Αυτή ίσως να είναι και η λύση ώστε να μην υπάρχει τόση συζήτηση για τα όποια λάθη της διαιτησίας που σίγουρα γίνονται και μεταφέρουν το ενδιαφέρον των φιλάθλων από τον αγωνιστικό χώρο στις ανακοινώσεις διαμαρτυρίας.