NBA : Το καλοκαίρι που αλλάζει την μέχρι τώρα εικόνα μας

Μπορεί οι μνήμες αυτής της αλησμόνητης σειράς τελικών να είναι ακόμα νωπές, ωστόσο στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού κανείς δεν ξεκουράζεται. Λίγες μόλις ημέρες μετά το show των Cavaliers και του Lebron James, οι 30 ομάδες έχουν ήδη ξεκινήσει δυναμικά τον σχεδιασμό τους για την νέα σεζόν. Με το Salary Cap μάλιστα να έχει εκτοξευτεί, τα ποσά που πέφτουν στο τραπέζι είναι αστρονομικά. Έτσι λοιπόν το φετινό καλοκαίρι αναμένεται να είναι το πιο δραστήριο ίσως  την τελευταία πενταετία.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς

Ένα στοιχείο που παρατηρήθηκε έντονα πέρσυ είναι ότι το ΝΒΑ είναι ένα πρωτάθλημα 3 ή και 4 ταχυτήτων. Οι Warriors παρ'ότι στο τέλος την πάτησαν, στην κανονική διάρκεια έκαναν περίπατο σημειώνοντας ένα ιστορικό ρεκόρ. Από κοντά οι Cavs, Spurs και Thunder και λίγο πιο κάτω 4 - 5 ομάδες (Clippers, Raptors, Hawks και Heat) και έπειτα το χάος. Ειδικότερα το χάσμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής έχει μεγαλώσει με τα χρόνια. Ακόμα και η 9η – 10η ομάδα της Δυτικής Περιφέρειας βρίσκεται στο ίδιο περίπου επίπεδο με την 6η – 7η της Ανατολής. Για αυτό πολλοί είναι εκείνοι που φέτος σπεύδουν να προβούν σε μεγάλες μεταγραφές ώστε είτε να αφήσουν πίσω τους τις κακές χρονιές είτε να διεκδικήσουν με μεγαλύτερες αξιώσεις πλέον τον τίτλο.

Το νέο υψηλότερο συμβόλαιο όσον αφορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα, έφερε και περισσότερα χρήματα στην αγορά. Από τα 70 εκατομμύρια δολλάρια που δικαιούταν κάθε ομάδα πέρσυ, φέτος φτάσαμε στα 90 εκατομμύρια δολλάρια και του χρόνου στα 110. Ποσά τεράστια αν σκεφτεί κανείς ότι στις αρχές της δεκαετίας του 90' το Salary Cap μετά βίας ξεπερνούσε τα 20 εκατομμύρια δολλάρια σε σημερινή αντιστοιχία. Μοιραία λοιπόν φάνταζε δεδομένο ότι και οι παίκτες θα αξιώνουν υψηλότερες απολαβές αλλά και οι ομάδες θα προσφέρουν περισσότερα προκειμένου να μην επωφεληθεί κάποιος ανταγωνιστής.

Το πιο σημαντικό όνομα που βγήκε φέτος στην free agency φυσικά και είναι ο Kevin Durant. Ο 28χρονος forward δεν κατάφερε να κατακτήσει ούτε φέτος το δαχτυλίδι με την Oklahoma, και πολλά είναι τα franchises που διεκδικούν την υπογραφή του τάζοντας του τον πολυπόθητο τίτλο. Αρκετά ορατό φαντάζει βέβαια και το ενδεχόμενο να ανανεώσει με τους Thunder τελικά, ωστόσο ο ίδιος έχει ήδη συναντηθεί ή θα συναντηθεί και με Clippers, Warriors, Celtics, Spurs και Heat. Μια πιθανή συνύπαρξη με Curry και Thompson στην ίδια ομάδα θα συνέθετε πιθανότατα μια από τις κορυφαίες Big – 3 στην ιστορία του αθλήματος. Έτσι λοιπόν καταλαβαίνει κανείς γιατί ο KD γιατί είναι ο παράγοντας Χ για την εξέλιξη της επόμενης σεζόν.

Τον “χορό” των μετακινήσεων άνοιξε ο Derrick Rose ωστόσο την προηγούμενη εβδομάδα με το πρώτο μεγάλο trade. Οι Knicks αποφάσισαν να ρισκάρουν ελπίζοντας ότι ο Rose θα θυμηθεί στην Νέα Υόρκη εποχές 2011 και 2012, όταν ήταν ίσως ο κορυφαίος point guard του πρωταθλήματος πριν πέσει θύμα των σοβαρών τραυματισμών στα γόνατα. Προσθέτοντας και τον Joakim Noah μάλιστα σαν FA στο ρόστερ της ομάδας του, ο Phil Jackson θέλει να βγάλει την ιστορική ομάδα από το τέλμα που έχει περιέλθει τελευταία.

