Σουάρεζ... μόνο εσύ!

Η φετινή Λίβερπουλ έχει κάνει τραγικό ξεκίνημα σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά αυτό που προβληματίζει περισσότερο είναι η αγωνιστική της εικόνα.

Γράφει ο Αντώνης Νάζος

 Η ομάδα από την κόκκινη μεριά του Μέρσεϊ Σάιντ βρίσκεται στη 13^η θέση της Πρέμιερ Λιγκ με 15 βαθμούς σε 11 αγώνες με μόλις μία νίκη στην έδρα της απέναντι στη 18^η Ρέντινγκ. Από τις πρώτες αγωνιστικές φαίνεται ότι ο Μπρένταν Ρότζερς δεν μπορεί να δώσει στην ομάδα αγωνιστική ταυτότητα για αυτό και παρουσιάζει πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της.

Οι οπαδοί των «Reds»,παρόλα αυτά, μπορούν να αισθάνονται χαρούμενοι μετά τη δικαίωση τους στην ίσως πιο τραγική ιστορία επεισοδίων που έχει συμβεί στην Αγγλία, με αποτέλεσμα τους 96 νεκρούς του Χίλσμπορο, αφού η φετινή Λίβερπουλ μόνο θλίψη τους προκαλεί. Η ομάδα τους δεν θυμίζει σε τίποτα τον τεράστιο σύλλογο που μεγαλουργούσε στο νησί από τη δεκαετία του 70’ έως και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000 κατακτώντας όποια διοργάνωση έπαιρνε μέρος. Αντίθετα, το μόνο κοινό που έχει με την ομάδα που πήρε την τελευταία μεγάλη διοργάνωση (Τσάμπιονς Λιγκ 2005) είναι ο Στίβεν Τζέραρντ, που πρόσφατα συμπλήρωσε 600 συμμετοχές με την κόκκινη φανέλα(!!!).

Τα μόνα θετικά στοιχεία που παρουσιάζουν οι κόκκινοι του Μέρσεϊ Σάιντ, είναι η ανακάλυψη του Ραχίμ Στέρλινγκ, αλλά και η αξιοποίηση του μικρού Ισπανού Σούσο. Ο 17χρονος Στέρλινγκ δείχνει να έχει τα φόντα για μια λαμπρή καριέρα αφού μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι έχει ξεκινήσει βασικός στα 10 από τα 11 πρώτα ματς της ομάδας του. Από την άλλη ο 19χρονος Ισπανός έδειξε έτοιμος να βοηθήσει μπαίνοντας αλλαγή στο ντέρμπι του νησιού με τη Γιουνάιτεντ έχοντας μάλιστα και συμμετοχή στο γκολ της Λίβερπουλ.

Πέρα από αυτά οι οπαδοί της Λίβερπουλ μπορούν να χαίρονται για τη δαιμονιώδη φόρμα του Λούις Σουάρεζ που σκοράρει ακατάπαυστα και δείχνει να είναι έτοιμος να γίνει ο ηγέτης της ομάδας στη μετά-Τζέραρντ εποχή.

Η αφλογιστία του Μπορίνι, που φάνηκε ξεκάθαρα στις πρώτες αγωνιστικές, οδήγησε το Ρότζερς στη χρησιμοποίηση του Σουάρεζ στην κορυφή της επίθεσης που μόνο θετικά αποτελέσματα έχει δώσει μέχρι στιγμής. Ο Ουρουγουανός ακόμα και όταν ξεκινούσε το ματς αγωνιζόμενος στα πλάγια της επίθεσης έβρισκε τον τρόπο να δείξει το τεράστιο ταλέντο του βάζοντας γκολ με χίλιους δυο τρόπους. Όταν βέβαια μεταφέρθηκε στην κορυφή της επίθεσης των κόκκινων τότε εξέθεσε κάθε αμυντικό που βρέθηκε στο διάβα του. Μέχρι αυτή τη στιγμή, έχει βάλει 8 από τα 14 γκολ της Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, μερικά από τα οποία είναι σε αγώνες που «καίνε»(πχ Σίτυ, Έβερτον, Νιουκάστλ και Τσέλσι), 1 γκολ στο Λιγκ Καπ και 2 στο Γιουρόπα Λιγκ. Ο Σουάρεζ όπως δήλωσε και ο προπονητής του την προηγούμενη εβδομάδα είναι ο Μέσι της Λίβερπουλ. Και δεν έχει άδικο. Ο Ουρουγουανός σε μια περίοδο παρακμής του κλαμπ είναι αυτός που παίρνει από το χέρι την ομάδα και την οδηγεί στις νίκες. Είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θέλει να έχει αφού αξιοποιεί ό,τι ευκαιρία του παρουσιαστεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Στο παιχνίδι με την Έβερτον, βέβαια, έδωσε τροφή για σχόλια στους πολλούς επικριτές του, αλλά και την ευκαιρία στους οπαδούς της Λίβερπουλ να πικάρουν εκείνους των μπλε. Πανηγύρισε «βουτώντας» εριστικά μπροστά στο Ντέβιντ Μόγιες, ως απάντηση στη δήλωση του τελευταίου στον τύπο περί «θεάτρου» του Ουρουγουανού. Με αυτή του την κίνηση ο 25χρονος έδειξε το κυριότερο μειονέκτημά του, που είναι ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του, ο οποίος αρκετές φορές έχει φέρει αυτόν και την ομάδα του αντιμέτωπο με τα ποινικά όργανα της ομοσπονδίας του αγγλικού ποδοσφαίρου. Το γεγονός αυτό λίγη σημασία θα είχε για την ομάδα αν δεν ακολουθούσε η σκηνή του πανηγυρισμού του γκολ του στο Σταμφορντ Μπριτζ απέναντι στην Τσέλσι. Εκεί που οι συμπαίκτες του τον άφησαν μόνο του να πανηγυρίζει ένα πολυ σημαντικό γκολ για τη Λίβερπουλ.

Αυτό ίσως να είναι το μεγαλύτερο στοίχημα φέτος για τη Λίβερπουλ. Το πως θα μπορέσει να στηρίξει το Σουάρεζ και να του δώσει την ευκαιρία να γίνει ηγέτης αυτής της ομάδας. Και εκείνος φυσικά από την πλευρά του, να διορθώσει το χαρακτήρα του εντός των 4 γραμμών του γηπέδου και να γίνει το κεντρικό πρόσωπο των αποδυτηρίων του Άνφιλντ, στη θέση του Τζέραρντ, εμπνέοντας και δίνοντας κίνητρο σε «παλιούς» και «νέους».