Εκεί όμως που έγινε το μεγάλο μπαμ, είναι τις 2 τελευταίες ημέρες που άνοιξε κι επίσημα η Free Agency. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε λιγότερο από 48 ώρες έχουν υπογραφεί συμβόλαια συνολικής αξίας... 1,6 δισεκατομμυρίων δολλαρίων! Οι πιο σημαντικές μετακινήσεις προς το παρόν περιλαμβάνουν τον Al Jefferson στην Indiana, τον Dwight Howard στην Atlanta και τον Al Horford στους Celtics. Παράλληλα οι Mike Conley και Kent Bazemore ανανεώνοντας με τις νυν ομάδες τους έγραψαν ιστορία. Ο μεν πρώτος καθώς με τα 153 εκατομμύρια που θα λάβει για 5 χρόνια θα γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος στην ιστορία του αθλήματος, και ο δεύτερος παίρνοντας 70 εκατομμύρια για 4 χρόνια, έγινε ο πρώτος παίκτης που δεν έχει επιλεγεί στο draft που υπογράφει τόσο υψηλό συμβόλαιο.

Βέβαια για κάθε “συν” υπάρχει κι ένα “πλην” συνήθως. Ποιο είναι αυτό; Αν παρατηρήσει κανείς τις μέχρι τώρα συμφωνίες, θα διαπιστώσει ότι η πλειοψηφία των ομάδων πληρώνει υπεραξίες ή δίνει max συμβόλαια με μεγάλη ευκολία. Παίκτες παίρνουν διαστημικά συμβόλαια, με απολαβές δυσανάλογες για την αξία τους. Ο Timofey Mozgov για παράδειγμα, ένας ρολίστας που ποτέ όμως δεν έκανε την τρομερή διαφορά μέχρι τώρα, πλέον θα βγάζει στους Lakers 16 εκατομμύρια τον χρόνο! O Solomon Hill που έχει μ.ο. καριέρας 6 πόντους και 3.1 ριμπάουντ θα γίνει πλουσιότερος κατά 13 εκατομμύρια την επόμενη τετραετία. Η απελευθέρωση της αγοράς λοιπόν επέτρεψε σε πολλούς παίκτες να διεκδικήσουν μεγαλύτερα συμβόλαια, και τις ομάδες να ξοδεύουν αλόγιστα πολλές φορές προκειμένου να μην μείνουν πίσω έναντι των ανταγωνιστών, με τα trades να είναι αρκετά περιορισμένα φέτος όπως φαίνεται.

Που βρίσκεται όμως το “λάθος”, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι; Ότι αντί να κυνηγάνε 2-3 καλά ονόματα προκειμένου να στελεχώσουν την αρχική πεντάδα τους και μετά να συμπληρώσουν το υπόλοιπο ρόστερ, οι περισσότεροι εκ των 30 GM μέχρι τώρα έχουν δαπανήσει το μεγαλύτερο μέρος του salary cap τους για ρολίστες ή συμπληρωματικούς παίκτες. Με άλλα λόγια δίνουν πιο πολλά χρήματα π.χ. για τον 8ο ή 9ο παίκτη του rotation, παρά για τον franchise player ή τους star της ομάδας. Σίγουρα σε έναν μαραθώνιο 100+ αγώνων μαζί με τα play – off είναι απαραίτητοι όλοι, ωστόσο προσωπική άποψη είναι ότι καλύτερα να δίνεις 5 εκατομμύρια παραπάνω για να πείσεις έναν superstar να έρθει στην ομάδα σου και μετά να χτίζεις σιγά – σιγά γύρω από αυτόν, παρά να τα προσφέρεις σε κάποιον που θα παίζει 10 – 15 λεπτά συνήθως.

Με αυτά και με αυτά λοιπόν το ντόμινο των μετακινήσεων συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό τα τελευταία 24ωρα. Ο χάρτης του ΝΒΑ από τον Οκτώβριο αναμένεται να είναι σίγουρα διαφορετικός και μένει να δούμε ποιοί από τους παίκτες θα βγουν κερδισμένοι που άλλαξαν (ή και όχι) στρατόπεδο και ποιες ομάδες είναι αυτές που ξόδεψαν τελικά με μεγαλύτερη σύνεση το μπάτζετ τους.